Ciężej jest tylko siedzieć w domu, niż pracować i opiekować się dziecmi

Serio??? Ludzie wy chyba macie prace babci klozetowych. W pracy zawsze jest stres, przynajmniej u mnie, wszystko muszę zrobić na czas i perfekcyjnie, duża odpowiedzialność za projekty. W domu jak nie zrobię obiadu, to zamówimy go, jak nie sprzatne dziś zrobię to jutro, dzieci jak uda się położyć w tym samym czasie spać to sama się zdrzemnę. Owszem, w pracy rozwijam się itd. ale na pewno w domu jest lżej.

Lubie taka szczerosc!bo kazda inna mowi ze wraca do pracy tuz po porodzie z dzieckiem przy piersi, ma idealny porzadek i obiady z kilku dan, mimo ze pracuje 12 godzin i sama obsluguje meza i troje dzieci, nie narzeka bo uwielbia swoja ciezka pracw i swoje wymagajace skarby

Psychicznie lżej. Jestem obecnie na macierzyńskim, potem wychowawczy. W domu nie stresuje się tak jak w pracy. Czasami już w niedzielę myślałam, że przede mną np zebranie, nieprzyjemna rozmowa z szefową, tlumaczenie się z gorszych wyników.... W domu, z niemowlakiem jest ciężko, ale to inny rodzaj pracy. W końcu jesteś u siebie. ;)

najlepiej jak są rok -dwa różnicy,tak do 3-4 a 5 to już max iraczej sprawdza sie przy jednej płci .Przy większej różnicy wiekuto są dwa światy już .Np 8 lat -jedno 13 i podstawówka jeszcze drugie już 21 i studia .

U mnie jest 13 lat różnicy. ;)

Ja siedziałam prawie 4 lata w domu, dwoje dzieci z mala roznicą wieku. Wypoczelam owszem, w gruncie rzeczy się wysypiałam- akurat trafiły mi się spiochy, które po roczku spokojnie spały do tej 8,9. Gotować zawsze kochałam, wiec w koncu miałam na to czas, ale... z checią wróciłam po tym czasie do pracy. Robota stresujaca owszem, agencja interaktywna, jak był jakiś projekt to focusowanie na maksa, ale pracowałam zawsze i nadal pracuje z fantastycznymi ludzmi, którzy ZAWSZE potrafili poprawić mi humor. Mam normalnego szefa, który rozumie, ze dzieci ma dzien matki, ojca, babci, marchewki w przedszkolu- sam ma czwórke szkrabów, więc wszystko było dla niego zrozumiałe aż nadto. Uwielbiałam codzienne obiadki w pracy, pizza, sushi, kiedy można usiąść i pogadać o czymś innym niż pieluchy, ospa, obiadki, a niestety spotykając mamy na placu zabaw rozmowy się do tego ograniczały. Dla mnie macierzyński był jak wakacje, ale broń boże nie wzbraniałam się przed powrotem do pracy i dzieci mają szczesliwą mamę i tatę tez, którzy popoludniami czy w weekendy są cali ich. Akurat mam to szczerze, ze pracy do domu nie znoszę, to ogromny plus, który niestety jest rzadkością dzisiaj...

Lżej / ciężej, a cóz to za pytanie ?