Czy po czymś takim powinienem się jeszcze odzywać do dziadka?

Moja mama miała 19 lat jak zaszła w ciąże, niestety moi dziadkowie nie potrafili zaakceptować mojego ojca. Babcia była dyrektorem banku, dziadek był sędzią - oboje co do wybrana swojej córki mieli inne wyobrażenie. Mój ojciec jak się okazało był zwykłym mechanikiem samochodowym. Doprowadzili do tego, że mój ojciec siedział cztery lata w więzieniu, powiedzieli mu, że nie jestem jego dzieckiem a prawda wyszła teraz kilka miesięcy przed śmiercią babci, rok temu umarła mama a miesiąc temu poznałem swojego ojca. Teraz dziadek zachowuje się tak, jakby nic się nie stało. W dodatku płaci za moje studia i szkołę policealną, wyprowadziłem się od niego a on nadal szuka kontaktu.

Dziadkowi juz nie dużo zostało pewnie. Jeśli on przeprosi twojego ojca i będzie miał na tyle honoru to powinieneś mu dać szansę by mial czyste sumienie. Rodziny się nie wybiera. Ale wszytsko zależy od tego co ty czujesz do niczego nie możesz się zmuszać. Ale z reguły potem się żałuję tych słow co nie padły.

Co ja mam czuć, mam żal do niego ale z drugiej strony pamiętam ile czasu poświęcił on mnie. Od niego dostałem w sumie najwięcej miłości bo mama zawsze nie miała czasu, by się mną zajmować, skłócona z rodzicami a babcia zawsze wypominała mi, że zniszczyłem życie jej córce.

Skoro okazywal tobie miłość to nie masz powodu go odrzucać. Może sytuacja i rodzina wymusili kiedyś na nim złe postępowanie. Powinieneś pogadać z ojcem czy by go taki kontakt nie ranil no bo to jednak ojciec.

Przebacz, na pewno Cię kochał, tylko nie miał innego wyjścia, czasem życie zmusza nas, by robić inaczej, niż by się chciało. Kiedyś go zrozumiesz

Trudno mi w to uwierzyć, ale teoretycznie to chciałabym cię przekonać, że dziadek zasługuje na to by umierać z wyrzutami sumienia. Lepszy jest ojciec mechanik od dziadka i babci psycholi nawet z pieniędzmi. Im się nie należałoby ani przebaczenie ani litość. Opłacić szkołę policealną każdy głupi może, mógłby nawet taki ojciec, dziadkowi taka osoba nic by nie zawdzięczała gdyby miała ojca. Ale jak jest się katolikiem, to należy myśleć jak ofiara, to jest religia dla takich ludzi.

Dziadek płaci za moje studia oraz szkołę policealną (drugi kierunek). Właśnie u niego byłem, on wytłumaczył mi to w ten sposób, że chciał dla mojej mamy, dla mnie jak najlepiej i do tej pory chce tego dla mnie. Bardzo się o mnie boi. Pamiętam jak skończyłem technikum o profilu technik organizacji reklamy. Robiłem różne kursy typu: fotografia czy grafika komputerowa w które on inwestował, teraz załatwił mi pracę w redakcji TVN a z ojcem spotykam się. Mam nawet brata i siostrę.

Pieniądze są ważniejsze od braku zasad? Dla mnie najważniejsza jest moralność, nie szanuję ludzi, którzy chcą decydować o życiu innych i wpływać na nie kiedy nie mają takiego prawa.

Sytuacja jest taka, że on dbał o mnie. Jak byłem mały, bałem się czegoś to leciałem do niego. Ojciec powiedział, że mogę utrzymywać kontakty z dziadkiem, jeśli bardzo chce, tym bardziej, że to jakby nie było człowiek na którego ja mogłem liczyć.

znajomości w tvn i już wiadomo co to za rodzina.

ponieważ odebrał ojca?! I tak nie mogę uwierzyć w tę historię. Jestem inna, znienawidziłabym takiego dziadka w ułamku sekundy dowiadując się tak strasznych rzeczy o nim, o babci,nawet gdybym dotąd ich strasznie kochała. Ojciec to ojciec. Niektórzy bardziej potrzebują matki, może dla takich osób to byłby mniejszy problem. Dla mnie pomówienie, zniszczenie życia, odebranie dziecka chociaż ten ojciec na to nie zasłużył to coś potwornego. Dla ciebie widać nie, wygodne życie, wsparcie dziadka jest ważniejsze. Wyobrażasz sobie być za darmo cztery lata w więzieniu i nie mieć kontaktu z synem? Gdybym była tym człowiekiem, to chociaż nie jestem do tego zdolna każdego dnia marzyłabym by go zabić i życzyłbym mu wszystkiego najgorszego! Przez resztę życia modliłabym się nawet do diabła, aby taki człowiek źle skończył, chorował, trafił do więzienia, stracił kogoś bardzo ważnego ( oczywiście nie z powodu śmierci). Chciałabym, żeby doświadczył takich samych dramatów. Ja nie potrafię wybaczać ani nawet nie chcę. Może to szlachetne, że ktoś potrafi usprawiedliwiać swoich bliskich. Ale w ocenie kogoś innego, w mojej absolutnie nie, nie za coś takiego.

Mój tata to rozumie, oczywiście nie chcą mieć obaj ze sobą żadnego kontaktu. Ja jestem w bardzo trudnej sytuacji bo nie wiem co robić.

Dziadek ma tylko Ciebie, wybacz mu.

Daj spokoj, nie znasz do konca powodow, dziadek juz jest starsza osoba. Jesli mu nie wybaczysz to do konca zycia bedziesz mial wyrzuty sumienia, a czasu juz nie cofniesz. Co sie stalo, to sie nie odstanie.

Właśnie wróciłem od dziadka, on cały czas tłumaczył się, że musiał tak postąpić a potem dodał, że chce, żebym był przy nim bo nie chce zostać. Teraz na godzinę 18 jadę do taty i jego rodziny.

Minęło tyle lat, ty nie masz z tym nic wspólnego.