Dlaczego w pracy doceniani są ci co mają na nią wyj****e?

Jestem teraz w takiej pracy gdzie otaczają mnie tacy ludzie, chyba się zwolnie. Brak szacunku do innych z ich strony mnie za bardzo przytłacza.

Tym co maja układy w pracy i ci którzy takim umożliwiają z nich korzystać - ja nie cenię takich ludzi, sa dla mnie nikim.

Są tacy, którzy ciężko "harują" i nikt tego nie dostrzega, nawet jak pracują po godzinach, a są też i tacy, którzy "olewają" pracę , wykonują ją po tzw. "łebkach" czyli byle jak i niedokładnie i awansują. I to jest ciekawe.

Do czasu, jak się zmienią układy to i takich "olewaczy" wypieprzą na zbity pysk! I dobrze, tak być powinno.

W korporacjach czy dużych instytucjach państwowych zdarza się tak, że jak ktoś jest niekompetentny/olewa robotę/etc. ale nie do tego stopnia żeby można go było dyscyplinarnie wywalić i/lub ma dobre układy, to się go przenosi czy awansuje do innego działu, niech kto inny ma problem. Albo daje na tyle odpowiedzialne stanowisko, żeby się sam"wpakował na minę". I niektórzy w ten sposób wysoko zaszli...

patrz włoskie zero

i polska wieśniara

gość 2018.08.04 - to u mnie w robocie tak jest. Najlepiej mają wszystkowiedzące cffaniaczki/yaycarze, będące pupilkami pani dyrektór. Im wszystko wolno, są chwaleni choć popełniają błędy i często się opier/dalają (papierosek co godzinkę, ploty, zaloty itp.). Niektórych z nich wręcz stawia się za wzór cnót wszelakich. :D

taka taktyka, przełożony w otoczeniu miernot sprawia wrażenie kompetentnego, a okręt niech tonie

Ja jestem taka osoba, malo co robie a czasami nawet spie w pracy, ale mnie nie zwolnia bo mam dobre pomysly. Mam taka kolezanke, ktora na mnie regularnie donosi i tylko ja chüj strzela, ze nic mi nie robia. W mojej pracy liczy sie kreatywnosc i wspolpraca a nie lizanie d**y i donosicielstwo. Gdybym byla msciwa osoba to by tej donosicielskiej p***y nie bylo juz, ale niech sobie dalej patrzy na moje drzemki :) sprawia mi to radoche

A moja koleżanka uczciwie i dobrze pracowała przez całe lata i nic. Teraz zmieniło się szefostwo i ją docenili. Jest na kierowniczym stanowisku. Ale już nie miała nadziei.

Czasami na zasłużony awans rzeczywiście długo trzeba czekać. Ale jak się przekonujemy z czasem warto. Warto się starać i dawać z siebie wszystko. Na jakimś etapie zmienia się kierownictwo, a wraz z nim stare układy i wtedy taka solidna i zdolna, pracowita osoba dostaje szansę dla siebie.

gość dziś - pewnie niegłupia rada pod warunkiem, że się dotrwa do tej zmiany i będzie to zmiana na lepsze. Mnie poprzednia kierowniczka lubiła, a przyszła taka której nie wiedzieć czym podpadałam pomimo że się bardzo staram. Mówiąc wprost ta kobieta mnie nie cierpi, jednocześnie faworyzuje osoby, które niekoniecznie przykładają się bardziej czy mają większą wiedzę merytoryczną. No ale ja z nią nie chodzę na jaranie, ploteczki, nie jestem głośną cwaniarą szydzącą z wszystkiego i wszystkich i to się mści.

Trudno powiedzieć :) Takie czasy

Bo mamy babskie społeczeństwo to i ceni się cwaniaczków nierobów, kobiety rządzą i męskie pipy to taki efekt, cywilizacja nasza upada i wymiera haha.

gość dziś - wiesz, ja się do kierowania ludźmi ani nie garnę ani nie nadaję (w mojej ocenie), ale ostatnimi którym bym ułatwiała życie są cwaniaczki i nieroby. Z tym że faktycznie pewnie niejedna kobita u władzy za szelmowski uśmieszek i odrobinkę uwagi czarującego dowciapnego luzaka jest w stanie takiemu znacznie ułatwić życie zawodowe. Jednak żywię nadzieję, że nie wszędzie tak jest.

Ja należe do takiej mróweczki. Jak się zwolnię 100 osób wyjebią na zbity ryj :*

Mysle, ze wszedzie policzyc sobie swoje pracy i liczne glosy w internecie i juz wychodzi, ze tak jest, zreszta powtorka ze szkoly.

gość dziś - no tak, tylko w szkole przynajmniej niektórzy nauczyciele mnie doceniali a w swojej obecnej robocie nie ma za bardzo odpowiednika takiego w miarę obiektywnego nauczyciela, który po prostu umiałby przyznać, że robię dobrą robotę albo zauważyć chociaż starania, zapał do pracy. Zamiast tego liczą się jakieś cholerne kwestie towarzyskie, czy irracjonalna ocena pozamerytoryczna, które nie powinny mieć żadnego znaczenia jeśli chodzi o ocenę pracy danego pracownika. A lider mojego zespołu, który widzi, że jakość mojej pracy jest wysoka, że robię postępy itd. jakoś nie garnie się by się za mną wstawić przed panią dyrektór (dzieciaty kredyciarz, to w sumie nie ma czemu się dziwić).

Mój kolega usłyszał od swojego przełożonego, tak niby żartem powiedziane, że może on być lepszy od niego w tym co robi. I znając mojego kolegę, z pewnością tak jest. Bardzo mu zależy na pracy, wszystko z siebie daje, bo lubi też to co robi. Ale tu należy postawić zapytanie. Czy taki szef będzie chwalił swojego pracownika swoim przełożonym? Nie! Tak brzmi odpowiedź, jako że rzeczywiście będzie on dla niego zagrożeniem Ale! Ale to może się zmienić jeśli z jakichś powodów ten jego szef odejdzie. Wtedy on dostanie tę szansę!!! Warto się zatem starać.

Pokłóciły się okrutnie części ciała. No, bo kto tu rządzi? - Toż jasne jest, że ja - burknął mózg - to ja tu myślę i wszystko kontroluję. - Bzdura! - zaprotestowały ręce - my tu robimy najwięcej - zarabiamy na wasze utrzymanie. - Ech - westchnęły nogi - to nasza rola rządzić, to my decydujemy, jaki kierunek obrać i dążyć w słusznym kierunku. - My - odparły oczy - myśmy szefami - my wszystko widzimy i naprawdę nic nam nie umyka. - Bzdura - odparł żołądek - to ja tu rządzę, wytwarzam wam wszystkim energię, ciężko pracuję i trawię. Beze mnie zginiecie... - JA BĘDĘ SZEFEM - nagle odezwała się milcząca dotąd dupa - I JUŻ. Śmiech ogólny, że całe ciało się nie może pozbierać. - DOBRA - odpowiedziała dupa - jak tak, to STRAJK. I przestała robić cokolwiek. Minęło kilka godzin. Mózg dostał gorączki. Ręce opadły. Nogi zgięły się w kolanach Oczy wyszły na wierzch. Żołądek wzdęło i spuchł z wysiłku. Szybko zawarto porozumienie. Szefem została... dupa. I tak to już jest drodzy moi: Szefem może zostać tylko ten, co g****o robi.