Pytanie do rodziców: Czy wolelibyście, żeby wasze dziecko było innej płci?

Jak wyżej.

Oczywiście chodzi mi o osoby, które chciały mieć dziecko innej płci.

Gdy byłam w pierwszej ciąży, to bardzo chciałam mieć córkę, uważałam, że syna pokochać się nie da (wiązało się to z moimi dziecinnymi przekonaniami, że chłopcy to jakieś obrzydliwe stworzenia, które zesłano do rodzin po to, by ich dręczyły), syn to masakra, skaranie boskie, co z nim robić, jak się bawić itp.

Gdy się dowiedziałam, że będzie syn, to się poryczałam rzewnymi łzami. Oczywiście, jak to w większości takich przypadków bywa, gdy się już urodził, to pokochałam go od razu i jest najsłodszy synuś mamusi (chociaż też szatanek z piekła rodem) Teraz rozumiem co stare baby miały na myśli, gdy pocieszały mnie ciężarną, mówiąc "płeć nieważna, najważniejsze żeby zdrowe było".

Druga ciąża też chciałam dziewczynkę, z tego powodu, wiadomo, żeby była parka. Z drugiej strony wiedziałam, że drugi chłopiec, to łatwiej w przyszłości byłoby im się dogadać, wspólny pokój, podobne zabawy. Ale urodziła się dziewczynka, więc mam przedłużoną swoją linię żeńską

U mnie tez jest parka i jestem szczesliwa. Pierwszy chlopiec, a chcialam dziewczynke no i rok pozniej byla dziewczynka:-)

Przy pierwszym dziecku było mi obojętnie.  Jest syn. Przy drugim marzyłam o dziewczynce i gdy okazało się, że drugi chłopak,  to trochę byłam rozczarowana.  Teraz jestem w 3 ciąży z trzecim synem i się cieszę.  Jak widzę   jak oni fajnie się razem bawią , niedługo dołączy trzeci,  zwłaszcza,  że między dwójką młodszych będzie mniejsza różnicą wieku,  a mi po prostu będzie łatwiej.  Te same zabawki, ciuchy, podobna ścieżka.  Widać taki mój los, by być jedyna kobietą w naszym domu:) 

Ja chciałam mieć dziewczynę, a okazało się, że jestem w ciąży bliźniaczej i to z chłopakami. Kocham ich najbardziej na świecie, ale marzenie o dziewczynce wciąż jest aktualne.

46 minut temu, Gość Gość napisał:

Przy pierwszym dziecku było mi obojętnie.  Jest syn. Przy drugim marzyłam o dziewczynce i gdy okazało się, że drugi chłopak,  to trochę byłam rozczarowana.  Teraz jestem w 3 ciąży z trzecim synem i się cieszę.  Jak widzę   jak oni fajnie się razem bawią , niedługo dołączy trzeci,  zwłaszcza,  że między dwójką młodszych będzie mniejsza różnicą wieku,  a mi po prostu będzie łatwiej.  Te same zabawki, ciuchy, podobna ścieżka.  Widać taki mój los, by być jedyna kobietą w naszym domu:) 

To tak jak u mnie 2 synkow i trzeci w drodze  pozostaje nam czekać na wnuczki haha