Co sądzicie o oddaniu osoby z poważnymi problemami z pamięcią do ośrodka?

Czy lepiej według Was opiekować się taką osobą w domu? Jestem ciekawa, jakie macie zdanie.

Odpowiedzialam Ci dosc sensownie ale odpowiedz czeka od rana na akceptacje od moderatora. 

Nie wiem o co chodzi. 

Pewnie niedbalstwo i brak personelu? 

Kafeterio czekam

9 godzin temu, Gość Goosc napisał:

Czy lepiej według Was opiekować się taką osobą w domu? Jestem ciekawa, jakie macie zdanie.

Całkiem niezły pomysl. Jeśli np pracujesz to nigdy nie zapewnisz takiej sobie tego co ośrodek np. Towarzystwo innych ludzi, zajęcia rozwijające lub rehabilitacyjne, całodobowa opieka. 

9 godzin temu, Gość Goosc napisał:

Czy lepiej według Was opiekować się taką osobą w domu? Jestem ciekawa, jakie macie zdanie.

Jak wygrałaś w totka i nie musisz pracować to możesz opiekować się taką osobą w domu. W innym wypadku to ta osoba i tak będzie całe dnie spędzać sama. A w tym czasie przecież może kogoś obcego wpuścić do domu, zapalić gaz i zapominać itd.

8 minut temu, Gość gość napisał:

Jak wygrałaś w totka i nie musisz pracować to możesz opiekować się taką osobą w domu. W innym wypadku to ta osoba i tak będzie całe dnie spędzać sama. A w tym czasie przecież może kogoś obcego wpuścić do domu, zapalić gaz i zapominać itd.

Jeśli to poważne problemy. typu jakieś choroby otępienne, to raczej nikt nie zostawia takiej osobie do dyspozycji otwartych drzwi

15 minut temu, Gość gość napisał:

Jeśli to poważne problemy. typu jakieś choroby otępienne, to raczej nikt nie zostawia takiej osobie do dyspozycji otwartych drzwi 

Jeżeli to są poważne choroby to takie osoby nie powinny pozostawać same.

32 minuty temu, Gość gość napisał:

Jeżeli to są poważne choroby to takie osoby nie powinny pozostawać same.

Racja, Tesco dostarcza zakupy do domu

to zależy. 

od tego, czy ta choroba ma inne objawy oprócz utraty pamięci i czy będziesz miała kogoś do pomocy. Jedna osoba nie da rady się  nią zająć. 

Znam temat od podszewki, teściowa ma Alzheimera. W stopniu już zaawansowanym i jest bardzo ciężko. Taka osoba nie poznaje osób bliskich, sama nie wie co robi. Zdarza się  jej zrobić kupę w majtki (lub pieluchomajtki, w sumie bez różnicy, bo i tak kończy się to prysznicem). Ciągle jej "źle", np. woda za gorąca, woda za zimna (do kąpieli, a zawsze ma tą samą temperaturę), sweter ją gryzie, skarpetki uwierają, za duża porcja obiadu na talerzu (musi pomarudzić, ale prawie zawsze i tak wszystko zjada), ma problemy z połykaniem tabletek (nie można ich kruszyć). To tylko niektóre przykłady jej zachowania. Można je wprost mnożyć. 

Całe szczęście nie trzeba jeszcze siedzieć z nią non stop (mieszkamy w bliźniaku, zawsze jest zamknięta na klucz), gaz ma odłączony, niebezpieczne przedmioty pochowane/usunięte, więc nie ma żadnego niebezpieczeństwa, że coś głupiego zrobi (i tak robi, ale nie jest to dla niej szkodliwe - typu chowa różne rzeczy pod poduszką, rozmawia ze sobą - przed lustrem i myśli, że to jest jej koleżanka itp.) 

Podejrzewam, że jak przejdzie na kolejny etap, to pomyślimy o jakimś domu opieki. Mimo tego, że mamy pieniądze i ktoś mógłby z nią siedzieć w domu (wystarczy spokojnie jedna pensja). 

Gorzej, jak taka osoba jest przebrzydłym zwyrodnialcem, który udaje, ale nic się nie udowodni