ciesze sie ze jestem jedynaczka bo zgarniam wszystko!

odziedziczyłam juz 3 mieszkania, po dziadkach i ciotce, a jak patrze jak dzieci z wielodzietnych rodzin jak mecza sie, cala czy pol pensji idzie na wynajem, nigdy nie jezdza na porzadne walacje, nawet nie poszli na studia :( jesli bede miec dziecko to tez bedzie to jedynak.

Super. Mój mąz też jest jedynakiem. I też w sumie zgarnie wszystko, tylko jak teść mial problemy ze zdrowiem o trzeba było pomóc to musi też rzucić wszystko i pomóc sam. O taka roznica. U mnie w razie czego rozkłada się to na 2 osoby (ja i brat).

tak sie mowi ze rodzenstwo pomoze, moja mama ma rodzenstwo i wszyscy rozjechali sie po swiecie, takze i tak odpukac gdyby cos jakiejs wielkiej pomocy od rodzenstwa by nie bylo, a jedna ciotka jest w konflikcie z siostra mimo ze sa schorowane i juz po 80. takze rodzenstwo nic nie gwarantuje, a jak sie rozchoruje to najwyzej sprzedam jedno mieszkanie i zatrudnie sobie opiekunke prywatnie z wlasnej kieszeni i bede miala profesjonale podcieranie tylka brzydko mowiac.

Nie musisz mi opowiadać co jest w razie W, bo przerobiłam to na własnej skórze, jak moja mama miała wypadek. Gdyby nie było nas dwoje nie wyrobiłabym ani fizycznie ani emocjonalnie. Nie, dziękuję. Z resztą żyję z jedynakiem i on powtarza dokładnei to samo co ja napisałam wyzej.

no to jest twoj przyklad, mi np. odpowiada ze w razie problemow, moge zatrudnic profesjonalna opiekunke a wparcie emocjonalne zawsze jakies jest jedynak nie jest sam w rodzinie mimo wsyzstko.

Szczerze Ci zazdroszczę. Ja mam 4 rodzeństwa, a rodzice mają jedno mieszkanie w prowincjonalnym miasteczku, warte może ze 150.000 cebul.  Na rodzeństwo, oprócz starszej siostry, nie mogę liczyć. Wszystko to egoistyczne dupki. Wiele bym dała, żeby być jedynaczką. Mąż ma tylko brata, ale mamusia męża faworyzuje tego drugiego syneczka i dla niej najważniejsze, żeby tamten syneczek się urządził. Mąż na szczęście ma obiecame mieszkanie rodziców ( mają 2, większe i mniejsze), lecz będzie musiał czekać na nie dosłownie do usranej śmierci. Tymczasem przychody spadly o 3000 zł i cienko przędziemy.  Następnym razem gdybym miała wychodzić za mąż, to tylko za jedynaka. Godny poziom życia to jednak ważna rzecz, niech sobie kto mówi co chce, że kasa nie jest najważniejsza, itp. ale nędza o konieczność planowania miesięcznego budżetu z ołówkiem w ręku to przesrana sprawa,  prowadzącą do wewnętrznej frustracji, a w rezultacie spięć, konfliktów, złej atmosfery, w dalszej perspektywie depresji...

Przecież to prowokacja a wy łyk łyk. Specjalny hejt na rodziny wielodzietne

54 minuty temu, Gość lill napisał:

Super. Mój mąz też jest jedynakiem. I też w sumie zgarnie wszystko, tylko jak teść mial problemy ze zdrowiem o trzeba było pomóc to musi też rzucić wszystko i pomóc sam. O taka roznica. U mnie w razie czego rozkłada się to na 2 osoby (ja i brat).

A wiesz ze ilość dzieci nie oznacza tej ilości pomocy? Nas jest 3 pomagam tylko ja 

Przed chwilą, Gość Odell napisał:

Przecież to prowokacja a wy łyk łyk. Specjalny hejt na rodziny wielodzietne

Nawet jeżeli to prowokacja, to całkiem prawdopodobna, bo znam takich szczęściarzy że swojego otoczenia. Sama pochodzę z wielodzietnej rodziny ( w tym dwoje przyszywanego rodzeństwa) i mimo tego, że nie było u nas picia i bicia, uważam, że taka rodzina rodzi różne patologie.  Najczęściej są to zaniedbania i urazy psychiczne. Brak czasu dla dzieci, brak odpowiedniego ukierunkowywania, nie mówiąc już o pomocy finansowej "na start" tym podłym świecie,w którym postępujący ucisk prowadzi do coraz to większej pauperyzacji mas. Wiecznie przemęczeni, sfrustrowani, zapracowani rodzice i dokuczające rodzeństwo ( szczególnie to przybrane), które skutecznie na wiele lat swoimi docinkami zniszczyło poczucie własnej wartości. Tak, hejtuję rodziny wielodzietne, mimo mojego konserwatywnego światopoglądu, bo wiem, co to jest. Mój syn jest i pozostanie jedynakiem. Będzie miał markowe ciuchy, wycieczki zagraniczne, gadzety, najlepsze studia i cały dorobek naszego życia. Howgh!

31 minut temu, Gość Sraka Pra-ptaka napisał:

Szczerze Ci zazdroszczę. Ja mam 4 rodzeństwa, a rodzice mają jedno mieszkanie w prowincjonalnym miasteczku, warte może ze 150.000 cebul.  Na rodzeństwo, oprócz starszej siostry, nie mogę liczyć. Wszystko to egoistyczne dupki. Wiele bym dała, żeby być jedynaczką. Mąż ma tylko brata, ale mamusia męża faworyzuje tego drugiego syneczka i dla niej najważniejsze, żeby tamten syneczek się urządził. Mąż na szczęście ma obiecame mieszkanie rodziców ( mają 2, większe i mniejsze), lecz będzie musiał czekać na nie dosłownie do usranej śmierci. Tymczasem przychody spadly o 3000 zł i cienko przędziemy.  Następnym razem gdybym miała wychodzić za mąż, to tylko za jedynaka. Godny poziom życia to jednak ważna rzecz, niech sobie kto mówi co chce, że kasa nie jest najważniejsza, itp. ale nędza o konieczność planowania miesięcznego budżetu z ołówkiem w ręku to przesrana sprawa,  prowadzącą do wewnętrznej frustracji, a w rezultacie spięć, konfliktów, złej atmosfery, w dalszej perspektywie depresji...

Twój mąż też specjalnego interesu nie zrobił na ślubie z Tobą.....

A ja ci współczuję że jesteś jedynaczką, będąc mała musiałaś sobie wymyślać brata lub siostrę bo nie miałaś z kim się bawić w domu, potem całe życie brakowało ci rodzeństwa,nie wierzę że mówisz prawdę, mój mąż jest jedynakiem i bardzo to się odbiło na jego psychice.Do tego stopnia że chciał mieć pięcioro lub sześcioro dzieci żeby te dzieci nigdy nie czuły się samotne tak jak on.

1 minutę temu, Gość Jelenia napisał:

A ja ci współczuję że jesteś jedynaczką, będąc mała musiałaś sobie wymyślać brata lub siostrę bo nie miałaś z kim się bawić w domu, potem całe życie brakowało ci rodzeństwa,nie wierzę że mówisz prawdę, mój mąż jest jedynakiem i bardzo to się odbiło na jego psychice.Do tego stopnia że chciał mieć pięcioro lub sześcioro dzieci żeby te dzieci nigdy nie czuły się samotne tak jak on.

Pewnie żyła w czasach gdy dziecko nie kisiło się w domu i izolowane od zepsutego świata musi uruchomić fantazje i być skazane na wymyślanie rodzeństwa do zabaw a mamusia w tym czasie płacze do Ukrytej Prawdy. W czasach wyżu demograficznego znajomych miało się na podwórku, w piaskownicy aż żal było siedzieć w domu :)

12 minut temu, Gość To mówiłem ja - Czesław Wi napisał:

 Mój syn jest i pozostanie jedynakiem. Będzie miał markowe ciuchy, wycieczki zagraniczne, gadzety, najlepsze studia i cały dorobek naszego życia. Howgh!

ja też myślałam że będę miała syna jedynaka, ale jak zobaczyłam ten egoizm w jego oczach,tą wyższość nad innymi dziećmi na placu zabaw, nie chciał się z nikim dzielić zabawkami ,pluł,bił to pomyślałam "o nie, tak nie będzie" ,postaraliśmy się z mężem o drugie dziecko i urodziłam dwóch chłopców bliźniaków. Obecnie mają 13 l.i blizźniaki 10 lat i świetnie się dogadują ,przepadają za sobą.Jak się urodzili,uczyłam syna że trzeba się dzielić z rodzeństwem, że trzeba im pomagać bo są młodsi, że on jest dla nich wzorem do naśladowania, że jest starszy, że z niego biorą przykład, żeby był opiekuńczy itp.

Nawet nie wiem jak komentowac takie wypowiedzi. Egoizm, zepsucie, materializm posuniety do granic absurdu. 

Obraz czlowieka ktory sam nic nie wnosi od siebie ale jest szczesliwy bo wszystko mu sie nalezy. Nigdy nic nie osiagnie, nigdy nic nie zdobedzie. I to sam9zadowolenie z takiej sytuacji...

Chcialabym wierzyc, ze to prowokacja ale biorac pod uwage kondycje naszego spoleczenstwa, niektorzy moga byc takimi osobnikami. 

18 minut temu, Gość Jelenia napisał:

A ja ci współczuję że jesteś jedynaczką, będąc mała musiałaś sobie wymyślać brata lub siostrę bo nie miałaś z kim się bawić w domu, potem całe życie brakowało ci rodzeństwa,nie wierzę że mówisz prawdę, mój mąż jest jedynakiem i bardzo to się odbiło na jego psychice.Do tego stopnia że chciał mieć pięcioro lub sześcioro dzieci żeby te dzieci nigdy nie czuły się samotne tak jak on. 

widocznie egoistka jestes ty , narobilas sobie dzieci bo nie umiesz wychowac porzadnie dziecka tylko musisz miec 3 zeby jakos nauczyc empatii.

1 minutę temu, Gość Ags napisał:

Nawet nie wiem jak komentowac takie wypowiedzi. Egoizm, zepsucie, materializm posuniety do granic absurdu. 

Obraz czlowieka ktory sam nic nie wnosi od siebie ale jest szczesliwy bo wszystko mu sie nalezy. Nigdy nic nie osiagnie, nigdy nic nie zdobedzie. I to sam9zadowolenie z takiej sytuacji...

Chcialabym wierzyc, ze to prowokacja ale biorac pod uwage kondycje naszego spoleczenstwa, niektorzy moga byc takimi osobnikami. 

Zgadzam się.Tylko branie,daj,daj a dwie lewe ręce i nic od siebie. Totalne upośledzenie.

2 minuty temu, Gość Ags napisał:

Nawet nie wiem jak komentowac takie wypowiedzi. Egoizm, zepsucie, materializm posuniety do granic absurdu. 

Obraz czlowieka ktory sam nic nie wnosi od siebie ale jest szczesliwy bo wszystko mu sie nalezy. Nigdy nic nie osiagnie, nigdy nic nie zdobedzie. I to sam9zadowolenie z takiej sytuacji...

Chcialabym wierzyc, ze to prowokacja ale biorac pod uwage kondycje naszego spoleczenstwa, niektorzy moga byc takimi osobnikami. 

wlasnie przez dobro materialne duzo mozna osiagnac, wiekszosc wynalazcow czy osob ktore dostaly nombla pochodzily wlasnie z bogatych dostatnich domow i zamiast martwic sie o ...y, dokonywali wielkich odkryc.

Przed chwilą, Gość gosc napisał:

widocznie egoistka jestes ty , narobilas sobie dzieci bo nie umiesz wychowac porzadnie dziecka tylko musisz miec 3 zeby jakos nauczyc empatii.

3 dzieci to dużo?To nadrobienie dzieci?Puknij się w głowę.

1 minutę temu, Gość Uczeń napisał:

Zgadzam się.Tylko branie,daj,daj a dwie lewe ręce i nic od siebie. Totalne upośledzenie.

to ze ktos sie urabia po pachy wcale nie oznacza, ze bedzie madrzejszy ani lepszy, wrecz takie przemeczone osoby sa bardzo zawistne podle i nie maja czasu niczego osiagnac.

1 minutę temu, Gość Karmienie napisał:

3 dzieci to dużo?To nadrobienie dzieci?Puknij się w głowę.

no pewnie ze duzo, juz w latach 80 wiele dzieci to byli jedynaki albo max dwojka, teraz ludziom cos sie poronilo w glowach produkowac dzieciory.

4 minuty temu, Gość gosc napisał:

widocznie egoistka jestes ty , narobilas sobie dzieci bo nie umiesz wychowac porzadnie dziecka tylko musisz miec 3 zeby jakos nauczyc empatii.

No,a ty się właśnie nie nauczyłaś empatii bo nie masz rodzeństwa.Jesteś pasożytem,polecasz na innych. Nic nie potrafisz zrobić ani niczego dokonać, tylko inni się utrzymują.

3 dzieci to duzo tu gdzie jestem model rodziny to max 2+2

2 minuty temu, Gość gosc napisał:

no pewnie ze duzo, juz w latach 80 wiele dzieci to byli jedynaki albo max dwojka, teraz ludziom cos sie poronilo w glowach produkowac dzieciory.

Nie kłam i nie oszukuj rzeczywistości,bo teraz coraz więcej rodzin ma 3-4 dzieci. Rodziny z jednym czy z dwójką dzieci odchodzą do lamusa.

28 minut temu, Gość Jelenia napisał:

A ja ci współczuję że jesteś jedynaczką, będąc mała musiałaś sobie wymyślać brata lub siostrę bo nie miałaś z kim się bawić w domu, potem całe życie brakowało ci rodzeństwa,nie wierzę że mówisz prawdę, mój mąż jest jedynakiem i bardzo to się odbiło na jego psychice.Do tego stopnia że chciał mieć pięcioro lub sześcioro dzieci żeby te dzieci nigdy nie czuły się samotne tak jak on.

Twój mąż to jakiś zaburzony. Też jestem jedynaczka ale jakoś nie cierpialam z tego powodu. Całe dnie spędzałam z innymi dziećmi na podwórku. Jak poszłam na studia czy wyszłam za mąż też nie brakowało mi rodzeństwa. Jedyny moment to jak przyszło do chrztu syna-wybrałam przyjaciółkę a mąż brata ciotecznego. Tylko w tym jednym momencie brakowało mi rodzeństwa. Nie cieszę się na majątek po matce czy teściowej-niech żyją sobie dlugo my się swojego ciężką pracą dorobilismy.

Czytając te wasze komentarze stwierdzam że rzeczywiście ludzie są zupełnie inni i nie ma co generalizować. Ja na przykład mam tylko brata i zawsze miałam do rodziców pretensje że nie mam więcej rodzeństwa.I pierwszy raz spotykam się ze stwierdzeniem że ktoś cieszy się z tego że jest jedynaczką, chodziłam do kilku różnych szkół i tam gdzie były osoby które nie miały rodzeństwa zawsze na to narzekały dlatego jestem w szoku że ktoś może być z tego zadowolony

6 minut temu, Gość Karmienie napisał:

Nie kłam i nie oszukuj rzeczywistości,bo teraz coraz więcej rodzin ma 3-4 dzieci. Rodziny z jednym czy z dwójką dzieci odchodzą do lamusa.

Dla mnie takie rodziny to patologia, fajny los gotujecie swoim dzieciom gdy już teraz brakuje świeżego powietrza i wszystko jest zanieczyszczone.

Po 4 dzieciach to dopiero trzeba być rozjechanym tam na dole fuuuj

3 minuty temu, Gość Marta30 napisał:

Czytając te wasze komentarze stwierdzam że rzeczywiście ludzie są zupełnie inni i nie ma co generalizować. Ja na przykład mam tylko brata i zawsze miałam do rodziców pretensje że nie mam więcej rodzeństwa.I pierwszy raz spotykam się ze stwierdzeniem że ktoś cieszy się z tego że jest jedynaczką, chodziłam do kilku różnych szkół i tam gdzie były osoby które nie miały rodzeństwa zawsze na to narzekały dlatego jestem w szoku że ktoś może być z tego zadowolony

A ja mam 2 kuzynow i 1 kuzynkę i wcale żadne rodzeństwo mi potrzebne nie było, wręcz bym była niezadowolona. Ale ogólny brak empatii to problem czy ma się rodzeństwo czy nie. Wystarczy nawet zobaczyć ile jest przemocy wobec zwierząt czy dzieci.

Prowo grubymi nićmi szyte. Wszyscy przepisują swoje włości na wnuczkę i siostrzenicę. Nikt z rodzeństwa matki dzieci nie ma, a pisane jakby to tego rodzeństwa było sporo.

5 minut temu, Gość Gosc napisał:

Po 4 dzieciach to dopiero trzeba być rozjechanym tam na dole fuuuj

No popatrz, a jak ktoś rodzi siedmioro, to po tych 4 jednak, aż tak bardzo rozjechanym się nie jest skoro facet dał rade zalać formę jeszcze ze 3 razy :D