Dylemat- w miare duzy pokoj dla dwojki dzieci czy dwie osobne klitki?

Witajcie! 

Jestesmy z mężem w trakcie niewielkich prac remontowych. Mamy dwoje dzieci: 3-letniego synka i półroczną córeczkę. Na chwilę obecną dzieciaki dzielą sredniej wielkości pokój. W związku z tym, ze i tak na chwilę obecną mamy delikatny remontowy bałaganik, wpadłam na pomysł, żeby już teraz podzielić dzieciom pokój na pół ( jest taka możliwość, żeby po postawieniu ścianki każde dziecko miało malutki pokoik z osobnym oknem i wejściem). Mąż upiera się, że w tym wieku dzieciom bardziej jest potrzebna przestrzeń do zabawy, niż prywatność, więc jeszcze kilka lat spokojnie mogą mieć wspólny pokój i na dobre im to wyjdzie, mała niedługo zacznie chodzić więc dzieci będą wspólnie spędzać czas na zabawach. Ja natomiast uważam, że dziewczynka i chłopiec powinni mieć osobne pokoje, nawet malutkie ale jednak osobne. Co byście zrobiły na moim miejscu? Proszę tylko bez moralizowania, że trzeba było najpierw myśleć o pokojach, dopiero tworzyć dzieci. Wszystko było do tej pory przemyślane, przez pierwsze lata wspolny pokoj a potem podzial na dwa. Myślałam, że rozwiązanie idealne, jednak teraz coraz bardziej się waham czy to na pewno takie dobre...

Podzielić. Wspólną przestrzeń będą mieć w salonie. Wy za to będziecie mieć wszelkie prace z głowy.

A ja uważam że lepiej jeden a większy. Mój starszy syn ma duży pokój bo 24 m2 młodszy ma 16m2 i praktycznie ciągle bawią się u starszego bo można poszaleć pobudowac drogi budowle z klocków i jeszcze da się przejść. U młodszego jak coś wybuduje muszę prosić by robił to pod oknem bo inaczej ciągle się o coś potykamy. Można popsuć zabawki ale najgorsze ze można coś sobie zrobić. 

A jak wygląda spanie? Córka nie budzi brata? Jeżeli nie ma tego typu problemów to jeden wspólny pokój to moim zdaniem lepsza opcja. Ja miałam z siostrą jeden pokój i pamiętam, że zaczęło mi to doskwierać dopiero jak poszłam do szkoły. Przedtem miałyśmy dużo przestrzeni na wspólne zabawy, wieczorem opowiadalam siostrze bajki na dobranoc. U Twoich dzieci potrzeba rozdzielenia może zajść szybciej ze względu na różną płeć, ale do pewnego wieku powinni mieć więcej korzyści z jednego pokoju.

Moje dzieci mają teraz 5 lat i 3 lata i jeszcze większość czasu spędzają i bawią się razem. Wieczorem zasypiają najczęściej o tej samej porze, więc i tak jak śpiewam im kołysanki czy opowiadam bajkę, to leżą w jednym łóżku A potem młodszego przenoszę. 

Więc u nas, gdybym miała wybierać, postawilabym na jeden większy pokój i przestrzeń do wspólnej zabawy. 

Wspolny, podzielisz go za kilka lat

Mąż ma rację. Miałam pokój z bratem, było to super do pewnego wieku. Przeszkadza dopiero w pewnym momencie. Do tego czasu pokoje i tak będą do remontu. 

W tym wieku lepiej zostawić sprawy tak jak są. Przez parę lat może się wiele wydarzyć, choćby - zarobicie na większe mieszkanie. 

I tak dzieci będą chodzić jedno do drugiego, więc dzielenie pokoju TERAZ nie ma sensu, bo faktycznie zabierzesz im przestrzeń, i przeniosą się z zabawkami do salonu, a to najgorsze wyjście, bo oznacza w całym domu wieczny syf. 

Nic nie dzielić, będzie czas na osobne pokoje.

W tym wieku jeden większy będzie lepszym rozwiązaniem. Podział jak pójdą do szkoły

Moje dzieci mają na górze domu swoje pokoje a i tak ciągle siedzą na dole, na górę idą tylko i wyłącznie spać.W ciągu dnia w ogóle tam nie przebywają.

Moim zdaniem i tak nadejdzie prędzej, czy później czas, że będą chciały być osobno. Jak masz możliwość rób im od razu oddzielne a na wspólną przestrzeń wydziel im miejsce w salonie. Zwłaszcza, że to dziewczynka i chłopiec. A co będzie kiedy będą chciały wspólny pokój a ty nie będziesz mogła ich rozdzielić?

ps. i czy będzie ci się chciało po raz drugi robić rozpierdziel z remontem, stawiać ścianę, wstawiać drzwi, zrywać podłogi?

Na razie wspólny,  jak przyjdzie czas szkoły rozdzielić 

Jasne ze wspólny, opcja "niech sie razem bawią w salonie" juz widze te porozrzucane po całym mieszkaniu klocki lego i wrzaski  np- "posprztajcie to, bo zaraz przyjdzie babcia" - "ale mamo, my bedziemy jeszcze budować, jak babcia pójdzie" -"to zbudujecie jeszcze raz" -"ale mamo - prosimy":D 

Wspolny. Mysle ze przez kilka nalblizszych lat dzieci beda wolaly byc razem. Do 9-10 lat dzieci nie potrzebyja "prywatnosci" a raczej wzajemnego kontaktu i miejsca do wspolnej zabawy.

Jak za kilka lat wyraza chec oddzielnych pokoi to wiesz ze masz taka opcje i mozes to zrobic. 

Osobny

Osobne, nawet jeśli małe. Ale ja mam między dziećmi dużą różnicę wieku więc taka prywatność jest już koniecznością.