lubie samotnosc i lubie wiekszosc czasu spedzac sam, nawet podrozowac sam

co gorsza przez to nigdy nie bylem z zadna kobieta a mam 30 lat, ogolnie lubie ludzi lubie z nimi sobie pogadac. ale jakos nie wpuszczam za blisko nikogo do swojego zycia, kiedy jestem sam i np moge pojsc na spacer do lasu to bardzo sie ciesze, szybko nudze sie w towarzystwie innych, ktos tak ma? oglnie ludzie odbieraja mnei jako osobe przebojowa szalona, wicher ktory ciagle gdzies gna, fakt duzo dzialam i podrozuje ale... w srodku jestem spokojny..

Tez tak mam  Lubię ludzi, ale na moich warunkach. Tyle tylko, że jestem w związku

Ja tak samo, ale to dlatego, ze ludzie są wstrętni, aroganccy, uwielbiają plotkowac i uprzykrzac innnym życie. Zazdrosni i pelni niechęci.

Bycie wiecznie otoczonym przez ludzi jest przereklamowane. Jeśli ci dobrze to w czym problem? Jeśli źle to zmień to.

Mam dokładnie tak samo. Lubię sobie pogadać albo wyjść na imprezę z ludźmi, ale również mam silną potrzebę przebywania w samotności. Wtedy się regeneruję i "ładuje baterie". Gdy tego nie zrobię, to jestem wykończona i nie mam na nic siły. Ogólnie w relacjach jestem bardzo ostrożna i zazwyczaj pełnię w towarzystwie funkcję "człowieka - dobra rada". Odpowiada mi to pod warunkiem, że znajomi nie przekraczają pewnej granicy i szanują moją prywatność. Nie jestem osobą wylewną i nie lubię rozmawiać na swój temat - moją misją jest pomaganie innym i z tego czerpię największą satysfakcję.

wszyscy wybitni polascy byli samotnikami kszysztof kolumb sam polynal do ameryki aby ja odkryc, tomasz edison w ukryciu w piwnicy wynalaz zaruwke, wiec moze i dla cibie to jest roziwaznie?

a ja ludzi lubię i myślę, że większość jest ok. Nawet powiedziałabym, że mam ekstrawertyczną naturę, po prostu długie przebywanie z ludźmi mnie męczy

diagnoza - jestes normalny.

atencjuszu

idź spożytkuj swoją energię lepiej aniżeli tu wysysając ją z nas

tez jestem samotniczka :)

lubie pobyc sama, nie chodze na imprezy

57 minut temu, Gość xxx napisał:

co gorsza przez to nigdy nie bylem z zadna kobieta a mam 30 lat, ogolnie lubie ludzi lubie z nimi sobie pogadac. ale jakos nie wpuszczam za blisko nikogo do swojego zycia, kiedy jestem sam i np moge pojsc na spacer do lasu to bardzo sie ciesze, szybko nudze sie w towarzystwie innych, ktos tak ma? oglnie ludzie odbieraja mnei jako osobe przebojowa szalona, wicher ktory ciagle gdzies gna, fakt duzo dzialam i podrozuje ale... w srodku jestem spokojny..

Mam tak samo, zawsze tak miałam i raczej się to nie zmieni dlatego myślę, że to normalne.

Tez samotnik jestem, ale czasem chciałbym się znaleźć w miejscu gdzie są ludzie. No i nie wychodzi mi to, bo sam się tam nie wybieram. Randka? Tak, ale po 3 godzinach albo wcześniej się nudzę. Bo może powinienem byc kimś kim nie jestem wtedy. A, i ludzie, jak komuś zaoferują swoją przyjaźń, często znikają, ale nie od razu, tylko dopiero jak się z kimś zżyję, przyzwyczaję, czyli tak po 2-3-4 latach o.

Przed chwilą, Gość Onsam napisał:

Tez samotnik jestem, ale czasem chciałbym się znaleźć w miejscu gdzie są ludzie. No i nie wychodzi mi to, bo sam się tam nie wybieram. Randka? Tak, ale po 3 godzinach albo wcześniej się nudzę. Bo może powinienem byc kimś kim nie jestem wtedy. A, i ludzie, jak komuś zaoferują swoją przyjaźń, często znikają, ale nie od razu, tylko dopiero jak się z kimś zżyję, przyzwyczaję, czyli tak po 2-3-4 latach o.

zaoferuję swoją przyjaźń

Ja też zawsze miałam problem z siedzeniem z kimś przed kilka godzin. Teraz wiem, że to przez to, że nienaturalnie się zachowywałam - przy ludziach instynktownie zaczynam grać przybierając "społecznie akceptowaną" maskę i po czasie to mnie męczy

Moje dłuższe przebywanie wśród ludzi najczęściej zniechęca ich do mnie, czyli "co tak nic nie mówisz", "mów coś"

a sex?

11 godzin temu, Gość Gość napisał:

Ja tak samo, ale to dlatego, ze ludzie są wstrętni, aroganccy, uwielbiają plotkowac i uprzykrzac innnym życie. Zazdrosni i pelni niechęci.

Zgadza się, ja także przejrzałem na oczy i lepiej być samemu niż żyć z ludzmi którym wogóle nie ufasz.