Porównywanie dzieci

Pewnie będę brzmieć jak madka ale jak radzicie sobie z porównywaniem waszych dzieci do innych. Mój niemowlak ma wykryta asymetrię i obniżone napięcie, jest opóźniony ruchowo i jeszcze długo będzie, spadło to na mnie jak grom z jasnego nieba, już nie płacze codziennie tylko ćwiczymy i walczymy ale jeszcze nie radzę sobie z opowiadaniami innych jak dzieci w wieku mojego małego juz robią pierwsze kroczki blabla. Pech chciał że w dalszej rodzinie mamy dziecko w podobnym wieku i niestety sami teściowie opowiadają jak to ten maluch już chodzi ojej jakie to dziecko cudne, jeszcze nie radze sobie psychicznie z takim porównywaniem, jakby mój mały rozwijał się prawidłowo ale powoli to ok, każde dziecko jest inne ale my musimy stoczyć ciężki bój o to żeby kiedyś tam zaczął chodzić. A Wy jak sobie radzicie z porównywaniem do innych, zdrowych dzieci? Tesciow nie odwiedzam żeby tego nie slyszec, przykre to że zachwycają się jakimś dzieckiem z dalszej rodziny zamiast swoim wnukiem.

Ja bym chciała napisać, że nic mnie to nie obchodzi, ale niestety. Rusza mnie to. Chciałabym słyszeć tylko dobre rzeczy o moim synku. Sama wiem, że porównywanie nie ma sensu, bo każde dziecko rozwija się we własnym tempie, ale jeśli ciągle słyszalabymm zachwyty nad innymi dziećmi, a nad moim wcale, to bym się wkurzała.