Taniec dla nieśmiałych?

Pytanie bardziej dotyczy tego jak ardzo dobrze "musi" to wyglądać. Chodzi mi tutaj dokładnie o to, że nie wyczuwam w tańcu nic co by mnie odrazu dawało mi znak, że jest git. Trochę sam się obawiam myśląc, że nie wychodzi mi. Nieraz gdy wchodzę na parkiet nie wiem już w którym momencie rozpocząć obrót by wgrać się dobrze w rytm i często taniec zostawał na jednym kroku do którego się bujalismy. Myślicie, że jest to w miarę ok? Czy partnerką raczej stawała się tym znudzona. Jeżeli też właśnie wygląda to slabo chciałbym zapytać jak zacząć robić coś w dobrym kierunku by bez problemu wychodzić i nie wstydzić się niczego oraz nie stresować się tym jak to wyjdzie.

idz na 1 - 3 lekcje tańca

Masz zamiar startowac w mistrzostwach Europy w tancu klasycznym a to czy dostaniesz nagrode zadecyduje o zyciu i zdrowiu wszystkich Twoich najblizszych ? Bo jesli nie to proponuje zaczac od czegos zupenie innego.

Jesli bedziesz wychodzic na parkiet i jednoczesnie wstydzic sie , ze cos wyjdzie nie tak to na pewno wszystko wyjdzie nie tak. Stres tak wlasnie dziala. Wiec moze zacznij od tego dlaczego w ogole chcesz tanczyc ? Lubisz to ? Czujesz sie dobrze na parkiecie ? Jak sie wlasciwie czujesz ?

A z praktycznych porad ? Mam kolezanke , ktora przez dluzszy czas chodzila na rozne spedy taneczne , w tym dyskoteki. Jesli ktos ja prosil do tanca to na wstepie uprzedzala , ze dopiero sie uczy ale bardzo chce sie nauczyc. W ten sposob ten , z kim tanczyla byl z gory przygotowany na rozne niespodzianki. Po jakims czasie rzeczywiscie nauczyla sie tanczyc swietnie.