Napisz, jak Ty pomógłbyś/ pomogłabyś Siostrze

Moja siostra kolejny raz jest w szpitalu psychiatrycznym po próbie samobójczej. Trwa to już rok odkąd spotyka się z kolesiem. Ten związek to czysty sex ale dużo w nim przemocy i manipulacji. Ona niby go kocha ponad wszystko. Pomimo że ja bije, oczernia, obraża itp. Manipuluje nia na wszelkie strony. A ona niby go kocha. Dla niego poświęciła swoje zdrowie i rodzinę. Dała sobie zabrać dziecko przez MOPS. Teraz niby chce o dziecko walczyc. Jako rodzina po pierwszej próbie samobójczej pomogliśmy jej finansowo i wspieraliśmy ja. Ale miała warunek że jeśli zerwie kontakt z tym swoim tyranem pomożemy jej dalej. Lecz ona wróciła do niego. I teraz rodzina jest zła. Oczernia nas wszędzie. Ze to my jej dziecko zabraliśmy, że nigdy nie wspieraliśmy i pomoglismy itp. Ale to nie prawda. Bo pomoc była ale coś za coś. Teraz idą święta. Ona znowu w szpitalu i niebawem wyjdzie. Nie ma gdzie iść. Bo mama z rodzeństwem nie chcą jej znać ( agresja z jej strony ). Ten koleś też ja zostawil. I do dalej? Wiem że jak on do niej napisze że ja kocha to ona rzuci wszystko i wróci do niego. Nie słucha nas, nie reaguje na próby rozmowy i przetłumaczenia jej że to gehenna. 

Jesteśmy z rodziny gdzie nie było uczuc rodzicielskich. Za to była bieda i walka o swoje. Wiem że te deficyty miłości mamy wszyscy. Ale ona ma największe.

Jak jej pomóc? Wszyscy się odwrócili. Tylko jeszcze ja walczę o nią. Choć na każdym kroku mówi mi że mnie nienawidzi. Zostawić ją i czekać na informacje że jej nie ma? 

Proszę napisz... Co byś Ty zrobił/a

Może przekonać do psychologa? Może psycholog rozjaśni całą sytuację i pomoże? 

Ale ona jest tak nastawiona wrogo że rozmawiać nie chce. Liczy się tylko on. Rodzinę widzi tylko wtedy gdy nie ma co jeść lub gdy on wyrzuci ja z mieszkania. Jak są razem to unika nas.

8 godzin temu, bylam.jego napisał:

Co byś Ty zrobił/a

Byłbym konsekwentny. Skoro powiedzieliście A, trzeba powiedzieć B i jej nie pomagać. Inaczej ta: "gehenna"przenosi się na Was.

Mama wraz z rodzeństwem są konsekwentni. Ale mi pęka serce. To przecież moja siostra pomimo tego że kłamała mnie że z nim nie jest, że oszukiwała i manipulowała mną. Na litość ciągle mnie bierze. Boje się dnia że dowiem się że jej kolejna próba się uda a mnie zniszczą wyrzuty sumienia że odwróciłam się ...

7 minut temu, bylam.jego napisał:

Mama wraz z rodzeństwem są konsekwentni. Ale mi pęka serce. To przecież moja siostra pomimo tego że kłamała mnie że z nim nie jest, że oszukiwała i manipulowała mną. Na litość ciągle mnie bierze. Boje się dnia że dowiem się że jej kolejna próba się uda a mnie zniszczą wyrzuty sumienia że odwróciłam się ...

No to życzę emocjonującej gehenny. To jej życie i ona ma prawo je sobie odebrać również. Jeśli chcesz w nim uczestniczyć, śmiało. Ze wszystkimi skutkami. Jakoś ona się Tobą nie przejmuje.

21 minut temu, Nemetiisto napisał:

No to życzę emocjonującej gehenny. To jej życie i ona ma prawo je sobie odebrać również. Jeśli chcesz w nim uczestniczyć, śmiało. Ze wszystkimi skutkami. Jakoś ona się Tobą nie przejmuje.

Ciekawe czy też tak byś myślał jakby to dotyczyło Twojej rodziny. Jakby to ktoś z Twojej rodziny chciał odebrać sobie życie. Myśl w ogóle co piszesz, i co byś zrobił jakbyś był w takiej sytuacji... 

52 minuty temu, bylam.jego napisał:

Ale ona jest tak nastawiona wrogo że rozmawiać nie chce. Liczy się tylko on. Rodzinę widzi tylko wtedy gdy nie ma co jeść lub gdy on wyrzuci ja z mieszkania. Jak są razem to unika nas.

A często ją rzucał? Może teraz już nie bedzie chciał wrócić i w końcu da się z siostrą porozmawiać. Powiedzieć ze ma dla kogo żyć, że ma dziecko i to ono powinno być ważniejsze niż tamten zwyrodnialec? 

10 minut temu, Gabi108 napisał:

Ciekawe czy też tak byś myślał jakby to dotyczyło Twojej rodziny.

Oczywiście, że tak. Każdy ma swoje życie. Nie warto się w nie wtrącać. To właśnie życie z rodziną mnie tego nauczyło.

Ida swieta, gdyby zwrocila sie do mnie o pomoc, bo nie ma dachu nad glowa, pomoglabym i przyjelabym ja. Nie potrafilabym zamknac jej drzwi przed nosem. Ale w innej formie nie daj sie wykorzystywac.

Zgadzam sie z Nemetiisto, Twoja siostra jest dorosla osoba, juz nie masz na nia wplywu i nie mozesz wpedzac sie w poczucie odpowiedzialnosci za nia. Tu musisz postawic sobie granice. Moze zasiegnij porady psychologa jak nie dac sie wkrecic w zycie siostry.

21 minut temu, Gabi108 napisał:

A często ją rzucał? Może teraz już nie bedzie chciał wrócić i w końcu da się z siostrą porozmawiać. Powiedzieć ze ma dla kogo żyć, że ma dziecko i to ono powinno być ważniejsze niż tamten zwyrodnialec? 

Setki razy i jak zawsze z hukiem. Potem był jej płacz, lament i próby samobójcze. I nagle godzili się i sielanka trwała. Lecz bardzo krótko. Siostra bardzo jest przez niego opętana. Jej córka ma żal do niej że tkwi w tym chorym związku i chce mieszkać z ojcem. Nawet rozmawiać z nią nie chce. I to siostrę też dołuje że nie ma kontaktu z córką. I tak w kółko. Myśmy rozmawiali, tłumaczyli żeby odeszła definitywnie i podjęła terapię. Ze pomożemy jej odzyskać córkę ale kończy się to awantura i obelgami z jej strony. Dodam że siostra ma zdiagnozowaną depresję i dwubiegunowke. 

12 minut temu, AZS56 napisał:

Ida swieta, gdyby zwrocila sie do mnie o pomoc, bo nie ma dachu nad glowa, pomoglabym i przyjelabym ja. Nie potrafilabym zamknac jej drzwi przed nosem. Ale w innej formie nie daj sie wykorzystywac.

Zgadzam sie z Nemetiisto, Twoja siostra jest dorosla osoba, juz nie masz na nia wplywu i nie mozesz wpedzac sie w poczucie odpowiedzialnosci za nia. Tu musisz postawic sobie granice. Moze zasiegnij porady psychologa jak nie dac sie wkrecic w zycie siostry.

Mama z rodzeństwem są twardzi i już zapowiedzieli że do domu jej nie wpuszcza. Mogą spakować jej jedzenie i dać ale nic więcej. Jestem w potrzasku. Bo ja bym inaczej postąpiła. Dziś będę szukała dla siebie pomocy psychologicznej bo ta sytuacja odbija się na moim życiu. Ale ja sobie poradzę lecz ona wątpię

49 minut temu, Nemetiisto napisał:

No to życzę emocjonującej gehenny. To jej życie i ona ma prawo je sobie odebrać również. Jeśli chcesz w nim uczestniczyć, śmiało. Ze wszystkimi skutkami. Jakoś ona się Tobą nie przejmuje.

Ja nie chcę jej zainteresowania moja osobą. Pragnę by tylko znalazła sens życia i chcę jej w tym pomóc. 

3 minuty temu, bylam.jego napisał:

Mama z rodzeństwem są twardzi i już zapowiedzieli że do domu jej nie wpuszcza. Mogą spakować jej jedzenie i dać ale nic więcej. Jestem w potrzasku. Bo ja bym inaczej postąpiła. Dziś będę szukała dla siebie pomocy psychologicznej bo ta sytuacja odbija się na moim życiu. Ale ja sobie poradzę lecz ona wątpię

Jesli chodzi o swieta, to mam inny stosunek. Moze dlatego, ze mam traumatyczne wspomnienia z dziecinstwa: corka sasiadow wyszla na swieta z wiezienia z dzieckiem. Wolala do okien, zeby ja wpuscili, a oni byli "twardzi" i nie otworzyli drzwi. Dziewczyna zostawila niemowle u rodzicow chlopaka (ktory siedzial w wiezieniu), a sama pozegnala sie z zyciem.

25 minut temu, KorpoSzynszyla napisał:

Ja bym do domu też nie wpuściła. Ale możecie zrobić coś innego. Wynająć jej jakieś skromne lokum na początek. Zrobić zakupy startowe i umożliwić nowy start. Sugeruję jakąś dalszą miejscowość żeby do tego faceta miała jak najdalej. A mieszkanie opłacić do końca zimy i tyle. Dalej musi sobie radzić sama. I naprawdę nie ma co na siłę pomagać...

My już tak w maju zrobiliśmy. Oplacalismy jej lokum, miała jedzenie dostarczane a na posiłki mogła chodzić do brata. Ale ta pomoc miała warunek że odcina się od tego typa. Wytrzymała 3 tyg. Po czym my płaciliśmy a ona już była z nim. Kasa wyrzucona w błoto. Po tym zaczęła oczerniać nas że nigdy jej nie pomogliśmy, że zniszczylismy jej życie, że była niekochana itd. jest roszczeniowa bardzo. Ale gdybyscie zobaczyli jak ona wygląda teraz a jak rok temu .... Człowiek wrak. Na sam widok serce pęka

21 minut temu, bylam.jego napisał:

Na sam widok serce pęka

W takim wypadku trzeba jak z alkoholikiem. Może pomóc sobie tylko sama. Każde wyciągnięcie ręki pogarsza sprawę. Musi sięgnąć dna i się odbić lub tam zostać. Taka jest smutna prawda.

2 godziny temu, bylam.jego napisał:

My już tak w maju zrobiliśmy. Oplacalismy jej lokum, miała jedzenie dostarczane a na posiłki mogła chodzić do brata. Ale ta pomoc miała warunek że odcina się od tego typa. Wytrzymała 3 tyg. Po czym my płaciliśmy a ona już była z nim. Kasa wyrzucona w błoto. Po tym zaczęła oczerniać nas że nigdy jej nie pomogliśmy, że zniszczylismy jej życie, że była niekochana itd. jest roszczeniowa bardzo. Ale gdybyscie zobaczyli jak ona wygląda teraz a jak rok temu .... Człowiek wrak. Na sam widok serce pęka

To juz mozecie tylko ratowac siebie z tej relacji. Poszukaj pomocy psychologa dla siebie.