Córka chce zmienić płeć

Mam córkę w wieku 14 lat. W ubiegłym roku zmagaliśmy się z jej depresją i autoagresją... W tym roku córka zaczęła stylizować się na chłopaka.. obecnie prosi aby nazywać ją wybranym przez siebie męskim imieniem i używać w rozmowach męskich końcówek ( byłeś, kupiłeś itp) Chce za kilka lat przyjąć hormony i zacząć przemianę w chłopca! Staram się zbytnio nie ingerować i nie pokazywać jak bardzo mi się to nie podoba! Przerażona jestem wręcz tym jej zachowaniem i śmiem wątpić czy to jej przejdzie z wiekiem. Ma ktoś podobny kłopot? Pomysł jak dziecko naprostować?

3 minuty temu, Dżamilla napisał:

Mam córkę w wieku 14 lat. W ubiegłym roku zmagaliśmy się z jej depresją i autoagresją... W tym roku córka zaczęła stylizować się na chłopaka.. obecnie prosi aby nazywać ją wybranym przez siebie męskim imieniem i używać w rozmowach męskich końcówek ( byłeś, kupiłeś itp) Chce za kilka lat przyjąć hormony i zacząć przemianę w chłopca! Staram się zbytnio nie ingerować i nie pokazywać jak bardzo mi się to nie podoba! Przerażona jestem wręcz tym jej zachowaniem i śmiem wątpić czy to jej przejdzie z wiekiem. Ma ktoś podobny kłopot? Pomysł jak dziecko naprostować?

Czy depresja i autoagresja były diagnozowane i leczone u terapeuty?

Moje podejście jest takie - jakby moje dziecko coś takiego robiło, to zabrałabym do psychiatry i do terapeuty. Jeżeli psychiatra (najlepiej z polecenia, a nie taki, który pójdzie w nurcie tego, co się obecnie robi) zdiagnozuje po konkretnych testach, że faktycznie jest różnica między płcią mózgu a płcią fizyczną, to zrobiłabym absolutnie wszystko, żeby dziecku pomóc w tranzycji.

Jeżeli psychiatra po testach zdiagnozuje, że dziecko po prostu ma taki etap, zwraca na siebie uwagę czy coś, to terapia.

PS. Oczywiście rozmawiałabym z dzieckiem, że te wizyty są po to, żeby pomóc.

Była pod opieką psychologa i psychiatry...  Ona wolałaby do seksuologa iść jak już.. 

11 minut temu, Dżamilla napisał:

Była pod opieką psychologa i psychiatry...  Ona wolałaby do seksuologa iść jak już.. 

Czy psychiatra potwierdził dysforię płciową?

Przejdzie jej z wiekiem. Proponuję pokazać jej przypadki ludzi, którzy zmienili płeć, a teraz tego żałują i dokonują procesu detranzycji, np. filmy na YouTube pod hasłem 'I regret my transition'.

13 godzin temu, Foko Loko napisał:

Czy psychiatra potwierdził dysforię płciową?

Psychiatra zajmował się jej depresją... W tamtym czasie była na etapie noszenia męskich ciuchów więc nie był poruszany temat jej zmiany płci. Niedługo muszę umówić kolejną wizytę gdyż kończą jej się leki i poruszę ten temat

13 godzin temu, lexxus napisał:

no cóż, ja uważam ze to co sie dzieje w glowie naszych dzieci jest wypadkową atmosfery w domu, relacji rodzic - dziecko i relacji rodzic-rodzic. Moze tu jest pole do poprawy a potem dopiero przyjzec sie efektom.

Pracowalem kiedyz dla jednej baby z funkcją dyrektor, ktora nie radzila sobie z funkcja, byla agresywna wobec podleglych i miala duze parcie na sukces. typowa bladź. jej corka w wieku chyba 15lat sie powiesila. w sumie sie nie dziwie, jakbym mial taka matke pewnie to byłaby jedyna ucieczka.

Może i coś w tym być... Tylko tu bardziej chodzi o relacje ja-mąż-moja mama. Bardzo źle nam się mieszkało z moją mamą pod jednym dachem. Mnóstwo kłótni, nieporozumień i nerwów. Wiem że to odbiło się źle na dzieciach. Obecnie mieszkamy osobno. W domu atmosfera zrobiła się spokojniejsza... Wiec dlaczego córka zamiast wychodzić na prostą wpada znowu w jakieś... Nawet nie wiem jak to nazwać....dysfunkcje?

13 godzin temu, Anthony_Arkwright napisał:

Przejdzie jej z wiekiem. Proponuję pokazać jej przypadki ludzi, którzy zmienili płeć, a teraz tego żałują i dokonują procesu detranzycji, np. filmy na YouTube pod hasłem 'I regret my transition'.

Bardzo bym chciała aby jej przeszło. Teraz jest na etapie mega silnej wiary w to że zmiana płci to jest właśnie to co jej potrzebne do szczęścia. Pokazać w sumie można te filmiki.... Ale obawiam się że niewiele nimi wskóram. Jednak nie mogę siedzieć biernie... W klasie się z niej śmieją. Ciekawe ile będzie mieć siły aby znosić uszczypliwości kolegów 

11 minut temu, Dżamilla napisał:

Bardzo bym chciała aby jej przeszło. Teraz jest na etapie mega silnej wiary w to że zmiana płci to jest właśnie to co jej potrzebne do szczęścia. Pokazać w sumie można te filmiki.... Ale obawiam się że niewiele nimi wskóram. Jednak nie mogę siedzieć biernie... W klasie się z niej śmieją. Ciekawe ile będzie mieć siły aby znosić uszczypliwości kolegów 

 

14 lat to jest wiek, gdy nie za bardzo się wie, kim się jest i jak wszystko wokół funkcjonuje. Spytaj jej, dlaczego jej problem dotyczy akurat płci, a nie czegoś innego i dlaczego to właśnie zmiana płci miałaby być rozwiązaniem problemów. Są przypadki ludzi, którzy zmienili płeć, a mimo wszystko ich problemy się nie skończyły. Ba, nawet powstały nowe, ponieważ specyfiki na zmianę płci powodują rozstrój w gospodarce hormonalnej, a operacje potrafią zakończyć się fiaskiem. Szkoda, że tak dużo mówi się o osobach, u których zmiana płci przebiegła pomyślnie, a nie wspomina się w ogóle o tych, u których się to nie powiodło, żałują tego, próbują wrócić do pierwotnego wyglądu, lecz czasami nie są w stanie, ponieważ skutki brania hormonów lub blokerów pozostają na resztę życia. Na Reddit znajduje się subreddit zwany r/detrans poświęcony detranzycji. 

Doswiadczony w tej dziedzinie psychoterapeuta moze stwierdzic, czy jest to tylko przejsciowa faza, czy rzeczywiscie niezgodnosc plci mozgowej z posiadana. Warto sie pospieszyc, poniewaz w drugim przypadku mozna niedlugo podac hormony hamujace dojrzewanie.

Też bym wybrała pierwsze psychologa gdyż nie wiem co Ci doradzić, problem na pewno jest w jej głowie i albo psychoterapia pomoże albo wyłoni prawdziwe powody dla których ona czuje się być jakby "nie w swojej skórze".