Czy sądzicie że gdyby nowy pracownik w pierwszym tygodniu pracy poszedł na dwa tygodnie zwolnienia lekarskiego to ma 100% szans że go wyrzucą?

Ja podczas pójścia do nowej pracy mam po prostu monstrualny stres który bardzo obniża odporność a obecnie panuje sezon infekcyjny i kiedy się stresuje to bardzo szybko choruje dlatego myślę że gdybym teraz poszedł do nowej pracy to bardzo szybko bym się rozchorował i zastanawiam się czy to całkowicie przekreśliłoby mnie w nowej pracy?

Zastanawiam się dlaczego od ludzi wymaga się rzeczy na które nie mają wpływu czyli np. tego żeby nie zostali zarażeni przez nikogo grypą?

Bez przesady....Mam znajomych, którzy rozchorowali się w pierwszym tygodniu swojej pracy. Minął dłuższy czas, i nadal pracują. Nie zostali wcale zwolnieni. Także każdy zasługuje na jakiś drobny kredyt zaufania na początek.

48 minut temu, Jestem Jaka Jestem napisał:

Bez przesady....Mam znajomych, którzy rozchorowali się w pierwszym tygodniu swojej pracy. Minął dłuższy czas, i nadal pracują. Nie zostali wcale zwolnieni. Także każdy zasługuje na jakiś drobny kredyt zaufania na początek.

Czyli chorowanie to jest ze strony pracownika przewinienie, ale jedno takie przewinienie jeszcze można mu wybaczyć?

Jestes mistrzem w wymyslaniu hipotetycznych problemow.

2 minuty temu, Żaba Monìka napisał:

Jestes mistrzem w wymyslaniu hipotetycznych problemow.

Tak. No cóż, w zasadzie sezon infekcyjny w Polsce trwa od września do kwietnia, więc nie uniknie się tego

1 minutę temu, Łechtacz napisał:

Tak. No cóż, w zasadzie sezon infekcyjny w Polsce trwa od września do kwietnia, więc nie uniknie się tego

Nie pamietam kiedy ostatnio bylam chora przez tydzien albo dwa, chyba w dziecinstwie.

16 minut temu, Łechtacz napisał:

Czyli chorowanie to jest ze strony pracownika przewinienie, ale jedno takie przewinienie jeszcze można mu wybaczyć?

Dokładnie. A jeśli ktoś choruje cały czas i przebywa większość czasu na zwolnieniach, to jest dla pracodawcy zupełnie nieprzydatny i wtedy jest zwalniany. Najbardziej pożądani są pracownicy, którzy chorują mało lub wcale. Dlatego trzeba dbać o własną odporność, żeby nie łapać wszystkich chorób od innych jak dziecko w przedszkolu.

Ja obecnie też rzadko choruję, ale to dlatego, że prawie nie mam kontaktu z ludźmi

Ale póki miałem codzienny kontakt z ludźmi, to w każdym sezonie jesienno-zimowo-wiosennym chorowałem przynajmniej raz i zawsze było to z wysoką gorączką i na jakieś 2 tygodnie byłem wyłączony z życia

* Nie wierzę, że to piszę 45-letniemu facetowi Ale czego się nie robi żeby....pomóc znajomemu z kafeterii

19 minut temu, Jestem Jaka Jestem napisał:

Dokładnie. A jeśli ktoś choruje cały czas i przebywa większość czasu na zwolnieniach, to jest dla pracodawcy zupełnie nieprzydatny i wtedy jest zwalniany. Najbardziej pożądani są pracownicy, którzy chorują mało lub wcale. Dlatego trzeba dbać o własną odporność, żeby nie łapać wszystkich chorób od innych jak dziecko w przedszkolu.

Mi się wydaje, że ja mam właśnie odporność na poziomie dziecka w przedszkolu, albo niższą. Wystarczyło zawsze, że ktoś kichał lub kaszlał w tym samym pomieszczeniu, a ja w niedługim czasie byłem chory i to dużo ciężej niż ta osoba

A najbardziej zawsze osłabiał mnie stres

A ja jestem permanentnie zestresowany, natomiast takie sytuacje jak np rozmowa kwalifikacyjna albo rozpoczęcie nowej pracy, to już dla mnie stres ekstremalny, przy którym emocje regularnego base-jumpera są takie, jak moje podczas robienia koopy - czyli też są, ale nie aż takie wielkie