Napiszcie prosze, że przyjdzie jeszcze i dla mnie dobry czas...

:( zrobiło mi sie tak strasznie strasznie smutno ... nie chce opisywać mojej historii miłosnej, która skonczyła sie rok temu... tak liczyłam i myślałam, że za rok - czyli dzisiaj już będę sie usmiechać, już bede widzieć jakiś cel przed sobą... ale wcale tak nie jest... jest mi smutno, bo mimo, ze juz o nim tak czesto nie myśle to bez wzgledu na to co nie robie tęsknię, myśle wyjade sobie nad morze ... i te głupie myśli już nigdy już nie z nim.... pogodziłam sie ze wszystkim, z tym ,ze odszedł z tym ze zawiódł, że zdradził... ale chciałabym już i ja cieszyc sie życiem, robiłam tak wiele zabrałam sie za remont swojego pokoju, sama sobie malowałam, tapetowałam, znalazłam nową pracę... ale ten smutek... wciąż jest i nie odchodzi.... coraz mniej wierze, ze jeszcze kiedyś bede szczesliwa, ze sie zakocham, że pokocham kogoś a ktoś mnie, że zapomne, ze przyzwyczaje sie ... smutno mi... ta wiosna powinna mnie cieszyć, smutno mi...

Skarbie:*:)

pamparimmi rok to wbrew pozorom malo, zobaczysz ze jeszcze troche smutnych dni i wszytsko wroci do normy, a potem bedzie ciagle lepiej i lepiej, poznasz kogos nowego i bedziesz szcesliwa, ja etz to przechodzilam bylam dwa lata z chlopakiem, porzucil mnie zostalam calkiem sama i ryczalam bylam smutna ale w duchu wierzylam ze keidys bedzie dobrze, chociaz nie zapowiadalo sie, od rozstania minely dwa lata, przyzwyczailam sie do tego ze nie mam nikogo,kiedy powiedzialam te slowa mojej przyjaciolce ze jest mi dobrze tak jak jest i jakos to znosze pare dni pozniej .... poznalam nowego super faceta ktory byl o 7 nieb lepszy od poprzedniego:)ja wierze w swoje zsczescie, bylo zle jest cudownie i tez tak bedziesz miec zobaczysz:)

szczerze mówiąc troche sie popłakałam , kiedy to przeczytałam .... ...mam nadzieje, że masz racje... tak bardzo szukam i pragnę spokoju swojego serca, myśli... bardzo... nie chce nikogo nienawidzieć, nie chce już mieć żalu, gdzieś daleko sie ulotniły...wybaczyłam im, wybaczyłam jemu...ale teraz tak bardzo pragnęłabym, żeby już dni nie były dla mnie takie smutne...

Kto by nie chciał! ;)

Głowa do góry!Uwierz w siebie!Tobie tez nalezy sie szczescie3mam kciuki aby jak najszybciej nadeszły te upragnione szczesliwe dni!

Zacznij być egoistką - pomyśl o sobie - zrób się na bóstwo , wyjdż do ludzi...Nie myśl o tym co było.Pomysł z remontem pokoju bardzo dobry, pod warunkiem , że nie pomalowałaś pokoju na...szaro albo czarno....

Kochana masz teraz takie duuuże pole manewru, wychodź do ludzi, nawiązuj nowe kontakty, śmiej się, ciesz sie słońcem... A może trafisz na kogoś wyjątkowo... Ja po rozstaniu z facetem, nie chciałam wychodzić z domu ale zaczełam uczęszczać na czaty mimo iż wcześniej tego nie robiłam:) no a tam po paru próbach poznałam mojego skarba, jesteśmy razem już 6 miesiecy a o tamtym zapomniałam:):) Więc głowka do góry będzie dobrze:)

:o

Nie , nie pomalowałam pokoju na szaro ani na czarno. Wręcz przeciwnie :) na ścianie położyłam sobie jaśniutkie ecru, zasłonki wyszukałam sobie w lumpexie ale oryginalne angielskie w kwiaty, powiesiłam obraz, który kiedyś namalowała moja ciocia a jest bardzo optymistyczny. To dużo pomaga, a wczesniej miałam bardzo ciemno niebieski, chyba to też mnie przytłaczało. Wszystkim smutnym duszyczkom polecam takie zabranie sie do pracy, ja sama utapetowałam sobie ściany, pomalowałam sufit, tylko brat położył mi nowe panele:). Taka praca przyznaje daje dużo radości i zapomnienia. Dzisiaj już czuje sie troche lepiej niz wczoraj. Dziekuje za miłe słowa :).