Boze, ludzie - czy wy tez jestescie tak nieszczesliwi w zyciu??

Co się rboi w takich sytuacjach - krok po kroku: 1) się ucieka z domu; 2) się nie odpowiada na telefony kochającej inaczej rodzinki; 3) się mówi sobie: \" miałem/łam zjebaną przeszłość nie pozwolę IM zjebać moję teraźniejszości ani czasu który mi pozostał\" 4) się wychodzi do pubu pogadać z ludźmi - sie pije, sie nie pamięta o komplexach; później z rozpędu człowiek zapomina o nich na trzeźwo; 5) się znajduje sobie jakąś aktywność fizyczną - się sportuje się nie tyje z alkoholu (pkt 3) 6) się seksi; 7) się kupuje dobrze wywarzony kij bejsbolowy i się jedzie podziękować tatusiowi i mamusi... Urodziliście się samotnie (no chyba że bliźniaki, ale wtedy tekst juz nie jest taki dramatyczny) i samotnie umrzecie. Nie musicie na nikim \"wisieć\". Ból jest i tak związany z życiem, więc nie pozwólcie nikomu tego bólu wam dokładać. Fajnie by było zacząć coś z sobą robić jak najwcześniej. Strasznie ch...o jest spojrzeć w przeszłość i stwierdzić że cała młodość przeszła na lęki, kompleksy i narzekanie. P.S. się

A ja myślałam że jestem samam! Wiecie co czasem wali mi sie wszystko na głowę czasem mam taki dzień że najchetniej przespałabym cąły a czasem zmuszam sie do tego aby coś dla siebie \zrobić umalować sie zadbać o siebie częściej się uśmiechać i wiecie co: ta druga wersja jest lepsza!

ech, zycie......... czy wierzycie z zycie po zyciu?

dlaczego ten topik jest az tak smutny?

smutny nie smutny ale prawdziwy, ja niedawno całkiem byłam najszesliwsza kobieta, a tak brutalnie zostało mi to zabrane.... borykam sie z problemami od poczatku tego roku zawsze cos zawsze jakas troska cos co mnie blokuje i nie pozwala cieszyc sie zyciem mam dopiero 22 lata a czasami jestem tak przytłoczona... głowny powod zostawił mnie moj mezczyzna.. a pozniej reszta problemow tylko sie nawarstwiała i mimo ze radzilam sobie z nimi to pojawiaja sie kolejnee, np znalazłam prace, oj ucieszyłam sie tak bardzo ze nie bede siedziec i sie zadreczac w domu tylko wyjde do ludzi i co okazało sie ze pracuje w samotnym nudnym biurze za 350 miesiecznie i jeszcze pracodawca niewyplacalny... tkwie w tym bo wiem ze mimo wszystko cos mi to daje doswidczenie itp ale niby rados i jakos do przodu a okazuje sie ze jedna praca przyniosła duzo wiecej innych zmartwiuen.... cały czas ciaz na mnie bol rozstania no i pojawił sien a buzi tradzik ktory niszczy moja psychike od wewnatrz... moja samoocene i samopoczucie uzaleniam od cery na buzi, figure mam idealna - nawet modelki ale na buzie patrzec nie moge gdy przegladam sie w lustrze staje tak by nie było weidac głowy ... wszystko sie nawarstwia i mimo ze jedno odchodzi przychodzi cos nowego... a samotnosc w jakiej zyje i moja obsesja na punkcie buzi i wielki komleks tak mnie przytłaczaja ze czasem mam juz dosc i najchetniej zasnełabym i niegdy sie nie obudziła mam jeszcze nadzieje mam jeszcze siłe ale nie wiem na jak długo... walczyc.. walczyc walczyc ile jeszcze inni w moim wieku ciesza sie mlodoscia bez problemow a mnie jakos tak przytłoczył ten rok ze zniszczyc moze mi cale dalsze zycie i pomyslec ze pol roku temu bylam energiczna tryskajaca zyciem wesoła radosna i pełna zycia kobieta tak było zawsze az do stycznia 2006 ale chyba teraz czas na problemy przeciez zycie musi dac w koscno i zycie to je-bajka

psuj psuj psujeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee :D:D:D