GRZYBICA POCHWY - MITY!!!

A jeszcze do \"załamana_wawa\" - nie wiem, czy w Twoim przypadku jeszcze trzeba się bardzo starać to pH obniżać, ten wynik jest w górnej granicy normy, być może masz tak fizjologicznie. Poza tym grzybki często pH wcale nie zmieniają, to raczej przy bakteriozie waginalnej tak się dzieje. Ale są na przykład takie globulki z kwasem bornym - żelatynowe kapsułki, jedna dopochwowo przez 10 dni. Ale jak mówię, bakterie kwasu mlekowego za kwaśnego środowiska też nie lubią - lubią takie w sam raz, więc tylko w sytuacji podbramkowej bym to użyła. Ten nagietek, o którym Zuza pisze też dobrze robi na wzrost nabłonka pochwy - tylko to znowu kolejny lek dopochwowy i kolejne wylatywanie czegoś... a ile można chodzić z wkładkami... :(

Mam takie pytanie do Pani Grzybek! od dłuzszego czasu boli mnie jeden punktw w podbrzuszu, przypuszczam ze to jajnik. dretwieje mi od tego noga i czasami nie moge stanać. budze sie przez to w nocy, wybieram sie do lekarza ale oni mówią że to zaparcia, jak z kolei ide zeby mi zbadali jelito to mówia ze to jajnik i tak latam jak wariatka. przypuszczam ze moze to byc powiekszony jajnik i uciskac jakis nerw dlatego nie moge stac czasami na tej nodze. Wiesz moze jak pozbyc sie tego bólu przynajmniej na troche, bo jak już pisałam ide do lekarza niedługo

załamana_wawa - przepisuję ci co mam o bakteriozie waginalnej: objawy: - obniżenie liczby ochronnych pałeczek kwasu mlekowego - namnożenie flory bakteryjne innej - jednorodne upławy (nieliczne leukocyty) - pH większe niż 4,5 - bakterie osadzone przy brzegach komórek nabłonka (to bada się pod mikroskopem) - zapach upławów (rybi) Leczenie: metronidazol klindamycyna zakwaszanie pochwy globulkami kwasu bornego uzupełnianie straconych lactobacillusów Swoją drogą to niesprawiedliwe, że kobiety muszą cięgle tak cierpieć :(

do aurela - nie mam pojęcia co to może być :( miałaś robione USG? z której strony Cie boli? bo jak z prawej to jeszcze wyrostek może być, on daje taki promieniujący ból na nogę że nie da się jej unieść.... A moja siostra miała takie ciągłe właśnie bóle brzucha, a raczej podbrzusza i też się ciągała po ginekologach i innych, usg nic nie wykazywało i w ogóle nic nikt nie wiedział dopóki nie zrobiła badania z kału i nie okazało się, że przywiozła sobie najprawdopodobniej z Egiptu glistę ludzką.... i teraz się leczy, ale ciężko to wybić. No ale się nie przerażaj tym co napisałam to jeden przypadek na miliony - moja siostra zawsze ma wszystjkie najgorsze przypadki świata. Ja niestety nie jestem lekarzem i nie potrafię powieidzieć, jak ci pomóc. Na pewno nie zaszkodzi jak weźmiesz sobie ze 2 nospy, albo jeszcze lepiej vegentalgin H i przeczekasz i koniecznie do lekarza!

Dzięki Pani Grzybek!!!!!

to jest z prawej strony, ale wydaje mi sie ze to nie wyrostek bo to za nisko nie wiem juz sama, może mam tam zapalenie, nie boli mnie brzuch, tylko tak jakby jajnik, ale ja nie jestem lekarzem i nie posiadam rendgenu w oczach:), ale boli tak strasznie ze az mnie przeraza, glisty to nie mam napewno, bo znam objawy do lekarza pisałam ze pójde ale po weekendzie lipa:(, dzieki serdeczne za odpowiedz

dziewczyny czy wy macie czasem przy podcieraniu duże ilości śluzu?? Bo ja mam dużo sluzu, jest bezbarwny i bezwonny,. Teraz skończyła mi sie miesiączka i ten sluz znowu jest.... Nie wiem czy to dobrzy czy nie... wyszedł mi niski progesteron 1,1 czy to może być od niego??

Ja byłam u Ginekologa Przedwczoraj.mam problem z upławami które w zapachu wydają mi sie kwaśne i wodniste dotego wszystko mnie swedzi. Mój gin zapisał mi pimafukort masc i globulki nagietkowe dowcipnie. Stwierdził ze nie mam grzybicy jestem zdrowa tylko jakos duzo tej wydzieliny mam. Zaczełam uzywac tych globulek nagitkowych i po nich łuszczy mi sie płona w pochwie czy ktoś juz tego uzywał i czy to jest prawidłowe czy mam sie zacząc bac????????? Prosze o odpowiedź??????

no i mamy kolejny mit, taki, że się w głowie nie mieści - irygacje z moczu! - co za za przeproszeniem idiota coś takiego wymyśla?????? nie rozumiem, jak można wymyślić coś tak debilnego. Mocz zawiera całą masę substancji które są szkodliwe dla organizmu - dlatego są WYDALANE!!! nie należy moczu pić, kąpać się w nim ani tym bardziej robić z niego irygacji. Owszem, jak nie ma nic to czasem w jakichś zapadłych dziurach robi się z moczu okład jak innego kwasu w pobliżu nie ma. ALe na BOGA!!! XXI wiek, apteka na każdym rogu - no błaaagam! To jakieś szaleństwo i zabobony, słowo honoru... Jak czasem czytam wątek o grzybicy to się nie mogę opanować, żeby nie pokrzyczeć....

Ale żeby nie było, bo mnie przecież zaraz krzykaczki - zwolenniczki wątpliwych metod naturalnych zakrzyczą, że \"ja użyłam i mi pomógł\" - pewnie mocz pomógł dlatego, że zakwasił środowisko, jednym słowem obniżył pH pochwy i zatrzymał rozwój grzybów. Ale spustoszenie jakie przy okazji wyczynił to inne... Naprawdę - jeśli jest potrzeba zakwaszenia pochwy to są do tego odpowiednie, sterylne środki, na przykład globulki z kwasem bornym, kwas borny który można rozcieńczyć i używać do podmywania, kosztuje 4 złote więc już nie przesadzajmy! Mocz, no nie mogę się otrząsnąć....

natomiast przeczytałam kilka bardzo mądrych porad więc je tu przepisuję (część z nich napisała Ifea - bardzo dobre pomysły to są moim zdaniem): - jeść dużo rodzimych owoców (np. żurawiny) zawierających naturalną witaminę C - jeść dużo produktów zawierających naturalne witaminy B - olać jogurty, bo nic wartościowego w sobie nie mają, ale przyjmować sztuczne preparaty z wyselekcjonowanymi szczepami bakterii lactobacillus, od;powiednimi dla kobiet - jeśli czosnek - to jeść go, najlepiej świeży, nie wkładać sobie dopochwowo

no i jeszcze super art z tamtego wątku - wklejam tak, jak tam \"di\" wkleiła - czyli po kawałeczku, bo inaczej kafeteria nie przyjmie:

http://www.termedia.pl/magazine.php?magazine_id=5&article_id=5431&magazine_subpage=FULL_TEXT Ginekologia Praktyczna 6/2005 Wybrane schorzenia dróg moczowo-płciowych kobiety i leczenie wg CDC*. Kryteria WHO/FAO** dla probiotyków i ich zastosowanie w ginekologii w świetle najnowszych badań Gin Prakt 2005; 87, 6: 11-18 autor: Piotr Kochan, treść artykułu: Ekosystem pochwy Rozwój mikroflory pochwy jest stymulowany przez hormony, głównie estrogeny, których wysokie stężenie zaobserwowano w okresie noworodkowym oraz rozrodczym, kiedy odkładają się duże ilości glikogenu w nabłonku pochwowym, metabolizowanego następnie przez bakterie do kwasu mlekowego. Wiadomo, że bakterie zasiedlające pochwę są odpowiedzialne za utrzymywanie prawidłowego stanu zdrowia pochwy . Gatunki bakterii z rodzaju Lactobacillus są dominującymi bakteriami prawidłowej flory pochwy , choć w badaniach 29 proc. kobiet nie miało pałeczek kwasu mlekowego . We florze >20 proc. kobiet można znaleźć również drożdżaki Candida . Utrzymanie równowagi mikrobiologicznej warunkuje bardzo wiele czynników. Środowisko pochwy ma określoną temperaturę, od 36°C do 37,5°C. Pochwa jest zwilżana przez wydzielinę fizjologiczną, która w zależności od fazy cyklu miesiączkowego zmienia swoje właściwości. Jej odczyn jest kwaśny w wyniku działania pałeczek kwasu mlekowego, a prawidłowe pH to 3,8–4,2 (zakres norm 3,5–4,5). Ekosystem pochwy podlega ciągłym zmianom strukturalnym i składowym, a czynnikami mającymi na to wpływ są wiek, pierwsza miesiączka, dany okres cyklu miesiączkowego, ciąża, zakażenia, antykoncepcja, częstość stosunków płciowych, liczba partnerów seksualnych oraz praktyki higieniczne (np. irygacje) czy też różne zachowania seksualne, a także choroby przewlekłe czy też zakaźne oraz stosowane leki (w tym antybiotyki) . Wybrane zakażenia pochwy Zapalenia pochwy (łac. vaginitis) to najczęstszy problem ginekologiczny. Wśród nich zakażenia stanowią największą grupę – 3 najważniejsze, czyli waginoza bakteryjna, zapalenie drożdżakowe i zapalenie wywołane przez rzęsistki, stanowią 90 proc. wszystkich infekcji pochwy. Szacuje się, że przynajmniej 3 na 4 kobiety zachorują na zapalenie pochwy przynajmniej raz w życiu . Reid i Bruce oceniają, że rocznie miliard kobiet na całym świecie cierpi na zakażenia układu moczowo-płciowego nieprzenoszone drogą płciową, w tym waginozę bakteryjną, zapalenie drożdżakowe (kandydoza) oraz zakażenie dróg moczowych . Waginoza bakteryjna – BV (ang. bacterial vaginosis) Stanowi ~60 proc. wszystkich infekcji w obrębie pochwy i sromu. Podczas BV dochodzi do zaburzenia równowagi mikroflory pochwy; ilość bakterii beztlenowych wzrasta 10–100-krotnie. BV jest najczęstszą przyczyną występowania nieprawidłowej wydzieliny pochwy u kobiet w wieku rozrodczym. Liczba pałeczek Lactobacillus albo ulega obniżeniu, albo jest różna gatunkowo, z dominacją szczepów niewytwarzających H2O2 . U 50–75 proc. kobiet waginoza bakteryjna przebiega bezobjawowo klinicznie [5, 27]. Czynniki predysponujące wg CDC [37, 38]: ■ wielu partnerów seksualnych, ■ irygacje, wewnątrzmaciczna wkładka antykoncepcyjna, ■ brak pochwowych pałeczek kwasu mlekowego. Waginoza bakteryjna nie jest uważana za chorobę przenoszoną drogą płciową . BV może pojawiać się i ustępować samoistnie. Przyczyna BV pozostaje nieznana [5, 27–30, 39]. Objawy i diagnostyka Występują najczęściej cuchnące upławy, rzadziej świąd sromu i podrażnienia. Wg CDC BV rozpoznaje się na podstawie kryteriów klinicznych wg Amsela i wsp. lub badań wymazu z pochwy barwionego metodą Grama i określania liczby morfotypów bakteryjnych charakterystycznych dla BV (kryteria wg Nugenta lub wg Haya i Isona ). Kryteria kliniczne służące rozpoznaniu BV wymagają potwierdzenia co najmniej 3 z 4 wymienionych: ■ obecność jednorodnej białej (często białoszarej lub szarej) niezapalnej wydzieliny, gładko pokrywającej ściany pochwy, ■ obecność tzw. komórek jeżowych – komórek nabłonkowych opłaszczonych bakteriami (ang. clue cells) w badaniu mikroskopowym, ■ pH wydzieliny>4,5, ■ rybi zapach wydzieliny pochwowej przed lub po dodaniu 10 proc. wodorotlenku potasu (KOH) w teście zapachowym (ang. whiff test). Ostatnio pojawiły się na rynku także tzw. szybkie testy diagnostyczne oceniające albo pH wydzieliny, albo podwyższoną aktywność sialidazy w wydzielinie pochwy, enzymie wytwarzanym przez patogeny bakteryjne związane z waginozą bakteryjną. Powikłania Florę bakteryjną występującą w BV izolowano z endometrium oraz jajowodów kobiet z zapaleniem narządów miednicy mniejszej. Waginozę bakteryjną stwierdzono u pewnych populacji kobiet, u których wykonano zabieg przerwania ciąży.

Jak wykazano, zakażenie to wiąże się z występowaniem zapalenia błony śluzowej macicy po zabiegach tego typu , BV wiązano z zapaleniem tkanki łącznej okalającej mankiet pochwy i powstawaniem ropni po histerektomii przez- pochwowej oraz z nierzeżączkowym zapaleniem cewki moczowej u partnerów osób chorych . Wg CDC chora na BV może być bardziej podatna na zakażenie HIV; jeśli jest nosicielką HIV, łatwiej może przenosić wirusa na partnera; w większym stopniu jest także narażona na choroby przenoszone drogą płciową . Leczenie (wg CDC) Wszystkie kobiety z objawową chorobą wymagają leczenia (tab. 1.). Waginoza bakteryjna u kobiet w ciąży Wszystkie kobiety z objawową BV w ciąży powinny być poddane diagnostyce i leczeniu [37, 38]. Szczegółowe informacje na ten temat oraz schematy leczenia znajdują się w Zaleceniach dotyczących leczenia chorób przenoszonych drogą płciową z 2002 r. (ang. Sexually Transmitted Diseases Treatment Guidelines 2002) wg CDC . Grzybicze zapalenie pochwy Jest to schorzenie wywoływane przez drożdżaki, najczęściej Candida albicans (90 proc. przypadków) lub inne gatunki Candida. Do zakażenia może dojść podczas używania wspólnych ręczników, mydeł, podczas kontaktów seksualnych. U mężczyzn zakażenie zwykle przebiega bezobjawowo. Czynniki ryzyka wg CDC : ■ ciąża, ■ cukrzyca, ■ antybiotyki o szerokim zakresie działania, ■ hormony steroidowe. Ciąża i cukrzyca (ta ostatnia potęgująca obecność w pochwie pożywki dla drożdżaków – glukozy) mogą mieć znaczący wpływ na rozwój choroby. Podwyższony poziom estrogenu może być czynnikiem ryzyka, co zauważono u kobiet w ciąży oraz poddawanych hormonoterapii zastępczej [9, 46]. Choroba występuje częściej u osób z upośledzonym układem odpornościowym . Objawy i diagnostyka wg CDC Występujące objawy to: świąd, upławy, podrażnienie, zaczerwienienie i pieczenie w obrębie pochwy i sromu, bolesny stosunek płciowy, dyzuria. Żaden z powyższych objawów nie jest swoisty dla grzybiczego zapalenia pochwy . Krokami diagnostycznymi są: a) mikroskopowe badanie rozmazu wydzieliny w soli fizjologicznej, 10-proc. wodorotlenku potasu (KOH) lub barwionego metodą Grama, potwierdzające obecność drożdżaków, grzybni lub nibystrzępków, lub b) dodatni wynik posiewu lub innego testu potwierdzającego obecność drożdżaków.

W przeciwieństwie do BV odczyn pH pochwy jest prawidłowy. Dodatni wynik posiewu w kierunku Candida, bez towarzyszących temu objawów klinicznych, nie jest wskazaniem do leczenia, ponieważ u ponad 20 proc. kobiet można znaleźć gatunki Candida w pochwie [9, 11]. Grzybicze zapalenie pochwy może towarzyszyć innym chorobom przenoszonym drogą płciową, dlatego powinno się wykluczyć obecność innych czynników zakaźnych. Niepowikłane grzybicze zapalenie pochwy nie jest zazwyczaj przenoszone drogą płciową; leczenie partnerów seksualnych nie jest konieczne. Należy rozważyć leczenie partnera przy zakażeniach nawracających . Leczenie (wg CDC) W przypadku niepowikłanej kandydozy zazwyczaj stosuje się krótkotrwałe leczenie miejscowe (pojedyncza dawka leku lub schematy 1–3-dniowe). Miejscowe leki azolowe są skuteczniejsze niż te zawierające nystatynę. Leczenie lekami z grupy azoli powoduje ustąpienie objawów i ujemne wyniki posiewu u 80–90 proc. pacjentów. Poniżej przedstawiono schematy zalecane przez CDC (tab. 2). Powikłana kandydoza pochwy i sromu obejmuje : nawracającą kandydozę pochwy i sromu, kandydozę o ciężkim przebiegu klinicznym, kandydozę wywołaną gatunkami innymi niż C. albicans, kandydozę u kobiet z upośledzoną odpornością, kandydozę u kobiet w ciąży. Definicje ww. schorzeń oraz schematy leczenia znajdują się w Zaleceniach dotyczących leczenia chorób przenoszonych drogą płciową z 2002r. wg CDC . Nawrotowe zakażenia dróg moczowych Każdego roku kilkaset milionów kobiet choruje na zakażenie układu moczowego (ZUM). Uropatogenne szczepy E. coli (ang. UPEC) pochodzące z układu pokarmowego są czynnikiem odpowiedzialnym za 85 proc. przypadków zakażenia. ZUM jest jednym z najczęstszych zakażeń bakteryjnych, najczęstszym zakażeniem szpitalnym i drugim w kolejności występowania schorzeniem leczonym ambulatoryjnie . 40–50 proc. kobiet zachoruje na ZUM przynajmniej raz w życiu. U 1 z 4 kobiet dojdzie do nawrotu, a u 27 proc. do nawrotu w ciągu kolejnych 6–12 mies.

U osób cewnikowanych częstość nawrotów jest wyższa, a okresy pomiędzy nawrotami krótsze. Obecnie jeśli pacjentka ma objawy wskazujące na zakażenie, do rozpoznania bakteriomoczu wystarczy obecność 100 jednostek tworzących kolonię/ml, czyli 102 CFU/ml. Przy bezobjawowej postaci konieczna jest obecność 100000 (105) CFU/ml do postawienia takiego rozpoznania . Nawracające zakażenia układu moczowego (NZUM) odnoszą się do objawowego ZUM występującego po zaleczeniu poprzedniego ZUM. NZUM to 3 lub więcej objawowych zachorowań w ciągu 12 mies. . Patogeneza Większość drobnoustrojów wywołujących ZUM pochodzi z flory kałowej . NZUM najczęściej zaczyna się od kolonizacji pochwy florą jelitową, która następnie kolonizuje obszar wokół cewki i dystalną część cewki moczowej, co otwiera drogę do kolonizacji pęcherza i zakażenia. W pęcherzach mysich bakterie szybko się namnażają, tworząc małe skupiska, tzw. wewnątrzkomórkowe społeczności bakteryjne, chroni je to przed działaniem antybiotyków. Ostatecznie tworzą społeczności o właściwościach biofilmu, czyli zbioru bakterii przywierających do powierzchni lub do siebie i wykazujących cechy współdziałania i odporności na warunki środowiskowe oraz leki poprzez skrywanie bakterii w tzw. macierzy (ang. matrix) . Komórki bakterii są wtedy nieaktywne/uśpione i mogą pozostawać w tym stadium przez kilka miesięcy po leczeniu, aby znowu wywołać zakażenie . Czynniki ryzyka [21, 22, 54, 57–61] Do czynników ryzyka zaliczamy: stosunek płciowy, stosowanie antykoncepcji (spermicydy, kapturek), leczenie przeciwdrobnoustrojowe, estrogen, czynniki genetyczne, osobniczą odległość cewki od odbytu; u zdrowych kobiet 50–70-letnich: niedobór estrogenów, chirurgię układu moczowo-płciowego, nietrzymanie moczu, przepuklinę pęcherza, wysokie objętości moczu zalegającego po mikcji, niewydzielanie antygenów grup krwi, cewnikowanie. Ryzyko zwiększa się z wystąpieniem obstrukcji lub jakiegokolwiek czynnika powodującego zaleganie moczu. Stan po przeszczepie nerki, ciąża, leczenie immunosupresyjne mogą ułatwiać wniknięcie uropatogenów z pominięciem mechanizmów obronnych gospodarza. Cukrzyca może powodować 2- lub 3-krotny wzrost częstości zachorowania na NZUM. Objawy i diagnostyka Typowe objawy ZUM to dyzuria, częstomocz, parcie na pęcherz oraz nadłonowe uczucie dyskomfortu. Dla zapalenia górnych dróg moczowych należy dodać ból w okolicy lędźwiowej, krwiomocz i gorączkę. Najważniejsze w NZUM jest prawidłowe zebranie wywiadu. Wykonujemy ogólne badanie moczu oraz posiew z moczu. W NZUM należy zawsze wykluczyć anomalię anatomiczną lub czynnik mogący powodować niedrożność i tym samym zastój lub wsteczny odpływ moczu. Leczenie Po pełnej kuracji antybiotykowej wdraża się 1 z 3 metod: profilaktykę długoterminową, profilaktykę po odbyciu stosunku lub też profilaktykę w postaci leczenia wdrażanego samodzielnie przez pacjenta w razie wystąpienia objawów. Do doustnych leków przeciwbakteryjnych, mających stosunkowo niewielki wpływ na florę jelitową i pochwy, należą trimetoprim-sulfametoksazol – TMP-SMX (Bactrim, Biseptol), trimetoprim – TMP, nitrofurantoina, cefalosporyny I generacji oraz fluorochinolony . Profilaktyka długoterminowa: trimetoprim-sulfametoksazol – TMP-SMX, trimetoprim – TMP, nitrofurantoina lub norfloksacyna podawana zazwyczaj przed snem przez 6–12 mies.; podczas podawania skuteczna u 95 proc. pacjentów, przy dyskontynuacji nawroty rzędu 50 proc. . Profilaktyka po odbyciu stosunku: zalecana u kobiet, u których rozpoznano stosunek jako główny czynnik ryzyka NZUM. Stosuje się małą dawkę antybiotyku natychmiast po opróżnieniu pęcherza po stosunku płciowym . Leczenie wdrażane samodzielnie przez pacjenta – u kobiet, które nie chcą stosować bądź u których istnieją przeciwwskazania do profilaktyki długoterminowej. W tym schemacie kobieta jest upoważniona do wdrożenia leczenia, jeśli objawy są identyczne jak przy poprzednim epizodzie ZUM . Skuteczność działania profilaktycznego wydaje się krótkotrwała. Profilaktyka po odbyciu stosunku okazała się równie skuteczna jak profilaktyka codzienna. Sok żurawinowy od wielu lat jest popularną metodą zapobiegawczą, w 1994 r. Avorn i wsp. udowodnili, że 300 ml/dzień obniża występowanie bakteriomoczu i ropomoczu o 42 proc., a przetrwałego bakteriomoczu i ropomoczu o 72 proc. . Działanie to jest spowodowane zakwaszaniem moczu i obniżaniem adherencji drobnoustrojów.

Co to są probiotyki? Ostatnio na polskim rynku pojawia się coraz więcej produktów określanych mianem probiotyków. Czym tak naprawdę są probiotyki i kiedy używanie tej nazwy jest nadużyciem? Obecnie obowiązująca definicja brzmi: Probiotyki to żywe drobnoustroje, które podane w odpowiedniej ilości wywierają korzystny wpływ na zdrowie gospodarza [64, 65]. Mówiąc o probiotykach, mamy zazwyczaj na myśli bakterie z rodzajów Lactobacillus i Bifidobacterium. W związku z pojawianiem się coraz to nowych produktów o wątpliwym działaniu, przy Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) i Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) powołano grupę roboczą, której zadaniem jest określanie restrykcyjnych kryteriów stanowiących o tym, czy dany drobnoustrój jest probiotykiem. Niewiele szczepów bakterii z rodzaju Lactobacillus oraz Bifidobacterium spełnia te kryteria, mianowicie: Lactobacillus rhamnosus GG, L. rhamnosus GR-1 oraz L. fermentum RC-14, L. casei Shirota, L. acidophilus NCFM, L. reuteri MM53, L. plantarum 299V, L. johnsonnei LJ, B. lactis BB12, B. longum BB536 oraz kilka innych [26, 67]. Zgodnie z wytycznymi WHO/FAO, jeżeli produkt nie zawiera nazwy szczepu oraz numeru, oznacza to, że nie zawiera tych korzystnych dla organizmu gospodarza bakterii [26, 64, 65]. Badania nad zastosowaniem probiotyków są prowadzone w wielu dziedzinach medycyny, m.in. w gastroenterologii (biegunki, w tym poantybiotykowe, nieswoiste zapalenia jelit, zakażenia H. pylori, zespół jelita drażliwego), pediatrii, alergologii, urologii itd. . Jednym z obszarów zastosowań probiotyków jest ginekologia, a konkretnie układ moczowo-płciowy kobiety. Podsumowanie wytycznych stosowanych w ocenie probiotyków wg WHO/FAO [64, 65] Konieczne jest szczegółowe określenie taksonomiczne drobnoustroju. Wymagane są testy in vitro, aby ustalić bezpieczeństwo drobnoustrojów probiotycznych. Probiotyki przeznaczone dla ludzi wymagają potwierdzenia skuteczności działania w badaniach klinicznych. Należy pamiętać, że teoretycznie probiotyki mogą być odpowiedzialne za działania uboczne: zakażenia układowe, szkodliwą działalność metaboliczną, nadmierną stymulację układu odpornościowego u podatnych jednostek, transfer genów. Grupa robocza zaleca, aby na etykiecie probiotyku znalazły się informacje dotyczące rodzaju, gatunku oraz szczepu (nazwa szczepu nie powinna wprowadzać konsumentów w błąd co do funkcjonalności szczepu), minimalnej liczby żywych szczepów probiotycznych pod koniec daty ważności, korzyści zdrowotnych, warunków przechowywania oraz danych kontaktowych producenta.

Zastosowanie probiotyków doustnych i dopochwowych w ginekologii Probiotyki stosowane w ginekologii to zazwyczaj preparaty dopochwowe, chociaż istnieją probiotyki doustne z działaniem potwierdzonym klinicznie [67, 72]. Bakterie Lactobacillus podawane doustnie docierają do pochwy z odbytu, podobnie jak bakterie chorobotwórcze, bardzo często niezależnie od stosowanych metod higienicznych . Szczepy wchodzące w skład probiotycznych preparatów dopochwowych powinny spełniać następujące warunki (komplementarne do WHO/FAO) [7, 65]: (a) być izolatami ze środowiska pochwy – zapewnia to mechanizmy przystosowawcze, (b) mieć potwierdzoną przynależność gatunkową/określony szczep, (c) mieć silne powinowactwo do nabłonka pochwowego, (d) wykazywać działanie antagonistyczne wobec bakterii chorobotwórczych, (e) wykazywać zakres oporności na antybiotyki swoisty dla danego gatunku. Działanie hamujące w stosunku do bakterii chorobotwórczych szczepów Lactobacillus, przeznaczonych na probiotyki z zastosowaniem ginekologicznym, jak wiadomo z badań podstawowych [66, 74], jest związane z: (a) produkcją kwasów obniżających pH środowiska pochwy (kwas mlekowy, kwas octowy, kwas mrówkowy), (b) wytwarzaniem nadtlenku wodoru (H2O2), (c) wytwarzaniem dipeptydów/bakteriocyn – laktacyna, acidolina, laktobina, (d) współzawodnictwem o miejsca receptorowe na powierzchni komórek gospodarza, (e) współzawodnictwem o składniki odżywcze, (f) działaniem modyfikującym układ odpornościowy błon śluzowych, tzw. immunomodulacją. W zapobieganiu i wspomaganiu leczenia zakażeń pochwy bierze się pod uwagę zastosowanie 2 szczepów spełniających wymogi WHO/FAO – Lactobacillus rhamnosus GR-1 oraz Lactobacillus fermentum RC-14. Posiadają one stopień I wiarygodności danych, jeśli chodzi o skuteczność w przywracaniu populacji pałeczek kwasu mlekowego w pochwie u ponad 50 proc. kobiet stosujących je codziennie doustnie oraz u 79 proc. stosujących je raz w tygodniu dopochwowo . W badaniu dotyczącym profilaktyki NZUM przy stosowaniu dopochwowego czopka zawierającego ww. probiotyki w porównaniu z wynikami różnych innych schematów antybiotykowych oraz przemywaniem krocza zanotowano spadek ze średnio 6 epizodów infekcji występujących podczas profilaktyki NZUM do 1,6 epizodów . Nie wystąpiły żadne efekty uboczne. Przy innych metodach spadek ten był mniejszy przy współwystępujących efektach ubocznych. Badania kliniczne z udziałem wymienionych szczepów Lactobacillus potwierdziły skuteczność w przywracaniu mikroflory pochwy oraz obniżaniu zachorowań na ZUM . Jeśli chodzi o profilaktykę i wspomaganie leczenia waginozy bakteryjnej, badania opisujące codzienne spożywanie kapsułek zawierających L. rhamnosus GR-1 oraz L. reuteri (poprzednio fermentum) RC-14 przez 19 kobiet skolonizowanych bakteriami typowymi dla BV potwierdziły normalizację mikroflory (w skali Nugenta) w 81 proc. przypadków, w porównaniu z 50 proc. kobiet otrzymujących placebo (p=0,001). Po wprowadzeniu bezpośrednio do pochwy szczepy pozostają w niej przez kilka miesięcy . Kolejne dowody, pochodzące z randomizowanej, kontrolowanej próby na 64 pacjentkach, wskazują, że dzienne spożycie 109–1010 bakterii L. rhamnosus GR-1 i L. fermentum RC-14 prowadzi do przeniesienia tego mikroorganizmu z odbytu do pochwy oraz powoduje uogólnione obniżenie pałeczek jelitowych oraz drożdżaków w pochwie . Podczas badania nie stwierdzono żadnych działań ubocznych. Szczepy Lactobacillus rhamnosus GR-1 oraz Lactobacillus reuteri RC-14 zostały wyselekcjonowane ze względu na ich następujące właściwości [71, 84, 85]: ■ pochodzą z kobiecych dróg moczowo-płciowych (L. rhamnosus GR-1 to izolat pochodzący z dystalnej części cewki moczowej, wybrany ze względu na aktywność przeciw bakteriom Gram-ujemnym oraz odporność na środki plemnikobójcze; L. fermentum B-54 zastąpiono niedawno odpowiadającym mu L. reuteri RC-14, który posiada aktywność przeciw ziarenkowcom Gram-dodatnim oraz wytwarza nadtlenek wodoru); ■ mają zdolność kolonizacji, tym samym ↑ liczbę pałeczek kwasu mlekowego; ■ posiadają zdolność zahamowania adhezji oraz wzrostu patogenów (pałeczek jelitowych i drożdżaków); ■ brak efektów ubocznych w codziennej kuracji trwającej 2 mies.; ■ są pierwszą udowodnioną w badaniach klinicznych doustną formą kuracji redukującej kolonizację przez patogenne bakterie oraz drożdżaki; ■ mają dobrą tolerancję na kwasy żółciowe; ■ dokonują pasażu przez układ pokarmowy; ■ nie indukują systemowej odpowiedzi immunologicznej ani odpowiedzi mediatorów prozapalnych. Coraz szersza wiedza na temat antagonistycznych właściwości bakterii z rodzaju Lactobacillus wobec drobnoustrojów chorobotwórczych potwierdza ich niezwykle ważną rolę w profilaktyce i leczeniu różnych schorzeń. W przyszłości w obliczu narastania lekooporności drobnoustrojów bakterie probiotyczne mogą stać się pożądanymi czynnikami wspomagającymi leczenie [67, 75, 86]. Należy zwracać baczną uwagę, czy obecnie dostępne preparaty przeszły próby kliniczne i spełniają wymogi WHO/FAO. Pamiętajmy, że mechanizmy działania probiotyków nie są do końca poznane. Nasuwa się coraz więcej pytań dotyczących interakcji międzybakteryjnych w różnych układach organizmu ludzkiego. Wyjaśnienie molekularnego podłoża tych interakcji będzie przedmiotem badań w XXI w. Informacja W pierwszej połowie 2006 r. CDC przewiduje wydanie uaktualnienia Sexually Transmitted Diseases Treatment Guidelines. ■

nie jest to moja wypowiedz ale pozwole sobie ja tu przekopiować Szanowne Panie - bardzo prosze zaprzestać tych wszystkich znachorowatych metod. Rownież proszę nie wydawać pieniędzy na cuda. Jeżeli lekarz nie może wyleczyć Was w 7 dni i nie wykonuje żadnych dodatkowych badań, żeby wyeliminować jakiś systemowy problem - to proponuję zmienić lekarza. Głównym powodem wystąpienia jest zaburzone Ph - czyli niewłaściwa kwaśność środowiska pochwy. Najcześciej to zapalenie występuje ponieważ układ odpornościowy jest osłabiony - proponuję sprawdzić swoją dietę i tryb życia oraz zmusić lekarza do znalezienia przyczyn. Zakazić się od partnera oraz zakazić partnera ?- w praktyce mało prawdopodobne, aczkolwiek możliwe. 75% kobiet w ciagu swojego życia ma to chociaż raz. Jedna z przyczyn może być zbyt częsta irygacja - raz na tydzień to już może być za dużo. Jeżeli musisz irygować to najlepiej roztworem octu - 1 łyżka stołowa na litr przegotowanej wody. Do leczenia - uwaga, zdradzam największą tajemnicę wszechczasów - jogurt naturalny - wkładać dopochwowo, najlepiej 2 razy dziennie. Po tygodniu powinno choróbsko ustąpić calkowicie. Dla utrzymania sie w formie - jeść jogurt, pić mleko z acidofilusem. Oczywiście Monistat jest bardzo pomocny a nowoczesne lekarstwa, aczkolwiek drogie, leczą jedna lub trzema tabletkami. A te dziwne srodki o ktorych czytałem powyżej to robią dobrze - tylko ich producentom.

Grzybica - to nie jest to samo co choroba weberyczna. Generalnie, zwykło się nazywać, chorobami wenerycznymi, te choroby, które mają coś wspólnego z Wenerą, a więc głównie z uprawianiem seksu. Aczkolwiek dotyczy tych samych części ciała grzybica nie jest przekazywana drogą stosunków seksualnych.

Jakie są objawy grzybicy pochwy? - palenie, zaczerwienienie, souchnięcie okolic sromu i pochwy; - ból w czasie oddawania moczu; -ból albo diskomfort w czasie seksu; - gęsta, biała wydzielina z pochwy o konsystencji miedzy smietaną a serkiem bez nieprzyjemnego zapachu; - każdy ginekolog powinien z łatwością zidentyfikować grzybicę przez wzięcie próbki wydzieliny i popatrzeniu na nią pod mikroskopem; Oczywiście nie wszytkie symptomy muszą występować jednocześnie i ichnasilenie również jest bardzo indywidualne. Ponieważ objawy grzybicy pochwy są podobne do objawów chorób wenerycznych lepiej jest pojść do lekarza.

Jak uniknąć ponownych ataków grzybicy pochwy? 1. nie robić irygacji - chyba, że jest konieczność np. oczyszczenia z ciał obcych; 2. w czasie okresu wymianiaj tampony i wkładki często; 3. unikaj noszenia bielizny z worzyw sztucznych; najlepszy jest niefarbowana bawełna; 4. unikaj noszenia "floss" - czyli majtek, ktore zamiast tylnej części mają tylko nitke, ktora wchodzi w przedziałek - jest to ekspressowa droga dla bakterii z odbytu do cewki moczowej, nie mówiąc o mechanicznym podrażnianiu całej dolnej części ciała; 5. jęzeli nosisz specjalne ubrania z towrzyw sztucznych do gimnastyki lub sportu - przebież się w bawełnę jak najszybciej po zakończeniu czynności wymagającyh specjalnego stroju. 6. Jeżeli masz powtarzające się napady grzybicy - sprawdż z lekarzem czy ie masz początków cukrzycy, czy nie spożywasz zbyt dużych ilości cukru, HIV/AIDS i wszelkie inne choroby obniżające odporność organizmu.

A dlaczego się dostaje grzybicy pochwy? Wiele czynników ma wpływ na kawśność (Ph) środowiska pochwy. Równowaga środowiska, oraz obecność dobrych bakterii utrzymuje samooczyszczanie sie pochwy i nie dopuszcza do rozwinięcia się grzybicy. Czynniki sprzyjające powstaniu zaburzenia Ph w pochwie: - stres - brak snu - jakaś inna choroba; a szczególnie cukrzyca i HIV - nieodpowiednia dieta lub szczególnie dużo cukru w diecie - ciąża - okres - pigułki antkoncepcyjne - antbiotyki, szczególnie brane przez dlugi okres czasu; - steroidy

do Aurela - bardzo dobry opis wszystkich przyczyn i objawów grzybicy - dokładnie tak jest!!! Nie zgodzę się jedynie z wypowiedzią przeklejoną: - irygacje octem mogą być niebezpieczne, jak pisałam, jeśli istnieje KONIECZNOŚĆ zakwaszenia środowiska pochwy to lepiej użyć preparatów dostępnych w aptece, źle przygotowany roztwór octu może doprowadzić do poparzenia tkanek!!!!! - wkładanie jogurtu - nie pomoże - bakterie w nim zawarte nie są wyselekcjonalane od człowieka i nie potrafią się zagnieździć w środowisku pochwy, po prostu nie poprzyczepiają się do komórek - to czyste placebo, być może pomagające jedynie przez chwilowe zakwaszenie pH pochwy. Należy przyjmować probiotyk zawierający bardzo ściśle określone szczepy bakterii lactobacillus, inaczej będzie tylko rozczarowanie i kolejne wizyty u lekarzy z nawrotami choroby - z zakwaszaniem też należy z umiarem - bakterie lactobacillus nadmiernego zakwaszenia też nie zniosą!!!

Kiedy należy przyjmować pałeczki kwasu mlekowego? Czytałam , że najlepiej zaraz po okresie, a czy profilaktycznie mogę brać np. przez miesiąc ? Wyjeżdżam teraz na wakację i trochę obawiam się tych wszystkich kąpielisk i basenów :/ czy włożenie dodatkowo tampona może coś pomóc? nie chcę , żeby coś się do mnie przyplątało ;/

Jeżeli możecie mi powiedzieć jakie leczenie jest wskazane w przypadku grzybicy i bakteryjnego zapalenia pochwy to byłabym wdzięczna :) Lekarze zawsze dawali mi globulki na oślep, a po dwóch tygodniach była powtórka z rozrywki :( Jakie badania powinnam wykonać żeby mieć pewność , że albo wszystko jest ok, albo żeby wskazać czy są jakieś grzybki, czy inne cuś :/

"Kiedy należy przyjmować pałeczki kwasu mlekowego? Czytałam , że najlepiej zaraz po okresie, a czy profilaktycznie mogę brać np. przez miesiąc ?" Ja łykam LaciBios Femina (pałeczki kwasu melkowego, przywracające naturalne ph w pochwie) od miesiąca. Zaczęłam już w trakcie kuracji antybiotykowej, żeby uchronić się przed kolejną grzybicą poantybiotykową, poza tym kapsułki te działają dobrze na układ moczowy, a ja jakiś czas temu też miałam z nim problemy (nieprzyjemny zapach moczu) narazie nie zaobserwowałam żadnych niepokojących zmian, z pecherzem moczowym też się wszystko uspokoiło :) Jak sama widzisz nie musisz przyjmować kwasu mlekowego tylko i wyłącznie po okresie.

grzybobraniowe towarzyszki - wyjeżdżam na urlopik na tydzień więc nie będę zbytnio się w tym czasie udzielać, ale mam nadzieję, że wątek nie zginie :) jak coś fajnego w babskich pisemkach urlopowych znajde to podrzucę :) trzymajcie się dzielnie i słuchajcie się LEKARZY! :)

Bylam u lekarza dzisiaj i znowu mi przypisal tabletki Flagyl. Nie wiem czy je w Polsce mozna dostac. Mam jakies bakterie. Dzisiaj wzielam 5 tabletek, jutro spokoj i w srode 5. Ne moge w tym czasie i dwa dni po tym pic alkoholu. Ciekawe czy mi teraz pomaga. Chlopak tez musi brac. zasrane tabletki kosztuja tutaj dla nas obojga. Czyli 10 sztuk (w Danii) 166 koron. Czyli ponad 86 zlotych. Ale zeby tylko pomogly. Pytalam mu sie o tym z czosnkiem i tez mowi ze to nic nie pomoze a wrecz przeciwnie zacznie piec. Jogurt tak samo jak ty mowi ze nie pomoze na grzybice pochwy ... A ZNIA TEZ CO JAKIS CZAS WALCZE.

już jestem po urlopie - dzień dobry ;) napływałam się w mazurskich jeziorach i nasiedziałam w mokrych kostiumach, napsociłam z moim - ale na szczęście grzybicy ni śladu :D a jak macie pytania nowe - to dawajcie, idę w przyszłym tygodniu do lekarza po wyniki różnych badań to przy okazji przepytam o co się da :)