FACECI NA POZIOMIE, BOJĄCY SIE WYJSC POZA NET

Rysiu, Ryszard - piękne męskie imię. Bardzo mi sie podoba. Z tego co widzę tylko ja operuja swym prwdziwym imieniem, a może i Rysio? Bardzo bym tego chciała:) Maximek - skólowana jest romantycznym, nietuzinkowym mężczyzną .

Skołowana - sorki, za błąd w Twym imieniu. Wybacz.

juz podpowiadam naprędce, ze Rysio to Rysiu:) pisał, ze dzisiaj chyba juz go z nami nie bedzie dlatego moj wpis

te słodkie buziaczki to wyczuł bym nawet bedąc na biegunie :) witam wszystkich serdecznie :)...Vitaj Violu ;)

fakt Violu, ze nie znamy swoich imion i czasem dziwnie się pisze np. \"kobieta...\"

Noaszku, ach Noaszku, stęskniłam sie za Twym uśmiechem.

witaj Noah:D jak podoba Ci się pomysł Ziz-a?

szczerze jestem tak wykonczony ze niezdazyłem lektury odrobić ale zrobie to za chwile :O

a może Ziziego?:)

Noszku, pojedziesz z nami? P R O S Z Ę

Violu ;) ja też teskniłem

Skołowana, wszak Ziz to ten Ziz, nie ta Ziza. Mamy następnego mężczyznę na stronce. Dla niego wielki

ech, gramatyka...

pewnie ze pojade i licze na wolne miejsce obok Ciebie :)

Gramatyka gramatyką, a mężczyzni - mężczyznami ;). Smutne byłoby życie kobiet bez mężczyzn. Ale cicho, aby żaden z nich tego nie usłyszał. ;)

Noaszku, nie tylko będzie to miejsce specjalnie dla Ciebie, ale i głowe będziesz mógł oprzeć o me ramię. ;)

No tak myślałam :O Cisza!!!!!!!!!!!!!!! Brrrrrrrrrrrrrrrrrrrr BUUUUUUUUUUUUUUUUU

Witaj Violu!:) To nawoływanie się wzajemne zaczyna byc trochę kulką naszej wirtualnej nóżki:D Ziz, zapisz mnie tez na wycieczkę!

VIolu, czy w natłoku zdarzeń , ktore przynosi kolejny dzień zastanawiasz się czasem nad tym, ze nasze, polskie niebo jest p o g o d n e/ czyste/?Gdy zostałam matką zaczęłam to zauwazac/czyli juz długo:)/ jakos tak mnie teraz naszło... :( ok juz się usmiecham:D

Opolanko, jak miło Cie widzieć Nawoływanie - tak to mój zwyczaj, a raczej tak jak piszesz kula u nogi. Wołam, wołam a inni nie słyszą. Bycie matka to zmiena całego życia, patrzenia na świat przez inne okno, niby w tym samym kierunku lecz z innego kąta. Ale kocham ten stan.

Znowu błąd . literówka, przekręcenia, ale jestem już chyba z tego znana. Opolanko, mój synus właśnie szuka potwierdzenia we mnie czy ma iśc na spotkanie z przyjaciółmi do domu obok. Cały On. Jednak mam u niego jakies względy i szacunek. A to cieszy! :D

tak, jest w tym mnostwo emocji i one z nami zostaną:) a my oczekujemy na jeszcze inne:D

Ja wiem, czy ja czekam? Chciałabym kochac i byc kochana - tak i to bardzo. Aczkolwiek nie przeżyłabym zwiazanych z tym stanem ewentualnych porażek, już nie.

Violu, moj tez mnie pyta, a ja ..coraz bardziej sie lękam i MUSZE sie poskramiac w wyrazaniu niepokoju, prosząc o rozsądek a NIEPOKOJ niestety zostaje a synus na to: powinnas miec do mnie zaufanie.... no przeciez ..mam! a NIEPOKOJ... ech!

Ja nigdy nie zasne, kiedy nie ma Syna w domu. Teraz, chociaz juz jest pełnoletni, moje obawy wzrosły. Wiem o czym piszesz. My matki troszczymy sie o nasze maleństwa, choćby miały i te .....dzieścia lat. Serce matki :)

wiesz, przeczytałam dzisiaj na jednym z portali wypowiedź 30-latka, ktory --------------------------------------------------------------------------------tak pisze: Zakochalem sie w kobiecie, zadnych schodow, dzieci, tesciowych, wszystko jak w raju. Jest tak cudowna ze zaplanowalem juz reszte zycia z Nia wlasnie i wiem ze to jest wlasnie ta. Oszalalem. Kocham ja w taki sposob ze stracilem siebie, nie ma juz nie na swiecie poza nia, nie chce isc biegac, wole zjesc z Nia sniadanie, rozmawiac o uczuciach, kochac sie godzinami, odgadywac jej mysli i snuc marzenia o przyszlosci. Tak jeszcze nie bylo w moim zyciu, tak silnie jeszcze nie kochalem. Sparzony pare razy, czuje sie jak maly kundelek ktory dostal wielka kosc po dlugiej przerwie. Nie moge uwierzyc w szczescie ktore jest ze mna, tak bardzo ze staram sie szukac dziury w calym, jakiegos brakujacego elementu ktory pozwoli mi watpic. Ale nie znajduje i boje sie w tym calym zakochaniu zaryzykowac ponownego zranienia. Zawsze kiedy jej o tym opowiadam ona mnie tylko przytula i mowi ze zostaje ze mna na zawsze. Ze nigdzie nie odchodzi. A caly czas nie wierze i nie wierze. Czy tez tak macie?? piękne:)

Opolanko, piękne! Dziękuję, za przytoczoną wypowiedź. Teraz wiem, że jeszcze istnieje miłość taka przez duże M.

Zawsze kiedy jej o tym opowiadam ==== to jest wazne, ze mowi jej o tym:) A ona zapewnia, ze kocha:) a te schody to nie dzieci, a exy, ziomki i rodzice jej i jego. Tak raczej.

właśnie, ale zauważ jego ogromna trwogę, czy się uda:) dlaczego silna milosc powoduje lęki? dlaczego tak bardzo nas przerasta, ze sie gubumy, zatracamy w sobie? na szczescie stan \"zamroczenia\" przechodzi w stany nieco łagodniejsze...:) najwazniejsze to budować silny fundament:)

tak on sie obawia, bo miał złe doswiadczenia, znow mocno kocha i boi sie, ze sie powtorzy. Tak wazne by budowac:) Ma trwałe fundamenty, bo ona mowi mu, ze kocha:)