ja sobie nie ulożę nigdy zycia

nie mogę wyrwać się z chorego domu

ej powiedz o co chodzi dokladniej

może wystarczy chcieć??

mialam to samo, ale po poltorarocznej terapii udalo mi sie podjac decyzje o oddzielnym zamieszkaniu, jednak na dnich mam sie wyprowadzic i znowu to poczucie winy po zachowaniu mamy. Mam 37 lat, nie mam meza, dzieci i kolejny zwiazek kiedy mnie ktos porzuca.

sorena - rozumiem Cię...mam tyle spraw, nikt mnie nie odciąży, ja im pomoglam a teraz jestem w dlugach... Za 10min.przyjdę, bo znow muszę dzwonic zalatwiac - matka tylkiem lezy, nic nie pomoze. Sorena - ja juz nie szukam, ja nawet nie chcę wchodzic w zwiazki, na terapie musze wrocic bo to jedyne miejsce gdzie moge byc soba

ja tkwie w takim domu z ojcem mam ciagle zatargi tzn on pije od kiedy pamitam zawsze pil awanturowal sie to jest nie do wytrzymania bo ile moze wytrzymac czlowiek??? i tak wydaje mi sie ze dlugo wytrzymuje w tym domu ale to nie dlatego ze chce tu byc ale dlatego ze nie mam pracy i srodkow zeby sie wyrwac a druga sprawa to moja mama i siostra boje sie o nie!!! po ostatniej awanturze kiedy poszlo krzeslo a ojciec mial okulary nie rozmawiam z nim na razie jest spokoj ale az sie boje zapytac jak dlugo czuje sie w tym domu jak w bombie zegarowej tylko czekamy co sie wydarzy:( ktos moze zapytac dlaczego nic nie robimy ale to jest bardzo trudne trzeba miec duzo sily zeby sie temu przeciwstawic to jest strasne...

....kjds9ie -------->mogę zapytac czy jestes na terapii? Przerpaszam, ze nie odpisuję od razu, ale mam full zajęć