Czy czasem miewacie takie psychozy w autobusie?

Wczoraj jadac autobusem uslyszalam rozmowe dwoch facetow. Jeden opowiadal drugiemu jak to czasem miewa takie schizy, ze zdaje mu sie, jakby wspolpasażerowie sie na niego gapili i to go doprowaza do nerwow. Facet opowiadal to tak normalnie, ze az zaczelam go podziwiac za odwage. Bo nie jest sam, ale ja np. nie odwazylabym sie, aby tak zwyczajnie gadac o swoim problemie przy tlumie podsluchujacych. Nie jestem jakims psycholem ale czasem miewam takie psychozy. Wam tez sie to darza?

jak mialam anoreksje i kompletnie nie akceptowalam swojego wygladu to byłam gotowa dać w twarz każdemu kto na mnie spojrzał. A już w autobusie to szczegolnie, jak trzeba było np. jechac vis a vis kogoś przez godzine :O

ja tez kiedys bylam bardzo chuda i wtedy mi sie tak zdawalo, ale jak przytylam 15kg i jestem normalna to czasem wciaz mam takie napady...

dlatego, jesli jest taka mozliwosc, wole poruszac sie pieszo- ludzi spotykasz tylko przelotnie i nie maja czasu ci sie przygladac:P

Ja czasem mam tak ze zdaje mi sie, ze ktos mnie obserwuje. I jak na niego patrze to on zachowuje sie normalnie, a potem jak sie odwracam to mam wrazenie jakbym katem oka znowu widziala tego kogos spogladajacego na mnie. Moze kiedys zabiore ze soba do autobusu aparat cyfrowy z kamerka i tak se go ustawie zeby byl malo widoczny i jak tylko mi sie zda ze ktos sie na mnie gapi, to biore sie za filmowanie "szpiega" cichcem;)

jw.

AAAAAAAAAAAAAhahahahaha, to ja się Wam przyglądam. Poważnie, lubię się patrzeć na ludzi, jak są ubrani, jak umalowani..... A jeśli ktoś mi się przygląda, wytrzymuję jego wzrok i daje mi spokój. Nie przyglądam się jedynie osobom z jakimiś widocznymi wadami np czerwone plamy na twarzy, jakiś guz - nie dlatego, że mnie to odpycha, ale nie chcę by ten właśnie widział, że ktoś się gapi.