BIESIADA

No wiec Basiu__________--zaglosowalam,,, Osobiscie uwielbiam w obiektywie twarze ludzi,,,szczegolnie dzieci

JARZEBINKO______________postanowilam Ci wyslac swoje aktualne zdjecia znad jeziora Michigan. Rano zajrzyj na poczte,,,,

JARZEBINKO____________wzruszylam sie bardzo,,,,

Co myslicie o tej propozycji ___bozonarodzeniowej dekoracji? Do kazdego krzesla przypnij wstazki i zawiaz ladne kokardki. Na ich koncach umocuj blyszczace bombki. Kolorystyka takich dekoracji powinna harmonizowac z barwa zastawy i dekoracji na talerzach. Gwiazdki wyciete ze zdobionej tkaniny przypnij do firanek, a bombki zawies na sznureczkach o roznej dlugosci. Choinka w tradycyjnych bozonarodzeniowych barwach przywodzi na mysl swieta zapamietane z dziecinstwa. Oryginalne opakowania prezentow,pasujace do niej, wyczarujmy z resztek tapet w klasyczny wzor,tkanin i polyskliwego papieru.

Zblizaja sie SWIETA _____refleksja nad zyciem,,,,, Życie nie jest niczym innym jak podróżą pociągiem: składającą się z wsiadania i wysiadania, naszpikowanym wypadkami, przyjemnymi niespodziankami oraz głębokimi smutkami. Rodząc się, wsiadamy do pociągu i znajdujemy tam osoby, z którymi myślimy być zawsze podczas naszej podróży: naszych rodziców. Niestety, prawda jest inna. Oni wysiadają na jakiejś stacji pozbawiając nas swojej czułości, przyjaźni i niezastąpionego towarzystwa. Jednak to nie przeszkadza, by wsiadły inne osoby, które staną się dla nas bardzo szczególne. Przybywają nasi bracia, przyjaciele i cudowne miłości. Wśród osób, które jadą tym pociągiem, będą takie, które robią sobie zwykłą przejażdżkę, takie, które wywołują w podróży tylko smutek... oraz takie, które krążąc po pociągu będą zawsze gotowe do pomocy potrzebującym. Wielu wysiadając pozostawi ciągłą tęsknotę... inni przejdą tak niezauważenie, że nie zdamy sobie sprawy, że zwolnili miejsce.

Ciekawe jest, że niektórzy pasażerowie, którzy są przez nas najbardziej ukochani, zajmą miejsca w wagonach najbardziej oddalonych od naszego. Dlatego będziemy musieli przebyć drogę oddzielnie, bez nich. Oczywiście, nic nam nie przeszkadza, by w trakcie podróży porozglądać się - choć z trudnością - po naszym wagonie i dotrzeć do nich... Ale niestety, nie będziemy już mogli usiąść przy ich boku, ponieważ miejsce to będzie już zajęte przez inną osobę. Nieważne; ta podróż właśnie tak wygląda: pełna wyzwań, marzeń, fantazji, oczekiwań i pożegnań... Ale nigdy powrotów. A zatem, odbądźmy naszą podróż w możliwie najlepszy sposób. Próbujmy zawierać znajmomości z każdym pasażerem szukając w każdym z nich ich najlepszych cech. Pamiętajmy, że zawsze w jakiejś chwili w podróży oni mogą bełkotać i prawdopodobnie będziemy musieli ich zrozumieć... Ponieważ nam również wiele razy będzie plątać się język i będzie ktoś, kto nas zrozumie. Wielka tajemnica na końcu polega na tym, że nigdy nie będziemy wiedzieć na jakiej stacji wysiadamy, ani gdzie wysiądą nasi towarzysze, ani nawet ten, który zajmuje miejsce przy naszym boku.

Zastanawiam się, czy kiedy wysiądę z pociągu, poczuję nostalgię... Wierzę, że tak. Oddzielić się od niektórych przyjaciół, z którymi odbywałem podróż będzie bolesne. Pozwolić, by moje dzieci pozostały same, będzie bardzo smutne. Ale chwytam się nadziei, że kiedyś przybędę na stację główną i zobaczę jak przybywają z bagażem, którego nie posiadali przy wsiadaniu. Uszczęśliwi mnie myśl, że współpracowałem przy tym, by ich bagaż rósł i stawał się bardziej wartościowy. Mój przyjacielu, sprawmy, by nasz pobyt w tym pociągu był spokojny i wart starań. Róbmy tak, by gdy nadejdzie chwila wysiadania, na naszym pustym miejscu pozostała tęsknota i miłe wspomnienia dla tych, co kontyuują podróż. Tobie, gdyż jesteś częścią mojego pociągu, życzę... Szczęśliwej podróży!!!

Spotkanie z Monika,,,, - A co wy tak posmutnieliście? - zwróciła się do swoich gości, parząc kawę. - Plotkowaliśmy o tej hrabinie - powiedziała Ania. - Doskonała klientka, płaci bez szemrania. Kosztuje Wielgoławskiego fortunę. No, ale tak już jest, jak się bogaci panowie żenią z o połowę młodszymi modelkami. To się nazywa kupowanie miłości. Dziewczyny kupują sobie miejsce w tak zwanym wielkim świecie, a panowie... Dla nich one stanowią gadżet w rodzaju najnowszego modelu mercedesa. A ja na tym zarabiam - roześmiała się Kasia. - To co, dasz się namówić, Aniu, na te botki? Tobie sprzedam bez zysku, po hurtowej cenie. - Nie, dziękuję, pracownikom naukowym nie płacą aż tak dobrze. Ja nie pracuję i chyba nieprędko zacznę. I tak szczęściarzami jesteśmy, że mamy to mieszkanie. Nie wiem jakbyśmy sobie bez niego poradzili - westchnęła Ania. - Na pewno jakoś, bo macie coś, o czym większość może pomarzyć. Młodość, siebie i waszą miłość. Tego nie da się przeliczyć na pieniądze. Ania szła zamyślona obok Maćka. Raz i drugi obejrzała się za przechodzącymi szykownymi dziewczynami. Maciek objął ją ramieniem i zatrzymał się przy wystawie kolejnego ekskluzywnego butiku. - Widzisz - wskazał na szybę. - Co? - spytała. - Tę garsonkę? - Nie, najpiękniejszą kobietę, którą obejmuję. Ciebie, Aniu. Jesteś najpiękniejszą kobietą na ziemi, a ja najszczęśliwszym facetem. Pocałował ją i mocniej przytulił. Czasem się zastanawiam, co taka dziewczyna jak ty zobaczyła we mnie. Nawet nazwisko mam pospolite - Kowalski. - No rzeczywiście, nazwiskiem to ty nie zaimponujesz - powiedziała Ania. - Chociaż był taki w historii, Roch Kowalski - dodała ze śmiechem. - Ten z reklamy? - Maciek! - wykrzyknęła ze zgrozą Ania. - Ty jesteś półinteligent, z literatury klasycznej. Sienkiewicz. „Potop”. - Porównanie nie najszczęśliwsze - Maciek znów pocałował Anię. - Ten Roch to był straszny głupek, którego w pole wywiódł Zagłoba. - No, już lepiej - odetchnęła Ania. - Widzę, że ktoś ci streścił to dzieło. - Sam przeczytałem - oburzył się. - Dwa razy. - Wiesz, o czym myślę? - zapytała Ania. - Ten Iwo, to bogaty facet, prawda? - Tak wynikało z opowieści mamy. - No i właśnie tak myślę, bogaty mężczyzna w jego wieku. Może zgłupiał jak ten hrabia i zamienił mamę na taką modelkę? Stać by go było na to prawda? - Finansowo? Chyba tak. - Właśnie. I może pomyślał sobie, że do jachtu bardziej pasowałaby taka lalka niż mama. cdn

Nie bylo miejsca dla CIEBIE,,,,, http://www.youtube.com/watch?v=S2HlMpykn5E

Halina Frackowiak_____________I\"m sorry,,,, http://www.youtube.com/watch?v=kdP1Hbm1zSQ&feature=related

SERCA GWIAZD,,,,,posluchajcie :D http://www.youtube.com/watch?v=gIxcaFShKD4&NR=1 Do zobaczenia,,,pa,pa

Moze i ladnie tu piszecie, ale widze, ze Jodla musi byc bardzo samotna, zal mi Ciebie dziewczyno, ale pisz, pisz, lubie Twoje opowiesci! Jak poszukam moje drzewko tez do Was dolacze! A jak mam to zrobic, moze mala podpowiedz? pozdrawiam .

Witam biesiade! :D W ostatnich czasach wielu ludzi cierpi na depresje,czesto chroniczna.Gdy znajdziemy sie w takim stanie,bardzo ciezko jest sie z niego wydostac. :D:D:D:D:D Jedna z najlepszych metod leczenia depresji jest udzielenie sobie pozwolenia na wyrazenie czesci gniewu. Sa terapeuci,ktorzy specjalizuja sie w uwalnianiu gniewu. Jedna lub dwie wizyty u ktoregos z nich mogloby okazac sie bardzo pomocne. Osobiscie uwazam,ze wszyscy powinnismy bic poduszki raz w tygodniu,bez wzgledu na to,czy czujemy zlosc,czy tez nie. :D:D:D:D:D Istnieja pewne rodzaje terapii,ktore daja odwage,by stawic czolo gniewowi. Gniew,to tak jak kazda emocja,ktora sie uzewnetrznia, trwa kilka minut.Dzieci bardzo szybko zmieniaja stany emocjonalne. :D:D:D:D:D To nasza reakcja na emocje powoduje,ze powstrzymujemy sie od ich okazywania. Psychiatra i terepautka E.Ross stosuje na swych zajeciach wspaniale cwiczenie,ktore nazywa uzewnetrznieniem. Kaze ona wziac kawalek gumowego weza i uderzac nim ..... Nie szkodzi,jezeli podczas uwalniania sie od zlosci czujesz sie zaklopotana...Gdy uwolnisz sie od starego gniewu,wtedy zdolasz zobaczyc swa sytuacje w nowym swietle i znajdziesz nowe rozwiazanie.Powodzenia! Pozdrawiam

a dlaczego drukowanymi literami, tutaj jedno drzewko pisze malymi czy to jakis wyjatek?

Witam juz w przebraniu i pozdrawim cala Biesiade!

Pozdrawiam BIESIADO

WITAJ BIESIADO Witaj WIERZBKO. Musimy dokonywac wlasciwych wyborow,,,,,,aby nie wpasc w sidla depresji Zachecam Cie do dalszych wywodow,,,,,,, Ja zwykle bede pisac o BOZYM NARODZENIU,,,,o wszystkim,czego ono dotyka.Wrocmy do prezentow,,, Prezentami obdarowywano sie poczatkowo na Nowy Rok,a wreczanie podarkow z okazji Bozego Narodzenia uchodzilo za wysoce naganne. Wladze koscielne i panstwowe w XIVw bezskutecznie probowaly powstrzymac nowa mode . Skutek tych zakazow byl taki,ze juz w XVIIw jarmarki przeciagaly sie na Boze Narodzenie. Stwarzalo to okazje do dokonywania znacznych zakupow. Niewiarygodne,jakie ilosci pieniedzy ludzie trwonili w tym czasie. Pojawil sie zwyczaj dawania dzieciom lakoci. Poniewaz wszyscy lubia czuc sie jak dzieci i dostawac prezenty,zwyczaj zdobywal popularnosc.Poczatkowo w moznych domach. W polowie XIXw zwyczaj zaczal rozszerzac sie i dzis panuje wszedzie. Do zestawu prezentow zaczeto dolaczac rozge. Osiemnastowieczny wierszyk \"glosil\": \"Rozdzka Duch Swiety dzieci bic radzi, rozdzka bynajmniej zdrowiu nie zawadzi. Rozdzka popedza rozum do glowy, uczy paciorka i broni zlej mowy. Pozdrawiam bardzo serdecznie

Nie zapomnijcie zaopatrzyc sie w,,,,, W domu podczas Wigilii nie powinno zabraknac pewnych produktow. Mozna je dodac do potraw lub postawic na stole,ale wystarczy,by po prostu byly w domu. Sa to: ORZECHY--znak zdrowia i sil witalnych oraz milosci, JABLKA-symbol zdrowia,urody i sily,szacunku i wielkiego uczucia; MIODU-majacego zapewnic szczescie i powodzenie. Tradycyjnie podaje sie tez podczas wieczerzy MAK,ktory ma zagwarantowac bogactwo i dostatek.

Refleksje o zyciu,,,,,wnioski na przyszlosc,,,,, Jeśliby Bóg zapomniał przez chwilę, że jestem marionetką i podarował mi odrobinę życia, wykorzystałbym ten czas najlepiej jak potrafię. Prawdopodobnie nie powiedziałbym wszystkiego, o czym myślę, ale na pewno przemyślałbym wszystko, co powiedziałem. Oceniałbym rzeczy nie ze względu na ich wartość, ale na ich znaczenie. Spałbym mało, śniłbym więcej, wiem, że w każdej minucie z zamkniętymi oczami tracimy 60 sekund światła. Szedłbym, kiedy inni się zatrzymują, budziłbym się, kiedy inni śpią. Gdyby Bóg podarował mi odrobinę życia, ubrałbym się prosto, rzuciłbym się ku słońcu, odkrywając nie tylko me ciało, ale moją duszę. Przekonywałbym ludzi, jak bardzo są w błędzie myśląc, że nie warto się zakochać na starość. Nie wiedzą bowiem, że starzeją się właśnie dlatego, iż unikają miłości! Dziecku przyprawiłbym skrzydła, ale zabrałbym mu je, gdy tylko nauczy się latać samodzielnie. Osobom w podeszłym wieku powiedziałbym, że śmierć nie przychodzi wraz ze starością lecz z zapomnieniem (opuszczeniem). Tylu rzeczy nauczyłem się od was, ludzi... Nauczyłem się, że wszyscy chcą żyć na wierzchołku góry, zapominając, że prawdziwe szczęście kryje się w samym sposobie wspinania się na górę. Nauczyłem się, że kiedy nowo narodzone dziecko chwyta swoją maleńką dłonią, po razpierwszy, palec swego ojca, trzyma się go już zawsze. Nauczyłem się, że człowiek ma prawo patrzeć na drugiego z góry tylko wówczas, kiedy chce mu pomóc, aby się podniósł. Jest tyle rzeczy, których mogłem się od was nauczyć, ale w rzeczywistości na niewiele się one przydadzą, gdyż, kiedy mnie włożą do trumny, nie będę już żył. Mów zawsze, co czujesz, i czyń, co myślisz. Gdybym wiedział, że dzisiaj po raz ostatni zobaczę cię śpiącego, objąłbym cię mocno i modliłbym się do Pana, by pozwolił mi być twoim aniołem stróżem. Gdybym wiedział, że są to ostatnie minuty, kiedy cię widzę, powiedziałbym \"kocham cię\", a nie zakładałbym głupio, że przecież o tym wiesz. Zawsze jest jakieś jutro i życie daje nam możliwość zrobienia dobrego uczynku, ale jeśli się mylę, i dzisiaj jest wszystkim, co mi pozostaje, chciałbym ci powiedzieć jak bardzo cię kocham i że nigdy cię nie zapomnę. Jutro nie jest zagwarantowane nikomu, ani młodemu, ani staremu. Być może, że dzisiaj patrzysz po raz ostatni na tych, których kochasz. Dlatego nie zwlekaj, uczyń to dzisiaj, bo jeśli się okaże, że nie doczekasz jutra, będziesz żałował dnia, w którym zabrakło ci czasu na jeden uśmiech, na jeden pocałunek, że byłeś zbyt zajęty, by przekazać im ostatnie życzenie. Bądź zawsze blisko tych, których kochasz, mów im głośno, jak bardzo ich potrzebujesz, jak ich kochasz i bądź dla nich dobry, miej czas, aby im powiedzieć \"jak mi przykro\", \"przepraszam\", \"proszę\", dziękuję\" i wszystkie inne słowa miłości, jakie tylko znasz. Nikt cię nie będzie pamiętał za twoje myśli sekretne. Proś więc Pana o siłę i mądrość, abyś mógł je wyrazić. Okaż swym przyjaciołom i bliskim, jak bardzo są ci potrzebni. Gabriel Garcia Marquez

OPLATEK,,,, Lamanie sie oplatkiem przed wieczerza wigilijna jest zwyczajem typowo polskim. W trakcie naszej ceremonii skladamy sobie zyczenia,wybaczmy sobie urazy i nieporozumienia. Tego wieczoru godzimy sie ze wszystkimi,aby caly nadchodzacy rok zyskac sobie przyjaciol,a nie wrogow. Oplatek symbolizuje chleb.Chleb byl i jest symbolem zdrowia i dobrobytu,a wiec lamiemy sie oplatkiem by zapewnic sobie dostatni rok,,,,,

WIGILIA_____________pelna ludzkiej zyczliwosci, wspomnien i nadziei.

Brzmią anielskie cudne pienia 1. Brzmią anielskie cudne pienia nad stajenką lichą, Dźwięczne echo się rozlega w noc uśpioną cichą. Ref: Chwała Bogu na niebiosach, nieskończona chwała. Niech pokojem się napełni, ziemia w okrąg cała. 2. Przebudzili się pasterze, co swej trzody strzegli, Za wskazaniem wnet Aniołów do stajenki biegli, Ref: Chwała Bogu na niebiosach, nieskończona chwała. Niech pokojem się napełni, ziemia w okrąg cała.

Prowadź gwiazdo 1. Prowadź gwiazdo promienista, co świecisz na Wschodzie Tam, gdzie Maryja Przeczysta z Józefem w zagrodzie Gwiazdo mała coś wskazała tę zimną kołyskę dzieciąteczko pokazałaś z aureoli błyskiem. Ref.: A dzieciątko kwili, kwili Matuś jemu lili, lili A dzieciątko kwili,kwili 2. Prowadź święta ma latarnio, prosto do tej szopy Aby Jemu mógł ogrzewać zimne rączki, stopy Prowadź Gwiazdo Betlejemska po ścierzynach świata Wiarę, miłość i nadzieję nieś ku sercu brata. Ref.: A Dzieciątko...

Kochana BIESIADO! WIAZEK_______________pozdrawia Was bardzo serdecznie Nie bedzie JEJ z nami przez miesiac!!!!!Szkoda,,,,smutno nam.... Kochany WIAZKU__________o Tobie nie zapominamy :D Niestety,komputer w naprawie____na szczescie jest on na gwarancji.Troszeczke jestem zdziwiona,,,,,jest to najnowsza generacja z bajerami,,,o kamerze i innych udogodnieniach nie wspomne,,, Pssss,nie moge mowic glosno,,,bo i moj laptop jest tej samej marki,,, a mowi sie ,,,,o zlosliwosci przedmiotow martwych,,,,

Nie żałujmy tego ,co stracone, żałujmy tego, co możemy jeszcze stracić (S. Wróblewski)

Dłonie mego Taty Przysiadłem na łóżku mego syna, przytuliłem; Późno już, czas spać, mój mały. Gdy trzymałem go czule, dziwny obraz zobaczyłem: Moje ręce ... jak dłonie mego taty wyglądały. Dobrze pamiętam te stare, chropowate odciski, Czasami dwa, a czasem jeden paznokieć złamany. A przez ten młotek, co chybił celu, Zsiniały kciuk taty, taki kochany. Pamiętam, że były szorstkie, niezwykle twarde, Z mocą imadła cieśli wszystko trzymały. Ale tuląc w nocy przestraszonego chłopca, Tak delikatne i miłe się wydawały! Jakżeż ciekawie musiały wyglądać te dłonie; W oczach małego chłopca były niezwykłe. Innych ojców dłonie czystsze się zdawały ( pewnie do biurowej pracy nawykłe ). Gdy byłem młody, rzadko o tym myślałem, Dlaczego dłonie taty takie się stały; Umiłowanie ciężkiej pracy, gdzie pył i smary, Zardzewiałe rury, które taki im wygląd nadały. Myślę o tym, co było, i o tym, co będzie, Gdy pewnego dnia mój czas nadejdzie. Moje pomarszczone dłonie zapłoną światłem, A miłość taty na syna przejdzie. Nie obchodzą mnie siniaki ani zmarszczki tu czy tam, Ani młotek, który chybił celu. Gdy syn ujmie me dłonie, będzie wiedział, Że w nich miłość, a nie w słowach wielu. ( Dawid Kettler )

Spotkanie z Monika,,,, - Finansowo? Chyba tak. - Właśnie. I może pomyślał sobie, że do jachtu bardziej pasowałaby taka lalka niż mama. - Jeśli jest tak, jak mówisz, to facet nie zasługuje nawet na to, żeby dać mu w mordę - podsumował Maciek. - A przyznam ci się, że od dawna już mam ochotę mu przylać. - On nie wyglądał na idiotę - powiedziała Ania. - Nie wyglądał. Znasz ten dowcip czy lepiej być idiotą, czy łysym? Idiotą, bo tego nie widać - odparował Maciek. - I był autentycznie w mamie zakochany, tego nie mógł udawać - kontynuowała niezrażona Ania. - Co ich poróżniło? - Nie wiem. - Raz już byli w sobie zakochani - Ani nie dawało to spokoju. - Rozstali się na ponad ćwierć wieku, spotkali się i znów połączyło ich uczucie... Co tym razem stanęło miedzy nimi? - Aniu, ty chciałaś pisać bajki dla dzieci, czyżbyś zamierzała przestawić się na romanse? - Kto wie. Ale nie daje mi to spokoju. Gdybym ja pisała romanse, to ten na pewno skończyłby się happy endem. - Daj spokój, takich bajek dla głupkowatych blondynek to tony zalegają w każdej księgarni i kiosku. A mądrych bajek dla dzieci jak na lekarstwo. Pisz bajki. - Może wstąpimy do mamy? - zaproponowała Ania. - Nie. Wczoraj z nią rozmawiałem, o tej porze ma uczniów. Nie będziemy jej przeszkadzać. - Szkoda - westchnęła Ania. - Jak oni do siebie pasowali! Aż miło było na nich patrzeć. - Tak. Mama, używając porównań z romansów, to typ nieszczęśliwej heroiny - podsumował Maciek. - Piękna, mądra kobieta, a szczęścia w miłości nie ma. - Nie ma - zgodziła się Ania. - I zobacz, wszyscy wokół jakoś sobie poukładali życie: moi rodzice, twój ojciec z Myszką, my, a ona... Musi się czuć okropnie - Ani było szczerze żal teściowej. - Musi - przyznał Maciek. - Ja nawet myślałem jak jej pomóc. - Ty? I co wymyśliłeś? - No, nie wiem. Za wcześnie na to, ale może w przyszłości... Jest u nas na uczelni taki jeden historyk. Trochę starszy od mamy, bo dawno po pięćdziesiątce. Przeuroczy człowiek, tylko typ naukowca. Stale się gdzieś gubi, nie potrafi prowadzić samochodu, dlatego stał się obiektem kpin studentów. On autentycznie potrafił przyjść na uczelnię w jednej skarpetce, bo o drugiej zapomniał. Siedzi w historii starożytnej. Na wykładach u niego cisza, jak makiem zasiał, bo jak zacznie opowiadać to tak, jakbyś wraz z nim się przeniosła w inny świat. Pasjonat. Napisał kilka mądrych książek na ten temat. Zna z siedem języków obcych. Towarzysko też w porządku. Był u dziadków kilkakrotnie, to coś wiem na ten temat. Tak sobie właśnie pomyślałem, że może trzeba by go poznać z mamą. Ona teraz też pasjonuje się historią... cdn

hej BIESIADO! Pomaranczko___________nie czuje sie samotna!!! Jestes w bledzie! Internet jest moja odskocznia,,,,wpadam miedzy obowiazkami i cos tam skrobne,,,To,co pisze__________sprawia mi wielka przyjemnosc.Upajam sie wierszami,informacjami itp. Milo,ze komus sie podobaja sie moje posty.Mnie przede wszystkim!!! Niewazne,ze czasami sama tu przesiaduje,,,,ale wiem,ze gdzies daleko stad,ktos mnie czyta i bezblednie czuje to,co ja. Czasami nie ma sie ochoty pisac,,,,pozostaje sie przy czytaniu,,, Nie mam do nikogo pretensji! Rany! Kazdy z nas ma swoje zajecie,,,,,i nie kazdego stac na przesiadywanie na BIESIADZIE. Sa tez i inne powody nieobecnosci,,,podyktowane przyczynami niezaleznymi od nas,,,, Jesli chcesz do nas dolaczyc______przyjmij nazwe drzewa i pisz nick drukowanymi literami. Zmodyfikowalysmy nieco regulamin,,,poniewaz nazwy drzew moga powtorzyc sie,,,,Zapraszam na BIESIADE :D

ORZECH___________a co z ta data????

http://www.ewa.bicom.pl/zyczenia/bozenarodzenie/bn_an4.htm