ZNÓW w ciązy. Jestem załamana.

nazwijcie to jak chcecie: głupota, sredniowiecze i nie wiem jak jeszcze. Tak wyszło. Mały ma pół roku a ja muszę przygotowac się do następnych doświadczeń. Nie wiem jak dam radę. Wyję sobie w rękaw i pukam się w głowe, a wszystko za późno... Jak ma któraś trochję serca, to życz mi wytrwałości.

Życzę duuużo wytrwałości :)

JOJ zycze tej wytrwalosci

potrzebne ...:) ale dasz rade ... wiadomo ,że zaraz po porodzie kobieta może najłatwiej zajśc ... moja lekarka tez mnie ostrzegła -wiec zabezpieczałam sie na maxa pociesz sie ,że za pare lat beda sie fajnie bawić twoje dzieciaki ... zawsze to coś

też ci życzę wytrwałości...będzie ci potrzebna...no i zdrowego maleństwa :)

kurcze tyle napisalam i mi zzarlo wrrr. nie martw sie poradzisz sobie. moze to i lepiej ze tak wyszlo wychowasz 2 dzieci za jednym zamachem raze.pozniej bedziesz sie cieszyc ze tak wyszlo,ale poki co dbaj o siebie nie nos za czesto malego .skup sie na drugim malenstwu.zycze powodzenia.a ty? nie mysl ze sobie nie poradzisz.stalo sie coz. musisz temu podolac i napewno podolasz. pozdro.ufff alem namachala...az sie spocilam:)

Dasz radę ,życzę powodzenia.

napisz cos wiecej, np. jak partner zareagowal na te wiadomosc

o jakie wscipskie babska :P "jak partner zareagowal" a co cie to obchodzi? hym:P

Nie przesadzaj :) dasz radę. Byłam w podobnej sytuacji i dałam dziś moi chłopcy chodzą już do szkoły. Kiedy urodził się młodszy starszy nie umiał nawet chodzić. Nie mówię że było łatwo ale z całą pewnoścą było warto!! Pozdrawiam cię i zyczę siły i wytrwałości :) BĘDZIE DOBRZE!!!

skoro dziewczyna zechciala napisac cos na forum, to chyba liczyla sie z tym, ze bedziemy pytac/dyskutowac, nie? Poza tym reakcja partnera bedzie tutaj miala ogromne znaczenie dla jej samopoczucia. Jesli tego nie rozumiesz, znaczy sie ze Twoj nick dobrany jest adekwatnie.

Są tez plusy takiej sytuacji:) Dzieciaki będą się dobrze rozumiały, będą miały wspólne zainteresowania. Będą sie razem bawić, a Ty będziesz mogła w spokoju ugotować obiad:) Będą wycierać po sobie ubrania, książki, zabawki. Ja jak byłam w ciąży, to tez planowałam jedno po drugim, ale zrezygnowałam, bo moja Zuzka dała mi w kość. Na rodzeństwo jeszcze sobie poczeka:) Więc ja życzę Ci wytrwałości. Bardzo prawdopodobnie ze za parę lat będzie sie cieszyła ze tak sie stało... będziesz miała wszystko z głowy:)

a ja uważam, że to fajnie :) sama mam 9-miesięcznego synka i planuje niedługo drugie dziecko, bo o pierwsze walczyłam 5 lat :( życzę powodzenia i wytrwałości i nie smuć się, dwoje za jednym zamachem i już nie mart się, bo Twoje dzieci to czują

wszystko Ci się ułoży,jak mój najstarszy syn miał niecałe 3 lata urodziłam bliźniaki:) teraz to juz duże dzieci,było czasami ciężko roboty w bród ale i radości co niemiara a jak już podrosły znowu naleciało mnie na malucha i urodziłam jeszcze syna i po 3 latach córę,teraz mam piątkę świetnych dzieciaków i też ludzie mogą mówić,że to głupota albo średniowiecze a ja jestem szczęśliwa ;)

bedzie dobrze!!!!!!

no coz, bywa i tak, ale jako doswiadczona mamuska 3 dzieci, powiem Ci jedno, nie taki diabel straszny :) nie martw sie, nie placz, podnies do gory glowe i ciesz sie ciążą, bo te chwile są bardzo ulotne :)

a ja Ci życzę tylko samego szczęścia, bedzie dobrze, racja- starszego nie noś za dużo i się staraj oszczędzać, koleżanka tak urodziła, teraz już i młodszy chodzi pomalutku a radości!!!!!!! Bardzo Ci zazdroszczę, ja mam półtoraroczną córę i chciałabym bardzo drugie ale facet sie nie wykazał i plany wzięły w łeb:)

W roku 2006 w szpitalu pozostawiono 826 noworodków. Adopcja ze wskazaniem to taka, w której matka zrzeka się praw do dziecka, ale wyraźnie wskazuje (z imienia i nazwiaska) parę, która ma dokonac przysposobienia . W przeciwieństwie do adopcji, która się opiera na tzw. zgodzie blankietowej, NIE jest anonimowa. JESTEŚMY GRUPĄ KOBIET KTÓRE ODDDAŁY DZIECI DO ADOPCJI . ZNALAZŁYŚMY IM RODZINY, WIEMY ŻE SĄ KOCHANE I SZCZĘŚLIWE . POMAGAMY SOBIE I WSPIERAMY SIĘ NAWZAJEM . ODDDAJEMY NASZE DZIECI W POSZANOWANIU UCZUĆ I LUDZKIEJ GODNOŚCI ,ZGADNIE Z PRAWEM , DO ADOPCJI ZE WSKAZANIEM . JESLI NOSISZ SIĘ Z ZAMIAREM ODDDANIA DZIECKA I POTRZEBUJESZ WSPARCIA . SKONTAKTUJ SIĘ Z NAMI --MY JUŻ PRZEZ TO PRZESZŁYŚMY . TEL KONTAKTOWY 0 508 177 509 kalina1@gazeta.pl gadu-gadu 6199174''

i bedziesz je kochac:) I bedziesz sie wstydzic przed soba swoich mysli ze moglas go nie chciec. I bedziesz dziekowac niebu ze jest:)

:) Znam masę osób, które rodziły \"rok po roku\" i zawsze to była wiekla katastrofa... Tylko że już po 2-3 latkach K A Ż D A traktowała to jako błogosławieństwo losu, bo dwójeczka odchowana niemal równocześnie... Sama wyciągnij wnioski:):):) Pozdrowionka:):):)

zazdroszcze i trzymam kciuki za zdrowego dzidziusia i szybki poród :) Poradzisz sobie napewno.

Cześć Mój synek ma półtora roku a ja jestem w zaawansowanej ciąży . Dla mnie to też był szok masa wylanych łez różne głupie myśli przewijające sie po głowie . Natomiast gdy ten tzw pierwszy szok minął strasznie się cieszę . Po prostu potrzebowałam trochę czasu aby oswoić się z tą sytuacją i uświadomić sobie że to tak naprawdę wielkie szczęście . Dasz rade POWODZENIA :)

Autorka gdzieś sie zapodziała ja mam dwie dziewczynki i jest spora 8-letnia różnica ,wydaje mi se że jest gorzej najpierw długo zupki pieluchy choroby wieku przedszkolnego,kiedy poczułam ulgę stasza córka się usamodzieliła -zaczęło sie od nowa .Czasem myśle ze odetchnę dopiero wtedy jak sie całkiem zestarzeje .

nie martw się poradzisz sobie ...i kiedyś myślę że tak jak ja będziesz się cieszyła ze los tak sprawił przezyłam dokładnie to co ty teraz przeżywasz...ale wytrwałam ,nie było nawet tak cięzko a musiałam raczej liczyć w tamtym okresie tylko na siebie bo mąż przez dwa latka pracował prawie cały czas w delegacji...teraz moje córeczki mają9 i 7 lat i naprawdę jestem szczęśliwa ze je mam....uszy do góry i życzę wam zdrówka wszystko inne na pewno się ułoży...

Aniu, dasz radę! Nie płacz, nie załamuj się. Będzie dobrze :)

no nie dziwie Ci sie,ze płaczesz... ale cóz, takie zycie ,zycze wytrwalosci i powodzenia!

ja też Ci życzę wytrwałości i cierpliwości. moja mama po urodzeniu mnie też szybko zaszła w ciążę - miałam 14 miesięcy jak urodził się brat. dała sobie radę, a wtedy było mniej fajnie - choćby ze względu na pieluchy (często mój ojciec wspomina, jak to po całym domu była tetra porozwieszana).