jak udało wam sie przezyc

Dorastaliście w latach szęćdziesiątych czy siedemdziesiątych? Zatem jak wam się udało .... przeżyć bo .... Samochody nie miały pasów bezpieczeństwa, ani zagłówków no i żadnych airbagów!!! Na tylnym siedzeniu było wesoło a nie niebezpiecznie Łóżeczka i zabawki były kolorowe i z pewnością polakierowane lakierami ołowiowymi lub innym śmiertelnie groźnym gównem Niebezpieczne były puszki, drzwi samochodów, butelki od lekarstw i środków czyszczących były niezabezpieczone Można było jeździć na rowerze bez kasku Wodę piło się z węża ogrodowego lub innych źródeł, a nie za sterylnych butelekPET Budowaliśmy szałasy. A ci, którzy mieszakali w pobliżu szosy na wzgórzu ustanawiali na rowerach rekordy prędkości, stwierdzając w połowie drogi, że rower z hamulcem był dla starych chyba za drogi... .... Ale po nabraniu pewnej wprawy i kilku wypadkach...panowaliśmy i nad tym (przeważnie)! Można się było bawić do upojenia, pod warunkiem powrotu do domu przed nocą. Nie było komórek....... I nikt nie wiedział gdzie jesteśmy i co robimy!!! Szkoła trwała do południa i obiad jadło się w domu. Mieliśmy poobcierane kolana i łokcie........... Złamane kości , czasem Wybite zęby , ale nigdy, NIGDY, nie podawano nikogo z tego powodu do sądu! NIKT nie był winien, tylko MY SAMI. Wcinaliśmy słodycze i pączki, piliśmy oranżadę z prawdziwym cukrem i nie mieliśmy problemów z nadwagą,bo ciągle byliśmy na dworze i byliśmy aktywni. Piliśmy całą paczką oranżadę z jednej butli i nikt z tego powodu nie umarł. Nie mieliśmy Playstations, Nintendo 64, X-Boxes, gier wideo, 99 kanałów w TV , DVD i wideo, Dolby Surround, komórek, komputerów ani chatroom’ów w Internecie........ ... lecz przyjaciół !!!!!!! Mogliśmy wpadać do kolegów pieszo lub na rowerze, zapukać i zabrać ich na podwórko lub bawić się u nich, nie zastanawiając się, czy to wypada!!!!. Tam na zewnątrz, w tym okrutnym świecie!!! Całkiem bez opieki! Jak to było możliwe? Graliśmy w piłę na jedną bramę a jeśli kogoś nie wybrano do drużyny, to się wypłakał i już. Nie był to koniec świata ani trauma Niektórzy nie byli dobrzy w budzie i czasami musieli powtarzać rok. Nikogo nie wysyłano do psychologa. Nikt nie był hiperaktywny ani dysklektykiem – po prostu powtarzał rok i to była jego szansa. Mieliśmy wolność i wolny czas, klęski , sukcesy i zadania ... I uczyliśmy się dawać sobie radę Pytanie za 100 punktów brzmi: Jak udało się nam przeżyć??? A przede wszystkim: Jak mogliśmy rozwijać naszą osobowość??? Też jesteś z tej generacji???? Jeśli tak, wyślij tego maila do twoich rówieśników (Ale nie musisz, nic się nie stanie jak go olejesz Niech sobie przypomną, jak było. Pewnie, można powiedzieć, że żyliśmy w nudzie, ale... Q……… PRZECIEŻ BYLIŚMY SZCZĘŚLIWI !!!!!!

Z tym szczęściem bym nie przesadzał.. :|

Fajnie, że weszłeś :) Witam :) Poszukujemy sympatycznych rozmówców, którzy umieją i chcą napisać więcej niż trzy zdania na naszym forum : www.swiatowid.fora.pl Pozdrawiamy, zapraszamy do rejestracji i klawiatury:):):)

normalnie

jakiego maila mamy wysłać???? buahahahaha

to byla dzungla, ale jakos sie udalo ;)

no wiesz, sporo osób jednak nie przeżyło :o

Niemniej jednak wiekszośc wracała po zabawie do domu... całe moje kuzynostwo przeżyło, cała paczka z podwórka...i nie bylismy jakos specjalnie twrdsi, ani nie przechodziliśmy szkoleń przetrwania w tak ekstremalnych warunkach

ale zyje tylko jakas taka dziwnie uzalezniona od tamtego systemu pozostalam najlepiej jeden zaklad pracy na cale zycie brakuje wczasow z socjalnego koloni dla dzieci i wogóle tego co było w tamtym systemie fajne dla robotnika teraz martw sie sam:(

wszystko wspólne czyli niczyje ...i samowolka rosła / wiem wiem ...też jestem z tych czasów ale z mała poprawką ,nie mielismy samochodu,woda z pompy,oranżada w proszku a rower miałam wigry..:P

aaa i czeskie pepegi...:P

--> Arava Nie wymądrzaj się.. :o