lęk przed bliskością DDA

moja zmora. jestem w zwiazku, ale boje sie okazywac uczucia, boje sie dac z siebie za duzo, boje sie zranienia, nie umiem swwobodnie powiedziec ze kocham, patrzenie w oczy zaczyna mi ciazyc i bardzo sie denerwuje. w ogole rzadko to mowie, a przez to moj partner mi tez coraz rzadziej. ogolnie moj zwiazek to jeden wielki strach, ze on zdradzi, ze oszuka, ze zrani. i najczesciej rani, ale to co mnie rani to po prostu smiech na sali. cos sobie ubzduram, pomysle ze a moze on zle mysli o mnie itp. bardzo to skomplikowane i ciezkie do opanowania. innych ludzie tez do siebie nie dopuszczam. czuje sie otoczona wysokim i grubym murem, gdy jestem sama czuje sie bezpiecznie, a gdy ktos przekracza granice zaczynam sie panicznie bac. jestem DDA. ktos moze z tym walczy?

mam to samo .. przegrałam swoje życie ... on odszedł po trzech latach ... nie wytrzymał tego ..

bylo az tak zle? ja z tym walcze i mowie jednak ze kocham, mimo ze w srodku bardzo zle sie czuje, strach przed tym ze odejdzie jest silniejszy niz cale te meczarnie, ktore przezywam bedac z nim. opowiedz cos wiecej

TYPOWE UCZUCIA I ZACHOWANIA DOROSŁYCH DZIECI PDF Drukuj E-mail Dorosłe Dzieci... * zgadują co jest normalne * mają trudności z przeprowadzeniem swoich zamiarów od początku do końca * kłamią, gdy równie dobrze mogłyby powiedzieć prawdę * osądzają siebie bezlitośnie * mają kłopoty z przeżywaniem radości i z zabawą * traktują siebie bardzo poważnie * mają trudności z nawiązywaniem bliskich kontaktów * przesadnie reagują na zmiany, na które nie mają wpływu * bezustannie poszukują potwierdzenia i uznania * myślą, że różnią się od wszystkich innych * są albo nadmiernie odpowiedzialne albo całkowicie nieodpowiedzialne * są niezwykle lojalne, nawet w obliczu dowodów, że druga strona na to nie zasługuje * ulegają impulsom * czują się winne stając w obronie własnych potrzeb i często ustępują innym * czują strach przed ludźmi, a zwłaszcza przed wszelkiego rodzaju władzą i zwierzchnikami * czują strach przed cudzym gniewem i awanturami * lubią zachowywać się jak ofiary * bardzo boją się porzucenia i utraty * obawiają się ukazywania swoich uczuć * łatwo popadają w uzależnienia albo znajdują uzależnionych partnerów * są impulsywne. Mają tendencję do zamykania się w raz obranym kierunku działania bez poważnego rozpatrzenia innych możliwości postępowania i prawdopodobnych konsekwencji podjętych działań. Ta impulsywność prowadzi DDA do zamieszania, nienawiści do samych siebie i utraty kontroli nad otoczeniem; w dodatku potem zużywają przesadną ilość energii na oczyszczenie sytuacji.

jak sie czulas bedac w zwiazku? ja nie moge byc soba, uwazam na to co robie i mowie, nie potrafie poczuc sie komfortowo. to tak jakbym myslala o sobie ze jesli puszcze swoje hamulce i pokaze jaka jestem naprawde to on mnie zostawi

było bardzo źle.. byłam dokłądnie jak to co wkleiłam wyżej .. znalzłam to właśnie w necie .. tacy sa ludize z DDA a może nawet gorsza

dokłądnie tka jak napisałaś . bałam się ... kłamałam choć nie było potrzeby ..

i wkońcu nie wytrzymał odszedł ... na pożegnanie pisząc.. że ma dość .. i ma teraz normalną kochająca dziewczynę .. to chyba wszystko wyjaśnia

mam zdecydowana wiekszosc tych cech, czytalam ksiazke "lek przed bliskoscia" i czy jedynym rozwiazaniem problemu jest psychoterapia?

przykro mi, rozumiem jakie to ciezkie bo sama przez to przechodze, nawet boje sie gdy u mnie siedzi na kompie w pokoju i cos tam przeglada. nie mam zlych intencji, nie oszukuje go, a jednak sie boje tego zeby mnie poznawal dalej, bo mogloby mu sie cos nie spodobac i by mnie zostawil:/

najgorsze jest to ze to nie nasza wina :/ a odbierac nas moga jako takie okropne wlasnie przez te nasze zachowanie spowodowane strachem. i te niezrozumienie partnera..koszmar

nie wiem czy jestem DDA, mój ojciec pił, bił... i zapewne normalna nie jestem , choć normalność jest względna. Ja z leku przed bliskością przez kilka lat byłam sama... teraz mam cudownego faceta, który miał w życiu podobne problemy, świetnie się dogadujemy i co najważniejsze jestem przy nim sobą...

to super, ze znalazlas partnera ktory by przelamal ten lęk. ja z kolei na odwrot- nie balam sie zaangazowac w pierwszy zwiazek (w ktorym jestem teraz), jednak w czasie zwiazku wynikly pewne kompliakcje. zobaczylam jak trudno mi jest byc blisko z drugim czlowiekiem, po prostu nie wiem jak to sie robi. i boje sie ze moze mnie porzucic gdy juz sie otworze.

myślę , że nasze problemy wynikają głownie z niskiej samooceny...

http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=3682140&start=240 tu jest temat o leku przed bliskocia :)

ja niestety przegrałam ... on wiedział że mam problemy .. pomagał mi ile mógł .. ale w końcu nie wytrzymał odszedł ... teraz spadłam na samo dno.. moje problemy się zwielokrotniły on był dla mnie wszystkim... tka bym chciała żeby mnie zrozumiał, że ja nie jestem taka.. że to nie moja wina .. żeby zrozumiał i wrócił ...:(

niektóre z tych cech? TYPOWE UCZUCIA I ZACHOWANIA DOROSŁYCH DZIECI : -bezustannie poszukują potwierdzenia i uznania -myślą, że różnią się od wszystkich innych -czują się winne stając w obronie własnych potrzeb i często ustępują innym -czują strach przed cudzym gniewem i awanturami (bardzo !!!) -lubią zachowywać się jak ofiary- (kiedyś )

ja mam to samo:(nikt z rodziny mi nigdy nie powiedzial ze mnie kocha ze jestem wartosciowa i potrzena ze cos znacze ze za mna teskni itp.te slowa u mnie w domu to by bylo jakies dziwctwo!boje sie ze jak ja zaloze swoja rodzine to tez nie bede potrafila okazywac uczuc:(jak sobie z tym poradzic?

jeżeli chodzi o mnie to mam problemy z przeprowadzeniem swoich zamiarów od początku do końca, osądzam siebie bezlitośnie,bezustannie poszukuję potwierdzenia i uznania i do tego ten syndrom ofiary... no i bywam agresywna... i złośliwa - ale to już inna historia ...

Wiecie co, to wszystko GÓWNO PRAWDA!!! Ktoś sobie wymyślił jakieś DDA i wmawia ludziom,że coś z nimi nie tak, a to może być zwykła nieśmiałość, czy coś z tych żeczy!A może DDB, ESP czy CBA??? Zostawił kogoś chłopak, to od razu szukacie usprawiedliwienia dla siebiel, a to wszystko stek bzdur, trzeba po prostu uwierzyć w siebie i nie wieżyć we wszystko co piszą!!!

ja na 99% rzeczy tam zawartych odpowiedziałam bez wahania tak ...

Szczepan sądzisz, że sobie dorabiamy ideologię do naszych życiowych niepowodzeń ???

jak poradzic...chyba z tego co czytam w internecie to szykuje sie "mala" terapia. na sile przebywanie z ludzmi nic nie da, cos blokuje w srodku i koniec. najwazniejsze to nie martwic sie na zapas i byc dobrej mysli. co do powyzszych cech to sa one orientacyjne, ale jesli rodzina byla nie za ciekawa to nie trudno o lęk przed bliskoscia, bo niby jak mialysmy sie tego nauczyc? ja to umiem krzyczec, klocic sie, obrazac, wytykac bledy, krytykowac tego sie nauczylam w domu. mama okazywala milosc ale tez nie za czesto o tym mowila. to bylo widac, ale kiedy ojciec zaczynal/ zaczyna (to jeszcze bede ogladac znaim sie pyprowadze) pic wtedy nie istnieje inny temat i problem w domu tylko picie. szalu dostaje juz od tego.

sardynka6 tylko terapia ... nic innego ..

Przegrywacie coś, bo nie wierzycie w siebie, bądź z lenistwa, a nie szukajcie sobie jakiś głupich chorób, których nie ma!!! Gdyby zrobić sondę na ulicy, to na 100 pewnie 90% by przejawiała sporo tych cech!!!

Nie jestem DDA, ale takze mam probrem z bliskoscia. Mam wspanialego faceta, a nie potrafie odpowiedziec mu 'ja Ciebie tez', kiedy mowi, ze mnie kocham. Gdybym mu to powiedziala, czulabym sie taka...obnazona:(

ja w to akurat wierze .. jestem w trakcie terapi .. chce się zmienić.. żeby on wrócił do mnie... to jedyne co ma sens

*ze mnie kocha

Szczepan to mi powiedz prosze jak mam uwierzyc w siebie?

poczytajcie sobie ten temat do ktorego dalam Wam linka. Tam jest sytuacja przedstawiona z dwoch stron w zwiazku a raczej po nim :O