czuję się samotna

ja potrzebuje 100 respondentów do wypełnania! :) a co masz na mysli jesli chodzi o oglądanie ankiet?? dziwnie tak macie-praktyki w semestrze, myslalam,ze od zawsze robi sie jej na wakacjach, a gdzie studiujesz?

praktyki w semestrze, bo studiuję socjologię zaocznie (na AGH w Krakowie), co i tak jest bez sensu bo większość osób pracuje i nie zawsze mogą w miejscu pracy załatwić praktykę... ale cóż- życie:/ Dużo ankiet widziałam, bo miałam w tym roku na socjologii "metodologię" więc budowa kwestionariusza i jego rodzaje w jednym paluszku ( powinny być, a że są raczej w innej części ciała, to się wytnie:P ) Sporo brakuje Ci do tej setki? Jak coś to dawaj- mój mail koło nicka się wyświetla, mogę ci uzupełnić.

a w ogóle to sudoku to głupia gra- nie umiem poprawnie uzupełnić tego diagramu, jasny gwint, się poirytowałam:o

to rzeczywiscie nie fajnie z tymi praktykami, glupio to wymyslili,ale co uczelnia to jakies inne reguly :( sudoku to moze 2-3 razy w zyciu probowalam wypelnic, za kazdym razem jak juz myslalam,ze jest ok to okazywalo sie,ze cos pochrzanilam, wole krzyzowki :P

powiedz swojemu facetowi zeby cie zabieral na spotkania z jego nowa paczka.

No coś będę musiała wymyślić, żeby jakoś zaliczyć ten staż, to tylko dwa tygodnie wiec nie jest tak źle;) a z tym sudoku to daje za wygraną, nie mam sił, żeby się użerać z tym:P a nie wiem, czy Betix to było a propos mojej sytuacji, ale nie jest to dobry pomysł- sama nie wiem, czy chcę spotykać się z paczką mojego faceta- oni mają swoje sprawy, swoje wspólne doświadczenia o których ja nie mam pojęcia, byłam na takim spotkaniu i nie wyszło to fajnie... Owszem, czasem można, ale nie zawsze się da... I czuć się jak piąte koło u wozu nie lubię, więc sama nie będę się wpychać w takie spotkania...

mam podobnie, niby moj facet ma fajnych kolegow, zabawnych,ale watpie czy jakbysmy siedli sobie przy drinkach to byloby o czym rozmawiac, jakos wylewna nie jestem,raczej ostrozna, wiec pierwsze spotkanie skonczyloby sie na mojej obserwacji innych i badaniu sytuacji, :( nikt nie bylby szczesliwy z tego powodu a juz najbardziej nie ja :(

Wiesz, mam wrażenie jakbym czytała opis mojej własnej osoby- tak samo reaguje na spotkaniu z obcymi osobami. I choć się staram- nie potrafię tego zmienić.

ja tez nie potrafie, bo to samemu ciezko tak zmienic, i wkurzaja mnie juz czasem teksty, ze musze wyjsc do ludzi, wyluzowac i byc soba, kurde,jak mam byc soba jak nikomu sie nie podoba to jak sie zachowuje (a nie morduje, nie gwalce ani nic z tych rzeczy) :(

masz rację. Trudno samemu coś zmienić, wiem z doświadczenia. Ale ja ciągle wierze, że może kiedyś mi się uda, naiwna jestem? ;)

właśnie odesłałam Ci uzupełniony kwestionariusz:)

nie,nawina, a optymistka i tak trzymac!:) dziekuje za kwestionariusz, teraz niestety musze leciec na uczelnie, bede wieczorem jakby cos :)

no to miłego dnia Ci życzę:) do spisania:]

laska ktora jest w mojej grupie cwiczeniowej a ktora mi kiedys złamała serce dzis przyszła z wywaloną nową fryzura, wygladała bardzo ładnie, musze przyznać, ale ja sie poczułam znów gorsza i nie warta... kupilam sobie 2 babeczki z budyniem i zamierzam je zjeśc na poprawe nastroju :)

Hej hej zdołowana, może Ci czekolady przesłać trochę?(ja w takich sytuacjach całe tabliczki zjadam!) No ale może dwie babeczki wystarczą. Wiesz, nie wierzę, że aż tak źle z Tobą jest, żebyś była aż tak gorsza od niej, to Twoje poczucie chyba kwestią jest nastroju;)

pewnie ze poczucie, ale kurde mam juz dosc tej niskiej samooceny mojej a z drugiej strony nie mam podstaw zeby budowacwysoka samoocene,na czym? tamta laska jest taka jaka zawsze chcialam byc :( ma wszystko i jeszcze seksi sie ze swoim facetem na okraglo i jest jej dobrze, a mi nie bo leki biore i jestem znieczulona :( bu

to dlaczego, skoro zawsze chciałaś taka być, nie probowałaś coś z tym zrobić? ja wiem, nie zawsze sie da, ale nie mowie o zmianie na maksa, totalnej, ale chociaż jakiś element w sobie zmienić (chociażby też- nową fryzurę sobie zafundować), żeby poprawić sobie samoocenę? No i każdy jest inny, więc takie porównywanie nic ci nie da, tylko Cię zdołuje... chyba zatem nie warto?

hej, mam do Was pytanie: które okreslenia do Was pasują - introwertyk, nieśmiała, zamknięta w sobie, pesymistka, niezdecydowana, niepewna siebie, trudno nawiązująca kontakty z luźmi, ambitna (może nawet \'chorobliwie\'), wymagająca w stosunku do siebie, wiecznie niezadowolona, szukająca dziury w całym, bez odwagi, niezależna, samotna?

Kosmitko, a dlaczego pytasz?

kosmitka---> wszystkie! :D a do tego cholernie sumienna :P

Pytam bo - po pierwsze ja taka jestem, po drugie podejrzewam ,że Wy też. A tak swoja drogą czasami się zastanawiam czy te cechy nie idą w parze z depresją.

chyba ida, ja na nia chorowalam :( jesli myslisz,ze masz depresje to migiem do psychiatry!

hmmm do nie pasuje: chyba te: nieśmiała, zamknięta w sobie, niepewna siebie, trudno nawiązująca kontakty z ludźmi, ambitna (może nawet 'chorobliwie'), wymagająca w stosunku do siebie, bez odwagi, niezależna. oraz bardzo nerwowa i cholernie drażliwa. ale depresji nigdy nie miałam, mimo to jeśli mas zobjawy i podjerzewasz ja u siebie- popieram Filuterna- nie bagatelizuj tego.

Ha, już byłam. Stwierdziła, że może mam nerwicę, a może raczej depresję. Ogólnie nie mogła się zdecydować, czy mi coś jest, a może nic mi nie jest. Dostałam asentrę i oczywiście wszystkie skutki uboczne z listy. Poza tym czułam się po tym okropnie. Żadnych emocji - ani negatywnych ani pozytywnych. Zero radości (a i tak w normalnych warunkach raczej żadko ją odczuwam).

hmm,nie znam tego leku,ale wiesz mysle,ze same leki nie pomoga,moze jakas psychoterapia? co do drazliwosci - to jestem cholernie drazliwa jak ktos mne krytykuje,nie potafie sobie poradzic z krytyka,mam wtedy wrazenie, ze ktos neguje moje cale istnienie :(

hmm,nie znam tego leku,ale wiesz mysle,ze same leki nie pomoga,moze jakas psychoterapia? co do drazliwosci - to jestem cholernie drazliwa jak ktos mne krytykuje,nie potafie sobie poradzic z krytyka,mam wtedy wrazenie, ze ktos neguje moje cale istnienie :(

Nerwowa i drażliwa - jw. Psychoterapię też próbowałam. Oczywiście sesje zaczęły się od 'wspomnień' z dzieciństwa. Nawet nie podejrzewałam, że to będzie taki horror. Po trzech sesjach, kompletnie wyczerpana, zrezygnowałam. Nie pomogły mi one w czasie teraźniejszym, natomiast 'rozgrzebały' czas przeszły. Teraźniejszość wystarczająco mnie energetycznie wyczerpuje. Powiedzcie jak sobie z tym wszystkim radzicie? Ja w pracy muszę ciągle grać jakieś role, kogoś kim nie jestem. Mam poczucie, że do końca mi to nie wychodzi a do tego mojej zachowanie jest często źle interpretowane.

może Twoje zachowanie jest źle interpretowane, bo widać że grasz te role i nie jesteś sobą? Ja mam te cechy, ale chyba w natężeniu normalnym, nie czuje się depresyjnie i nigdy nie miałam z ta choroba do czynienia, więc raczej trudno będzie mi cokolwiek na ten temat napisać:(

hmm,nie znam tego leku,ale wiesz mysle,ze same leki nie pomoga,moze jakas psychoterapia? co do drazliwosci - to jestem cholernie drazliwa jak ktos mne krytykuje,nie potafie sobie poradzic z krytyka,mam wtedy wrazenie, ze ktos neguje moje cale istnienie :(

A tak sobie właśnie pomyślałam, że to, że sobie radzę mimo tych cech, zawdzięczam temu, że mam duże poczucie humoru i właściwie jestem radosną osobą, przynajmniej wśród tzw "swoich". Nie wiem jak u Ciebie to wygląda, ale może coś w tym jest?