Kafe - nasz świat równoległy

spróbować zbudować...

poza tym - o potrzebach wlasnych nie mam wiele do powiedzenia :O wynika moze z faktu- ze nie odczuwam brakow? pewno tak , potrzeby rodza sie -gdy nam czegos brakuje ....

haneeczko ale średni poziom życia bez podnoszenia poprzeczek naprawdę różni się od prawdziwego chłodu i głodu- dobrze że sie poprawiłaś- bo owszem łatwiej jest, jeśli ma się na kim oprzeć niż przeżywać to samemu ale ze szczęściem ma to niewiele wspólnego babcia z dziadkiem w małej chatynce- pasący krówkę świnkę i kurki, posiadający ogródek- nie czują ani głodu ani chłodu- mają tylko niewielkie potrzeby

a , juz znalazlam :p mam potrzebe nieustannego mielenia jezorem :D :D :D

ale czy szczęście pary dziaduniów w czymś ustępuje szczęściu Brada PItta, śmiem wątpić

Jest taka historia, że życie to jak napełnianie słoika kamieniami. Dobrze nie pamiętam, ale chyba szło w ten deseń, że duże kamienie to życie rodzinne, bliskość itd. Mniejsze to kariera zawodowa, bezpieczeństwo finansowe, a dopiero najdrobniejsze między nimi to rożne drobiazgi (nomen omen), powiedzmy ja dam przykład zakup odpowiednich ubrań. Jak napełniać słoik, żeby wszystko weszło? Logiczne, ze trzeba zacząć od kamieni największych, między nie włożyć mniejsze, a resztę uzupełnić żwirem.

haneczko to juz zupełnie inna rzecz

nikt im przeciez szczescia nie odbiera :) ale ani niejaki pitt ani dziadziuniowie nie maja mozliwosci wypowiedzenia sie na dany temat, wiec mowienie w czyimkolwiek imieniu mija sie z celem :) ja pojecia nie mam czy pitt odczuwa szczescie :O

Haneczko, jeżeli jest się na skraju biedy, to wtedy pieniądze szczęście dają. Raczej nie ma innej opcji. :)

Ale nie zawsze można mieć wszystko, co by się chciało (pije tu tez do sytuacji finansowej). Ja jestem jednak zdania, że szczęśliwym wtedy też można być (mimo braków na pewnych polach), nie można wszystkiego podsuwać pod schemat, co szczęście daje,a co powoduje jego brak. To według mnie sprawa indywidualna, przełożenie akcentów na różne kwestie. Co mam sobie powiedzieć, że w pełni będę szczęśliwa, jeżeli dobije zarobkami ponad średnią krajową. A co, jeśli tego nie zrobię, to co szczęśliwa być obiektywnie nie mogę? Widać, róznimy się zdaniem w tej kwestii

haneczko nie chodzi o średnią kiedy jest ci zimno i jesteś głodna- po prostu jesteś nieszczęśliwa z natury- instynktownie

ale nikt wczesniej nie pisal ze zarobkowanie ponad srednia przynioslo mu szczescie :) ja przynajmniej tego postu nie widzialam , wiec nie bardzo rozumiem do czego ty pijesz?

Haneczka, ja oraz Ike piszemy o niedostatku. Człowiek, żeby żyć w naszych czasach potrzebuje pieniędzy. Podstawowa potrzeba to właśnie przeżycie, biologiczne przetrwanie. Człowiek ma też instynkt dalszego przekazania swoich genów, a to wymaga zapewnienia potomstwu normalnego życia. Rozumiesz teraz?

Luśka Rozumiem to. Chodzi mi tylko o to, że uważam, że nawet jak są jakieś braki materialne, nie można chodzić ze zwieszona głową, tylko docenić to co się ma (zawsze się coś takiego znajdzie), cieszyć się tym plus starać sięgać wyżej, jeżeli możliwe jest, by było lepiej. Chodzi mi o to, że to,że się ma mało (materialnie, czy uczuciowo) to nie koniec świata - bo albo można to zaakceptować, nauczyć się z tym żyć (nie wegetować, ale życ) albo próbować to zmienić, jeśli sie da. Można sięgać wyżej, ale moim zdaniem nie za wszelką cenę. czasem lepiej zostać z tym co się ma, i na tym próbować zbudowac swoje szczęście niż biegać za jakimś bajkowym ideałem.

czasem ma się wszystko tuż pod nosem, ale się szuka nie wiem czego, zamiast docenić to co się ma i na tym budować swoje szczęście, zanim będzie za późno

Haneczka, nie obraź się, ale my chyba o czymś innym niż Ty. :)

Haneczko , mam podobne zdanie jak ty :) tyle ze raczej nie powiedzialabym nikomu- nie mozesz chodzic ze zwieszona glowa , kazdy ma prawo decyzji o wlasnym zyciu i o wlasnych reakcjach :) jezeli chce zwiesic ta glowe - to robie to -i juz - nie musze sie nikomu tlumaczyc dlaczego i po co :) mozna kogos podnies na duchu , sprobowac przynajmniej ... ale takie kategoryczne - podnies glowe bo ja tak chce? - :O fakt ze ktos chodzi przygnebiony nie czyni z niego gorszego ani lepszego czlowieka , to jego reakcja - nic wiecej - w tym wypadku - przygnebienie

A co będzie wtedy, kiedy się okaże, że ja jestem tym bajkowym ideałem?

Dzień dobry:) A tu dyskusja wre:)

Czarownico Południa? A kto Ty taki jesteś?

jezeli jestes bajkowy - a do tego idealny to biore sie za ciebie - w try miga ;) naprodukujemy wspolnie ze 6 elfow ;)

Brzydką złą czarownicą do ideału mi daleko:D Czyli można powiedzieć równowaga jest :D

psełdo a jak się okaże, że nie jesteś???

Cześć Czrko. Jak widzisz, większość z nas jest po stronie Twojego stanowiska. A dyskusja chyba już się skończyła. :)

zielona* \"tyle ze raczej nie powiedzialabym nikomu- nie mozesz chodzic ze zwieszona glowa \" Nie chodzi o to, żeby kazać - w żadnym wypadku, nie naciągaj moich słów. Nikogo nie mamy prawa zmuszać do tego, by żył/ czuł tak, a nie inaczej. Czasem tylko mnie boli, i czuję się bezsilna, kiedy ktoś wmawia sobie pewne rzeczy, które dla niego są problemem, a obiektywnie problemem nie są. Ktoś jednak może byc jednak tak przewrażliwiony na pewne kwestie, że żadne tłumaczenia z zewnątrz nic nie dają. Do wszystkiego tak naprawdę trzeba dojść samemu, tylko czasem boli tych, którzy zrobili krok do przodu, że inni na własne życzenie zostają w tyle z płaczem i nie chcą słuchać, że mogą przestać płakać. Kiedyś też płakałam, ale (brutalnie to nazwę) - zmądrzałam, przejrzałam na oczy. Zwał, jak zwał, ja nazywam to dojrzewaniem do pewnych rzeczy.

Szkoda, Czarwonico. Twoja odpowiedź mnie rozczarowała. Ech...

Haneczka, Ty masz sporo racji, ale niezupełnie trafiłaś do grupy docelowej. My tutaj od rana trochę inne ustalenia poczyniłyśmy.

Iftar? A może, zamiast gubić się w niepewnościach i domniemaniach, może lepiej po prostu przekonać się, że ze mnie ideał, co?

Haneczko - niech cie to nie boli i nie czuj sie bezsilna , bo zlamiesz sie na tym - nie mamy niestety wladzy nad innymi ludzmi, bez wzgledu na to co nam sie zdaje .... mozemy kogos ubezwlasnowolnic - odebrac mu prawo decyzji... ale nie bedzie w tym nic pozytywnego ....zupelnie nic a co do chodzenia ze zwieszona glowa? - napisalas - nie mozna chodzic ..... mozna ,

dziewczyny ale co wy z tymi ideałami przecież nie ma ludzi idealnych my same idealne nie jesteśmy- i osoba, która nas kocha musi się z tym pogodzić :P