wolni w niewoli... jak to powinno być w miłości ?

Hey! :) Mam na imię Laura i jestem 20 letnią, szczęśliwie zakochaną już od 2 lat dziewczyną :). Mój związek mogłabym uznać za idealny, gdyby nie to, że zaczynam czuć, iż trzymam swojego chłopaka na jakiejś niewidzialnej emocjonalnej smyczy, która niestety jest bardzo krótka, a ja nie umiem sama tego zmienić :(... Mój problem chyba leży w zazdrości i, to nie takiej zwyczajnej, która powinna być w każdym normalnym związku, ale na chorobliwej wręcz. Nie umiem bez awantury pozwolić mu wyjść z kolegami, ba przyjaciółmi z którymi zna się od urodzenia, bo zaraz do głowyl mi przychodzą różne durne myśli np., że on robi z nimi coś 'złego', że mnie zdradza, albo oszukuje w jakiś inny sposób. Nie wiem jak się mam pozbyć tego uczucia, żeby móc normalnie funkcjonować... Co zrobić ?

i nie krzywdzic go byciem z kims takim, jak ty. On ma szanse na normalne zycie, a ty powinnas sie leczyc.

w domach z betonu nie ma wolnej miłości

1. przynajmniej są stosunki;p 2. przecież już napisałaś co masz zrobić - popracować nad sobą

jest taka piosenka sa chwile gdy wolalabym martwym widziec cie nie musialabym sie toba dzielic , nie nie zlota klatke sprawie ci bed ekarmic owocami a do nogi przymocuje zlota kule z diamentami rob odwrotnie a bedzie ok :D