Psycholog czy psychiatra, a może nic?

I skąd mam wiedzieć czy w ogóle się kwalifikuję do takich lekarzy? Boję się, że jak powiem o co mi chodzi i z czym przychodzę, zbagatelizują mój problem.

opowiedz to tu :)

psychiatra to lekarz, psycholog nie. Generalnie psycholog jest na łagodniejsze dolegliwości, czasem pracuja razem. A czego dotyczy twoj problem

A jaki masz problem?

najpierw psycholog. do psychologa to się każdy kwalifikuje :P serio serio nie znam osoby, której by to zaszkodziło. niektórzy idą do psychologa z tym ze się do nich pani w sklepie krzywo uśmiechnęła podając chleb. psycholog na pewno nie zbagatelizuje twoich problemów. on będzie z tobą pracował dopóki ty będziesz czuła że masz problem.

Nie umiem nawiązywać i podtrzymywać kontaktów z ludźmi. Zupełnie brak mi wiary w siebie, do tego stopnia, że nie napisałam pracy magisterskiej, mimo że obiektywnie patrząc spokojnie bym ją napisała, byłam jedną z najlepszych na roku. Po prostu uwierzyłam, że sobie nie poradzę. Zresztą może to i prawda, bo chyba jestem idiotką skoro zawaliłam studia. Boję się iśc do pracy, bo będę musiała codziennie kontaktować się z ludźmi, rozmawiać z nimi, a ja nie wiem jak rozmawiać o niczym, nie wiem kiedy się usmiechnąc kiedy nie, co powiedzieć i jak, jak usiąśc i jak wstać, jak jeść drugie sniadanie i jak robić kawę. Kiedyś pracowałam, ale zupełnie sobie nie radziłam, w kółko popełniałam jakieś błędy. Nie potrafię podjąć żadnej decyzji, już nie mogę. Często myślę o samobójstwie, obmyślam metody, ale wiem, że w końcu i tak tego nie zrobię, boję się.

to głupie wiem..moja rada poszukaj sobie faceta :) poprostu brak ci motywacjii do pracy

potrzebujesz kogos kto by cię zmotywował do działan

a od kiedy dobra motywacją ma być facet? zreszta jak ma go znalezc skoro ma taki problem?? radze przejsc sie do psychologa, i to jak najszybciej? samobójstwo to nie jest dobre rozwiązanie dla nikogo

Wiesz, nie sądzę, żeby ktoś mnie zechciał. Zresztą związek z kimś nie jest dla mnie priorytetem.

Najpierw psycholog lub terapeuta (nie musi być psychologiem, a nie każdy psycholog może pracować jako terapeuta, ale jeśli prowadzą terapię to oboje muszą mieć ukończoną odpowiednią szkołę i przejść przez terapię własną), moim zdaniem. Jeśli stwierdzi, że powinnaś być też na lekach skieruje Cię do psychiatry, bo tylko on ma prawo wypisywania recept i ordynowania leków.

ja ci powiem..to moze byc facet bo aby go utrzymac przy sobie to trzeba się wysilic . a co moze psycholog powiedziec to samo co my tu na kafe autorka moze isc do psychiatry po leki ale to raczej nie jest dobry pomysł

Wala twist---> a Ty jesteś mężczyzną czy kobietą?;)

to głupie wiem..czemu myslisz ze ktos cię moze nie chciec???? masz pesymistyczne nastawienie do zycia musisz to zmienic :)

To najpierw do psychologa? cream, wysilić? ja nie mam pojęcia o NAWIĄZYWANIU jakichkolwiek kontaktów, zwłaszcza z facetami. Mam zerowe doświadczenie jesli chodzi o płeć przeciwną. Nie mogę i nie chcę się w tym teraz za przeproszeniem babrać.

Tak, terapeuta najpierw. Powodzenia :)

i kto to mówi ... :)

Ale od czego zacząć? Prywatnie, państwowo? Chciałabym brac te leki, może mnie trochę otępią. Boże, nawet nie mam się komu wygadać, szczerze porozmawiać.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Fobia_spo%C5%82eczna

Walu, czytałam o tym. Czytałam też o depresji, o próbach samobójczych, o odratowanych i nieodratowanych. O nieśmiałości, o zaniżonym poczuciu własnej wartości też.

nie bierz zadnych leków , bo one ci nic nie pomogą . Mogą tylko zaszkodzic . Jesli chcesz to mozesz isc na terapie , ale za leki sie nie bierz , bo koncerny robia je tylko do zbijania kasy ,a nie by pomagały ludziom

a jak swój wyglad oceniasz opisz sie

nie masz faceta ?

wiem ze twój problem jest cięzki , bo trudno żyć w taki sposób , ale wszystko należy do ciebie - sama musisz wiedzieć co lubisz robić . SA chyba rzeczy co ci sprawiaja przyjemnosc , znajdz sobie jakies hobby

marko, ale ja wątpię, czy sama terapia mi pomoże. po prostu czasem jest w bardzo złym stanie, całymi dniami nie mogę się zebrać w sobie, nic zrobić. podstawowe czynności, tak,a le nie więcej już nic. chciałabym coś łyknąc i zobojętnieć na to wszystko. zresztą, co ja tam wiem

Myslę, że jestem przecietna z wyglądu, nic szczególnego.

ale musi byc jakis powód tej niecheci w ogole ..

autorko więcej wiary w siebie :)

a czy wogółle wychodzisz na dwór do sklepu ?

Oczywiście, że są takie rzeczy, ale co z tego wynika? Nie mogę cały czas czytać ksiażek, słuchać muzyki. Zresztą już mnie tak nie cieszą jak kiedyś, nie pamietam kiedy przeczytałam książkę, nie mam siły żeby wybrac jakąs, żeby pomysleć.