Boje sie sama siebie...

JESTEM OD DLUZSZEGO CZASU NIEZADOWOLONA ZE SWOJEGO CHARAKTERU I Z WLASNEJ POSTAWY ZYCIOWEJ, SAMA WIDZE DOSKONALE SWOJE BLEDY, ALE NIE POTRAFIE SIE ZMNIENIC... NIE LUBIE MOJEGO CHARAKTERU, MOZE TEZ DLATEGO NIE MAM FACETA, BO BRZYDKA NIE JESTEM... NAWET KIEDY POZNAJE KOGOS FAJNEGO ROBIE SIE PRZY NIM JESZCZE GORSZA NIZ JESTEM NA CODZIEN PRZY ZNAJOMYCH I RODZINIE:( NIE WIEM CO JEST ZE MNA NIE TAK:( DO PSYCHOLOGA NIE POJDE, NIE BEDE TRACIC CZASU, GDYZ NALEZE DO OSOB NIE SLUCHAJACYCH INNYCH LUDZI, KTORE ZAWSZE ROBIA I TAK TO CO SAME POSTANOWIA, CZY JEST KTOS TAKI JAK JA? CZY MA KTOS TAKI PROBLEM? MAJAC 23 LATA CZUJE, ZE MECZY MNIE ZYCIE, WIDZE WIECEJ NAEGATYWOWO NIZ POZYTYWOW - NIE CIESZY MNIE PRAKTYCZNIE NIC... NIC ZLEGO W MOIM ZYCIU SIE NIE DZIALO NIE ROZUMIEM WIEC SKAD U MNIE TEN PROBLEM...

a co byś chciala w sobie zmienić..hmmm?

ja tez sie raz siebie bałam jak po 2 dniach baletów spojrzałam sie do lustra:-P..normalnie o mało zawału nie dostałam:-P a powaznie:.musisz nauczyc sie wyluzowac :-)

Wyłącz capsa :O

boje sie tego co bedzie dalej.... zeby mi sie nie poglebilo, zdaje sobie sprawe, ze moze to byc nerwica, nie chce uzaleznic sie od jakichs deprimow czy czegos takiego, zaznaczam, na razie nie biore:)

ja tez tak mam... a najgorsze jest to ze wtedy jestem nie do zycia, przez to pokluciłam sie z kims na kim mi zalezy, nie odzywa sie pare dni a ja wariuje... ;(

moze hormony wam szaleja jak przed okresem..do gina marsz!

zacznij od wylaczenia caps locka a reszta sie sama potoczy

BO BRZYDKA NIE JESTEM - a skromnaa...

a co tu ma do rzeczy skromnosc? to nie jest temat o urodzie tylko o charakterze niestety niefajnym:(

Ja też się siebie czasem boję i też wydaje mi się że w przeciwieństwie do większości ludzi widzę swoje błędy, zawsze sobie obiecuję że np. bedę miła dla kogoś tam, że nie będę obgadywała ludzi, że postaram się nie być zazdrosna i jestem cholernie zła na siebie, jak robie całakiem inaczej. Czasem też ze mnie taki diabeł wychodzi że się dziwię sama, na szczęście potrafie jeszcze przepraszac:)

skądś to sie jadnak u Ciebie bierze.... co z Twoim ojcem? co z Twoja matką? jaka jestes dla nich? z tego co mówisz, nie masz żadnych autorytetów?

oj sniaca oczywiscie ze mam autorytety, moja mama i tata sa swietnymi ludzmi, dobrzy, uczynni w domu jest mi dobrze, nie kloce sie z nimi, no moze czasami jak kazdy dochodzi do malego spiecia, ale bardzo sie wszyscy kochamy... na pewno nie chodzi o rodzine, po prostu ja jestem jakas dziwna... mam okropny charakter i nie ma kogos na kogo mozna by za to zrzucic wine, to tylko moja wina, ze taka jestem, najgorsze, ze to widze, bo trudniej mi sie zyje ze swiadomoscia bycia jedza( choc nie codzien), szybko sie obrazam, oburzam, zadzieram nosa, mysle, ze jestem pepkiem swiata a jak tylko ktos mi uswiadomi ze tak nie jest robie sie wredna:(

znasz więc siebie dobrze :) potrafisz na siebie popatrzeć z dystansu. Więc masz wybór: albo idziesz w swoje skłonności, albo świadomie im mówisz NIE :) ps. nadpobudliwość nerwowa może mieć podłoże np. w problemach z tarczycą.