znajomi sie ze mnie smieja ze po studiach pracuje w kiosku z gazetami

a co sie dziwisz, przeciez to nie jest normalne człowiek po studiach a szoruje kible (chociaz w PL jest to na porzadku dziennym) i mnie tez to zaczyna smieszyc, tyle lat ciezkiej pracy i nauki zeby znalezc sie na najnizszym szczeblu hierarchi zawodowej, ale nie martw sie predzej czy pozniej bedziesz robiła to co chciala, bo rzadko komu udaje sie wskoczyc bezposrednio ze szkoły w swój zawód, ja np wole miec kilka zawodów wyuczonych wrazie W, mam juz 2 techników, zawsze to lepsze niz 1 magister ;)

kolezanka temu pracuje jako sekretarka bo dobrze obciąga pod stołami :D

tylko ja chciaalm zrobic bardzo certyfikat z ros ale jak mam to zrobic jak zarabiam 800? pracuje tez w weekendy co drugi dzien po 12 h mam juz dosc, co drugi dzien mam wolne wiec wtedy albo wysylam cv albo zanosze:O

Dobrze że nie na targu bo tam nie trzeba żadnych szkół

powiem Ci tak: jeśli Tobie to nie przeszkadza i dobrze czułabyś się w tej pracy, gdyby nie Ci znajomi, to wypnij się na nich- gówno im do tego. Nie każdy musi robić karierę, nie to jest najważniejsze dla każdego. są ludzie, którym bardziej zależy np. na spokoju, pasji, miłości lub jeszcze innych rzeczach. Nie musisz się wtłaczaś w obowiązujący system wartości, który zresztą moim osobistym zdaniem jest odhumanizowany. Nie każdy musi być przebojowy, ja np. wolę ludzi wrażliwych niż cool i przebojowych i z takimi wolę pracować. ważne, żebys Ty dobrze czuła się w pracy i żebyś miała pasję. dzięki temu kiedyś przyjdzie taka chwila, ze zaczniesz robić, coś, co będzie Ci dawać satysfakcję. jesli np. lubisz rosyjski, to uzbieraj kasę i sie ucz tego języka- nie po to, żeby mieć certyfikat, tylko dlatego, że to lubisz. jeśli lubisz sprzedawać gazety- to rób to, poznawaj branżę, a z czasem pomysł na życie sam Ci przyjdzie do głowy- może założysz własną gazetę, może sieć, może wydawnictwo- życie jest nieprzewidywalne, ale trzeba żyć zgodnie z soba i nie dać się ogłupić trendom i opiniom innych. to nie ich życie. A jak słyszę hasło, że "trzeba się sprzedać", to flaki mi się wywracają: cała nauka o człowieku, wszystkie gałęzie humanizmu uczą o tym, że nie wolno się sprzedawać, że trzeba się przed tym bronić- człowiek to podmiot nie przedmiot, człowiek nie jest towarem. zastanów się co chcesz robić i to rób, chocby to było wbijanie gwoździ w deskę. ważne, żeby Ci to sprawiało radość.