Oświadczył się i unika tematu o ślubie

no proszę,jak z infantylnego tematu z serii"droga Przyjaciółko co mam zrobić..."rozpętała sie niesmaczna dyskusja.pamietajcie jednak,że te co są młode(jeszcze!) będą kiedyś stare(jak im sie uda dożyć...zresztą).

Teraz udaje ze sie smieje a na poczatku topiku jeczala.

Ojej wiadomo, ze teraz probuje odwrocic kota ogonem no ale coz szydlo wyszlo z worka, jest glupia mysli tylko jak usidlic chlopa i tyle. nie ma sensu tracic na nia czas.

:P:P:P:P:P

No to wynocha, ja tu nikogo nie trzymam :P

Racja, nie ma co, sa ciekawsze rzeczy do roboty niz gadka z debilka co to jej celem zyciowym jest zamozpojscie i plodzenie bachorow nie potrafiaca zrealizowac tego celu.

w5letnim zwiazku... no to co tam ciekawego u Ciebie słychać? ;)

kotek zaczyna sie obracac ogonkiem... horagiewki sa ponoc w modzie

nikt was tu nie trzyma swiatowe zrzedy, planowac urlop ale juz bo samolot wam odleci i bedzie tragedia

takie sa nasze kobitki co sie wplataly w dyskusje i nasza kochana plytka. ludzie sa przezabawni. poplakalam sie ze smiechu

Wyszłam za mąż w wieku 25 lat narzeczony rok młodszy.Miesiąc po ślubie się obroniłam,pracuje realizuje się zawodowo nadal mam swoje hobby i na wakacje jeżdzę z przyjaciółką i znajomymi.Chodzę na imprezy sama bez męża,uczę się kolejnego języka obcego. w czym europejką przeszkadza mąż?Mnie w niczym realizuje się taka samo a nawet lepiej bo mam się z kim cieszyć swoimi osiągnięciami.Współczesne małżeństwo to związek partnerski przynajmniej w takim funkcjonuj ja gdzie każde z nas ma swoją paczkę znajomych swoje hobby.Spędzam urlop z mężem ale wyjeżdzam z przyjaciółką również,może nie byłam na stypendium zagranicą ale w Pl odebrałam równie dobre i solidne wykształcenie i również mogę się realizować i godnie zarabiać w Polsce a od Pani która bywała na zagranicznych stypendiach jestem znacznie młodsza.Do Autorki postu ja miałam to szczęście że wychodząc za mąż miałam własne mieszkanie nie wyobrażam sobie mieszkać z teściami czy moimi rodzicami a z dzieckiem czasem lepiej się wstrzymać no chyba że jesteście świadomi i pewni swojej decyzji ja nie mam póki co potrzeby posiadania dzidzi mąż również ale mam koleżnaki co mają po 28 lat i dwoje dzieci i czasem wydaje mi się że nic nie skorzystały z życia i same mają takie wrażenie ale ciężko im teraz to przyznać.generalnie nie wiem w czym może przeszkadzać mąż?

Chrapacz... brawo :)

brawo chrapacz. pewnie coniektorym mina zrzedla :)

Tak zrzedły że aż uciekły ;)

Ja przez grono swoich znajomych byłam krytykowana że wychodziłam wcześnie za mąż podawano właśnie takie argumenty że nie będę mogła pracować realizować się a jedynym moim zajeciem będzie kupowanie "Przeglądu Sportowego"i gotowanie obiadków z dwóch dań + deser dla męża.Jest zupełnie inaczej pracujemy spędzamy razem czas wspólnie się wszystkiego dorabiamy nie mam poczucia że coś straciłam ze swojej młodości.Jestem wykształcona i nadal się uczę, oczytana znam dwa języki obce bywam zagranicą na wakacjach i podróżuje po PL.Przede wszystkim czuje się nie tylko Polką ale Europejką.Od Pani która mieszka w Hiszpani różnie się wiekiem i tym że nie byłam na stypendium ale w czasie studiów miałam stypendium naukowe:p

:) ja wlasnie wkrotce za maz wychodze i mam 23 lata. autorka tez tego pragnie. zrzedy zwialy az sie zaq nimi zakurzylo :)

Chrapacz... i o to mi właśnie chodzi, żeby być sobą, realizować się, dokształcać ale jednocześnie być we dwoje. To jest esencja dobranego związku i Ty to właśnie osiągnęłaś. Ci co myślą, że kobieta która wyjdzie za mąż jest od razu kurą domową, mylą się. Można godzić dom i szkołę, i równocześnie spełniać się zawodowo, co widzę na przykładzie moich koleżanek.

To moze ja sie wypowiem. ja wyszlam za maz w wieku 25 lat, po niecalych 2 latach bycia razem. zgadzam sie, ze posiadanie meza nie przekszadza w realizacji ambicji zawodowych. ja w rok po slubie podjelam kolejne studia plus rozne praktyki, staze ecc, teraz zas juz pracuje. Malzenstwo i wzajemne wspieranie sie w dazeniu i realizacji jest super ale gdy jest partnerstwo i oboje chca tego samego. nasza decyzja o slubie byla wspolna i oboje tego chcielismy. gdyby ktores z nas nie bylo przekonane, odwlekalo, to druga strona nie zmuszalaby do tego na sile. to tez powazna decyzja, zmieniajaca nieco zycie, gdyz wypowiada sie przysiege. Dlatego trzeba byc pewnym i swiadomym, ze sie chce. Jezeli moge cos poradzic autorce tak bez zlosliwosci, to odpuscic, nie meczyc go i wymuszac bo to przynosi odwrotny skutek. Jak poczuje, ze chce, ze juz czas to sam zacznie wszystko planowac. P.S Tez pisze zza granicy:)) z Italii, jesli chodzi tutaj przedzial zamaz pojscia jest rozny, od dwudziestu paru lat az do trzydziestki i wiecej. reguly nie ma.

hej :) mam troche podobnie :) z tym,ze my akurat o tym gadamy i obydwoje mamy podobne podejscie, nie dreczy nas to jakos szczegolnie,bo to jednak nie jest takie hop siup, ale sytuacja powoli robi sie malo stabilna bo chyba zapomnieliscie wspomniec o dosc istotnym czynniku: jezeli dwie osoby sa zgodne co do checi reprodukcji :) a sa przed 30 tuz ,to wiadomo,ze warto dzialac w tej kwestii z przyczyn czysto zdrowotnych - po prostu dla faceta,to moze nie jest az taki problem, ale kobiety pod tym wzgledem maja gorzej niestety ;) z tym,ze najpierw trzeba miec wlasne mieszkanie - koniec kropka :)

Mnie się udaje wszystko pogodzić może dlatego że mąż traktuje mnie jak partnerkę a nie darmową praczkę sprzątaczkę kucharkę i kochankę.

o! ja to akurat sie strasznie ciesze,ze moj nie ma dwoch lewych rak i zarowno pierze ,gotuje i sprzata :) jak ja,wiec git

spokojne wypowiedzi.. az milo czytac. niekoniecznie trzeba miec wlasne mieszkanie. ja jestem za granica (jak pisalam nie raz) i wcale nie przeszkadza nam brak wlasnego mieszkania tylko wynajmowanego we wstapieniu o jeden krok dalej :) nie ma reguly

Tak, tak, tak, jestem za i ja to wszystko wiem. Postaram się już tak nie napierać i nie męczyć siebie i jego ;) Co do mieszkania, to wiadomo że żeby je mieć teraz od tak hop siup to trzeba wziąć kredyt, a kredyt najlepiej brać we dwoje, bo są lepsze warunki dla małżeństw i koło się zamyka ;)

my tez mieszkalismy razem w wynajmowanym za granica, ale ogolnie zycie chcemy spedzic w PL, wiec ja teraz jestem tu,a on w Norge i tak kombinujemy, dlatego pisze o mieszkaniu,bo w Polsce lepiej miec wlasne niz wynajmowac

dokladnie arbuzowa :) a najwazniejsze ze jestescie razem i sie realizujecie :)

w 5letnim związku!Nie wiem ile zarabia autorka postu i nie wiem gdzie mieszka ale jeśli w dużym mieście to chyba lepiej starać się o kredyt niż komuś nabijać kieszeń za wynajem.Ja nie wyobrażam sobie mieszkania z rodzicami mam ogromne poczucie niezależności a przede wszystkim komfort psychiczny że jestem u siebie!!!!!!

berenko ja nie jestem pewna czy wroce do polski..a le to nie jest przesadzone :)

chrapacz wiem o co ci chodzi. kazdy swoimi krokami zdobywa to czego chce. nie unos sie

Chrapacz... jestem tego samego zdania, że u siebie w domu najlepiej :) Rozmawialismy juz o tym i kredyt będzie na mieszkanko, ale oczywiście on chce jeszcze poczekać, aż spadną ceny, a nie wiadomo kiedy minie ten kryzys... moze za 10 lat? Dlatego też zaproponowałam na razie mieszkanie z moimi rodzicami, z dobrej woli ;)

Nie unoszę się;p