Czy myślicie, że są ludzie skazani na samotność?

Czy też wierzycie, że każda potwora znajdzie swego amatora. kiedyś też tak myślałam, ale...

ja chyba jestem skazana na samotnosc:O nawet przyjaciol nie mam a co dopiero faceta:(

a ile masz lat?

Dla każdego wschodzi zawsze jakieś słońce Kiedy przebywasz w ciemnościach, spójrz w górę. Tam czeka na ciebie słońce. Ono nie omija nikogo. Ciebie też nie ominie, jeżeli nie schowasz się w cień. Żadna noc nie może być aż tak czarna, żeby nigdzie nie można było odszukać choć jednej gwiazdy. Pustynia też nie może być aż tak beznadziejna, żeby nie można było odkryć oazy. Pogódź się z życiem, takim jakie ono jest. Zawsze gdzieś czeka jakaś mała radość. Istnieją kwiaty, które kwitną nawet w zimie. Możesz być sam, lecz nie wolno Ci być samotnym. Samotność nie może być śmiertelną raną w Twoim sercu. Tylko Ty możesz coś zmienić. Musisz swoją miłością budować pomosty ku innym. Pomosty miłości potrzebują dużo cierpliwości, ale to się opłaca. Na nich bowiem leży szczęście Twoje. Nie ma ważniejszego zadania na świecie, jak bycie miłym i pełnym uroku. Krzewić radość dokoła siebie, promieniować szczęściem wokół, rozlewać jasność na ciemnych drogach życia... Czyż nie jest to wyświadczaniem innym największej przysługi? (Victor Hugo)

co prawda nie duzo:P bo 18 ale ja juz to czuje jak marnuje sobie mlodosc

masz dopiero 18 lat i całe życie przed sobą ;)

ja uważam ba, jestem przekonana o tym, że są ludzie, w których życie wpisana jest samotność.

są ludzie odpychający zachowaniem, sposobem bycia, pogladami to ni ejest tak, że są skazani na samotność najczęściej sama powdują to, że ludzie nie chcą mieć z nimi nic wspólnego

Ewa święta racja. ja bede zawsze sama bo nikt ze mna nie wytrzyma. niestety juz wiem to na bank ;/

od 18 roku życia do dziś miałam tylu partnerów że połowy to nawet nie pamiętam :) metodą prób i błędów oraz testowania dziś mam od prawie 6 lat tego jednego jedynego :) więc zamiast biadolić to do ludzi wychodzić, nie unikać kontaktów to zaraz się jakiś znajdzie :)

U mnie nie chodzi o brak adoratorów. Chodzi raczej o moj przebrzydły charakter ktory skutecznie zniszczy najbardziej zakochanego we mnie faceta, przez co mnie zostawia. No ale co :) Dobrze mi z moim charakterem i przyzwyczaiłam sie do faktu ze na dłuższy okres z nikim nie bede.