niewierzący na ślubie kościelnym...

Ehh, właśnie miałam z Chłopakiem dość ostrą wymianę zdań.. pokłócilismy się o ślub mojego Brata, a dokładnie o jego kościelną część.. Chłopak jest niepraktykujący, nie był ochrzczony, w zasadzie wierzy w Boga ale na swój sposób, nie uznaje instytucji kościoła, jak to zazwyczaj bywa na ślubach bliska rodzina siedzi gdzieś z przodu i tu powstaje konflikt, Chłopak stwierdził, że nie usiądzie ze mną z przodu, bo będzie się dziwnie czuł - w zasadzie po części to rozumiem ale przecież nikt mu nie mówi aby się modlił z wszystkimi, po prostu chciałabym żeby był tam ze mną i z moją Rodziną... Może ktoś z Was miał podobny problem, jak to rozwiązaliście?

to i tak ze chce wejsc do kosciola ciesz sie a nie wkur....wiaj

wejść do kościoła chce, nasz ślub planowaliśmy również w kościele - oczywiście jednostronny ale ta dzisiejsza sytuacja strasznie mnie zdziwiła, bo skoro chce iść ze mną pod ołtarz to dlaczego nie chce iść ze mną na ślub mojego Brata?! Przeciez nie chcę żeby nagle modlił się i robił coś wbrew sobie.

e tam, jakieś jego fanaberie. Jak już decyduje się iść do tego kościoła, to niech przynajmniej siedzi przy swojej narzeczonej, a nie odstawia szopki z uciekaniem na tył sali. Ja też jestem niewierząca, ale do kościoła poszłabym bez problemu i siedziała w pierwszej ławce gdyby ktoś mnie o to poprosił.

dffddff - tak sądzisz? nie chcę urazić jego uczuć.. Ale poczułam się naprawdę dziwnie jak usłyszałam, że woli zostać gdzieś z tyłu.

Powiedz mu, że niestety będzie tylko jeden slub, dwa w jednym - kościelny i cywilny, wiec niech ci zrobi te przyjemność i na cywilnym usiadzie koło ciebie jako partner najbliższej rodziny, a koscielny niech oleje albo robi co chce. Niech sie kurwa rozdwoi. Fanaberie i tyle. Jeszcze bym zrozumiała, że nie chce w ogóle wejść do koscioła - ale jak juz wejdzie, to co za róznica, gdzie bedzie siedział? Ale jak się nie da przegadać - to daj na luz i niech siedzi z tyłu, świat się od tego nie zawali.

Ale jakich uczuć? Jest innego wyznania? Wtedy może bym jeszcze zrozumiała. Skoro nie wierzy, to dla niego kościół jest zwykłym budynkiem (dla mnie jest)

Ale ty oczywiscie idź do przodu, nie pozwól soba sterować przy pomocy fochów

jak nie bedzie dawał się przekonać, to nie ulegaj mu siadając z nim z tyłu. Niech siedzi sobie sam, a Ty to olej.

Mój mąż jest niewierzący i też cudował, jak z nim chciałam isć poświęcic jajka. Wejsć do koscioła to ok, np. dla zwiedzania, ale nie w czasie nabozeństwa, bo uważa, że to nie jest ok wobec tych, co sie przyszli modlić, że on siedzi jakby w zoo i ogląda cudaków. OK, rozumiem, juz nie ciagnę - choc ten jeden raz poszedł ze mną :P

"Wejsć do koscioła to ok, np. dla zwiedzania, ale nie w czasie nabozeństwa, bo uważa, że to nie jest ok wobec tych, co sie przyszli modlić, że on siedzi jakby w zoo i ogląda cudaków." Nie chciało mu się pewnie iść i tyle. Mam znajomych Świadków Jehowy - oni w ogole nie wchodzą do kościoła - to jeszcze w miarę rozumiem. Ale żeby planować z dziewczyną ślub kościelny a na slubie bliskiej jej osoby robić cyrki i zwiewać do ostatniej ławki? :D

Eh no jasne że świat się nie zawali, chociaż w zasadzie mój po części tak, bo sądziłam, że mój facet zawsze będzie chciał stanąć po mojej stronie/obok mnie/ze mną, bez względu na to co będzie się działo, a tu niespodzianka... A uczuć, chodziło mi o to żeby nie czuł się urażony przeze mnie, ani zmuszany do czegokolwiek. Razem z Nim na pewno nie pójdę, bo moje miejsce jest obok Rodziny szczególnie w takim dniu, olać za to pewnie będzie ciężej, bo będzie mi cholernie smutno.

Nie, nie że mu się nie chciało - on naprawdę ma takie nastawienie, bardzo powaznie podchodzi do duchowości i szacunku do duchowości. Ja bym mu pewnie powiedziała, że jak się ma tak męczyć w tym kosciele, to moze w ogóle nie przychodzić na slub, a przyjsć dopiero na wesele. Bo moim zdaniem to jakieś fanaberie odstawia i tyle. Nie wiem, jaka to róznica, w której ławce bedzie siedział

Dzięki, chyba rzeczywiście tak mu powiem, On sam powinien wiedzieć, że mi na tym zależy, a skoro wygląda to tak, a nie inaczej, to chyba wolę iść sama i nie być zła, że zostałam "porzucona".

że niewierzący to jeszcze zachować się nie potrafią! a nie mówiłem, że to gorszy gatunek :(

Nie bierz go wcale, jak nie chce z Toba siedziec. W koncu Tobie ma towarzyszyc :P

pozwól mu zdecydować o sobie- jest dorosły. A Ty realizuj swój plan. To wszystko.