w obecnosci babci moje dziecko mnie nie zauwaza

ma tez tak ktos?

moje dziecko widzi dziadków rzadko ze wzgledu na odległosc i jak jest z babciami to mnie tez nioe widzi choc mu sie przypomni to powie mama buzi i juz dalej do babci mnie to nie boli

moje dziecko też tak miało, ale z ciocią. Ciocia była u mnie codziennie, zawłaszczała sobie moją córkę niemal. Sama bezdzietna- całą miłość przelewała na moje dziecko. Podrywała mój autorytet zmieniając moje nakazy- drobne wprawdzie, ale jednak. Dotyczyły tego, że ja np kazałam dziecku czekać i grzecznie siedzieć aż jej podam obiadek a ciocia w tym czasie z krzykiem leciała, bo jak można dziecko same zostawiać. Byłam zazdrosna okropnie. Na dodatek mieszkałam z teściową a ciocia to siostra męża. Jeśli mogę coś doradzić: jeśli babcia zmienia twoje polecenia- mów wprost, że nie chcesz by zachowywała się w ten sposób, bo podrywasz autorytet matki, a on jest najważniejszy. Tylko tak wyrobisz w dziecku zaufanie. To co powiesz jest mądre i nienaruszalne, musisz zawsze sprawiedliwie oceniać sytuację. Natomiast jeśli babcia jest mądra, to zawiąż się na guza i ie rób nic. Pamiętaj, że dziecko jest twoje zawsze i na zawsze. Okazuj mu wciąż miłość. Zobaczysz, że jeśli będzie miało problem, przyjdzie z nim tylko do ciebie. A to jest najważniejsze. Z mojego doświadczenia wynika, że jest to doskonałe rozwiązanie: moja córka ma 14 lat i kocha ciotkę a ciotka kocha ją nad życie. Ale jeśli moją córcię spotka coś złego lub chce się poradzić w ważnych sprawach- zawsze idzie tylko do mnie, bo wie, że jestem dyskretna i NIGDY nie pozostawię jej bez odpowiedzi. Trochę przydługa moja odpowiedź, ale chcę Cię uspokoić :)

a dzieki Marcelllina :)

Najgorsze są właśnie takie zazdrosne mamuśki jak Marcelina mam siostrzenicę 15 letnią ja mam 24 lata i bardzo dobrze się rozumiemy, jestem siostra jej matki z którą się pokłócilam bo jest zazdrosna

miałam dokładnie tak samo. Jedyna rada, tłumaczyć i ODSEPAROWAĆ! U mnie skutek był super! Unikałam częstych kontaktów z moją mamą, pozwalałam im się bawić w określonym czasie, kazałam jej mówić córci, że ma się mnie pytać, że ja dam, ja pokażę i takie tam. Po prostu zajmowała się moim dzieckiem częściej ode mnie i stąd taki efekt. Miałam wrażenie, że tracę dziecko. Wściekłam się, zaparłam i od tamtej pory dla córci jestem najważniejsza. Fakt, że teraz wszystko muszę robić sama, a tak zawsze mama pomogła (mieszkamy razem w domku). Warto było zareagować!

a jak odseparowałaś córcię od mamy? Pytam bo mam ten sam problem z teściową i nie wiem jak sobie z tym poradzić

Po prostu nie dopuszczałam mamy do córki i odwrotnie. Twardo mówiłam, że mama to i tamto a nie babcia. Było gorąco ;) Nie pozwalałam im ze sobą długo przebywać, wychodziłam z małą częściej, nie wyręczałam się babcią. Padałam na pysk a nie poprosiłam o pomoc. Z teściową może być gorzej, bo to nie mama, zależy, jak to odbierze. Ja mamie tłumaczyłam, że córka woli ją ode mnie i musiała przejrzeć na oczy kilka razy, jak zrobiła scenę, że nie chce ze mną. Dochodziło do tego, że mała nie pozwalała mi praktycznie na nic, wszystko babcia. Na szczęście wyłapałam w porę i teraz jest ok :)

ja tez tak mam. jak sie pojawia babcia, ciocia, fajna kolezanka to mama przestaje istnieć. Moja cyganska córa.

brunetko-blondynko- nie czytasz ze zrozumieniem słońce:) Podsumowanie mojej wypowiedzi jest takie, że zawiązawszy się na guza i nie histeryzując z tego powodu zaborczości cioci wszytko wyszło na dobre. Nie ograniczałam absolutnie kontaktu córki z ciocią ani wtedy ani teraz. Są obie w sobie ZAKOCHANE a ja się tylko cieszę, że mają tak doskonały kontakt. A relacje między nami są prawidłowe: ja jestem mamą i mam monopol na tematy trudne a ciocia jest jak prawdziwa kochająca ciocia. I jest OK, czego i Wam życzę :)

coś pokręciłam w drugim zdaniu ale mam nadzieję że ogólnie jestem zrozumiała ? :)