Agresja! Pomocy

Witam! Przemoc i agresja to podłoże mojego dzieciństwa- niestety. Wychowywałam się w pełnej rodzinie. Nigdy niczego nam nie brakowało (mam dwóch starszych braci). Problem tkwił w mojej mamie ponieważ gdy nie potrafiła sobie z nami radzić- krzywdziła nas. Najgorsze zaczęło się gdy poszliśmy do szkoły... Gdy przynosiliśmy złe wiadomości ze szkoły- obrywaliśmy, nie było rozmów... Zadania domowe... to był dopiero koszmar, rozwiązywaliśmy z mamą (tato pracował) gdy ze strachu nie potrafiliśmy rozwiązać najprostszego zadania- biła nas po głowach i wyzywała od debili... Kiedy moi bracia poszli do liceum ja nadal jako małolat biegałam po korytarzach podstawówki- gdy nie potrafiłam sobie z czymś radzić- atakowałam, potrafiłam bić i ubliżać rówieśnikom... A gdy przychodziłam z uwagą w dzienniczku- chyba już nie muszę tego dokańczać. Gdy poszłam do gimnazjum, było jeszcze gorzej, ale rozpisywać się na ten temat nie będę. Gdy poszłam do liceum wszystko sie zmieniło... gdy poznałam JEGO. Jestem z nim już 5 lat... Na początku było bosko przez jakieś 2 lata... Po tych pięknych dwóch latach zaczęłam pokazywać swoją prawdziwą naturę? twarz? Gdy dochodzi do ostrzejszej konwersacji, gdy już brakuje mi argumentów zaczynam atakować, ubliżam, potrafie nawet uderzyć... A pięć minut później przepraszam, płacze... Zawsze mi wybacza, jest niesamowitym, dobrze wychowanym człowiekiem... Nie chce go krzywdzić... Już wiele razy chciałam odejsć ze względu na moje parszywe zachowania, ale on mi nie pozwala... Bez tych napadów potrafie być na prawdę wspaniałą dziewczyną, jestem czuła i kochająca... Tylko te napady... Nie wiem jak to jest... Moja mama po tych parunastu latach zmieniła sie o 360% jest nie do poznania... Ale czy ja też muszę tyle czasu czekać na takie wybawienie? Czy mój ukochany ma znosić moje napady szału? Nie chcę tego. Walcze ze sobą, a im bardziej sie staram tym gorzej mi wychodzi... Tutaj chodzi mi tylko o NIEGO. Za wszelkie rady czy pouczenia z góry dziekuję. I proszę nie potępiajcie. (przepraszam za chaos w tekście)

hmm skoro Cie kocha i jest z Toba tyle czasu zna Twoja historie nie dziwie sie ze nie chce zebys odeszla.. kocha Cie a ty musisz sie postarac jesli nie dla niego to tak dla samej siebie wystarczy troche samozaparcia i duzo rozmow.. albo poprostu zrob cos sie soba zacznij biegac, uprawiac jakis sposrt zeby wywalic ta cala zla energie.. czasami to pomaga

i moze psychiatra, koniecznie wybierz sie na terapie, poczytaj o DDX

witam bardzo chciałabym Ci pomóc więc powiedz mi z jakiego jesteś miasta też mam podobny problem i nie mogę zapanować nad swoją agresją , tak jak ty wyniosłam to z domu , non stop bicie się miedzy rodzenstwem-2 starszych braci i siostra młodsza , ciągle wyzwiska moze potrzebujesz jakiejs grupy wsparcia albo psychologa są specjalne grupy dla DDA-DOROSŁE DZIECI ALKOHOLIKA ALBO DDD-DOROSŁE DZIECI Z RODZIN DYSFUNKCYJNYCH A TAKA JAK MOJA I TWOJA

Psycholog. A zmienić to się można raczej o 180, a nie 360 stopni :p

Skoro nie chcesz rad, to po co piszesz?

Dziękuje za wszelkie rady... Już dawno zastanawiałam sie nad psychologiem... z tym, ze najblizszy warty zachody specialista znajduje się 100km od miejsca mojego zamieszkania... -Aszika to ja- jak możesz to podaj mi swojego maila, bądź gg... bardzo zależy mi na dyskrecji

zrob to zanim rozwalisz zwiazek, nikt tego nie jest w stanie na dluzsza mete wytrzymac!!! oprocz tego mozesz tez sama poczytac o przemocy i ddx