Unieważnienie małżeństwa kościelnego

Rzecz w tym, że właśnie żoną byłam bardzo krótko, o ile w ogóle mogę napisać, że nią byłam. Chcę żyć w zgodzie z w własnym sumieniem i religią, w której zostałam wychowana i w myśl zasad której staram się żyć. A do złożenia pozwu rozwojowego (do sądu cywilnego) namówił mnie właśnie duchowny. Przykro mi, że potrafisz mnie jedynie obrażać. Nie mniej jednak pozdrawiam i ucinam dyskusję. Zdrowia i szczęścia w życiu życzę.

pozwu rozwodowego* wkradł się błąd, słownik poprawił

A gdzie był ten "duchowny" kiedy składałaś małżeńską przysięgę? Pod kiecką u gospodyni? Czy żony kościelnego? A może małe dziewczynki macał po cichutku???

Musisz być bardzo skrzywdzonym, a może i nieszczęśliwym człowiekiem, skoro tak łatwo oceniasz (i obrażasz) ludzi. Jeśli takie masz zdanie nt. nie tylko kleru, ale i ludzi, to chyba w nieodpowiednim środowisku się obracasz. Może zmień otoczenie? Nie miałabym odwagi nikogo tak oceniać i pisać takich rzeczy w Internecie, gdzie jest się niby anonimowym. Owszem, to i może dodaje odwagi, ale chyba złudnej.

O! Raczysz straszyć? Bo pytania niewygodne? Akceptujesz tylko tych którzy myślą tak jak ty? Jesteś zaprawdę prawdziwą katoliczką...

Hehe, chyba źle zostałam zrozumiana. Jestem ostatnia, żeby kogokolwiek straszyć. Nic nie jest dla mnie niewygodne - wszędzie zdarzają się źli ludzie, krzywdzący np. dzieci, nawet wśród kleru (bo księża to też ludzie). Myślę, że nie Tobie oceniać, jaką jestem katoliczką. I chyba się nie zrozumiemy, ja nie zamierzam Cię obrażać. Kończę bezsensowną dyskusję, serdeczności! :)

O! Wydajesz się być miłą? Czyżbyś jednak nie była prawdziwą katoliczką? ;)