CZY JEDNO DZIECKO TO MAŁO???

Mam 1 dziecko, przyznam szczerze, że czasem nachodzą mnie myśli o drugim, bo byłyby takie plusy: + nie byłoby samo jak nas zabraknie (ale są kuzyni, czy będzie małżonek, jego rodzina) +czy jak tak jak ktoś pisał jednemu by się coś stało to zostałoby drugie (ale dwójce też coś stać się może). +Czasem (ale tylko czasem) odczuwam chęć by mieć maluszka, ale jak pomyślę o trudach jego wychowania to już mi się „odechciewa. Więcej za tym by mieć drugie dziecko w mojej sytuacji nic nie przemawia. Natomiast minusów decyzji o drugim dziecku jest znacznie więcej: - brak stabilnej pracy (co za tym idzie brak dobrej sytuacji finansowej) - brak dodatkowego pokoju (musiałyby dzieci być w 1 co w przypadku odmiennej płci wesołe nie byłoby w zwłaszcza ok. 12 metrowym pokoju) - brak pomocy mamy czy teściowej -od nowa wstawanie do dziecka, całodobowa opieka, proszenie się kogoś by został nawet na chwilę -też prowadzanie starszego do przedszkola czy szkoły w towarzystwie maluszka (co na dłuższą metę jest uciążliwe, wybudzać, szykować, iść niezależnie od pogody) - od nowa chodzenie po lekarzach (sprawdzać stan zdrowia np. bioderka, czy szczepienia) - brak czasu dla siebie, wieczne umęczenie (a siły trzeba mieć też do starszego dziecka, które byłoby już uczniem, jemu poświęcić czas na dopilnowanie w edukacji) - wieksze wydatki (pampersy nawet te zwykle czy mleko, kaszki, potem podwójne ubrania, zabawki, wyprawki do szkoły) - strach czy ciąża, poród byłaby prawidłowa, czy dziecko zdrowe - starsze już odchowane, względny spokój i po co od nowa pakować się w pieluchy - z 1 na więcej nas stać jeśli chodzi o życie, wyjazdy

każdy powinien mieć tyle dzieci ile uważa za stosowne. Nikomu nic do tego:)

"Gdzie będą swoje dzieci na wakacje wysyłac jak nie do cioc/wujków. Komu żalic, zwierzac. Z kim przezywac trudne chwile". ale głupota, mam siostre dwa lata młodszą i NIGDY się sobie nie zwierzałyślmy i nie wysyłałyśmy kartek!!! Trudne chwile to przeżywam z mężem lub przyjaciółką a nie z nią. Nigdy za sobą nie przepadałyśmy, więc skończcie to tak idealizować!!!! A mama tylko sie namęczyła z nami, miałaby na pewno wiecej spokoju z jedną. A wspólny pokój to był najwiekszy koszmar i nigdy czegoś takiego bym wlasnemu dziecku nie zrobiła. Jak ktoś jest sierotą i ofiarą losu to zawsze bedzie zwalał swoją samotność na jedynactwo. Nie zyjemy na pustyni. To od nas zależy ilu bedziemy mieli przyjaciół. A brat czy siostra wcale nie gwarantują braku samotnosci!!!

Ja mam 1 i nie uważam że to mało. Mało to pojęcie względne, bo dla innych 3 to też mało, więc może trzeba mieć 5 by było "dobrze"??? Ja mam siostrę, z nią relacje bardzo dobre. Ale wiem, że kontakty z rodzeństwem są różne i powód,że trzeba miec rodzeństwo za mną nie przemawia... Siostra też ma 1 dziecko i nie myśli o kolejnym. Jakby się jej "trafiło" to i tak moja córka by była związana z jej córką, bo ten sam wiek, a to młodsze (róznica by była ok minimum 6 lat w sumie) to byłoby jak "jedynak"... ale obie nie myslimy o drugim dziecku.

pierdolic wszystkich co potepiaja jedynactwo

forsują :P

Ja byłam szczęśliwa że byłam sama, miałam kuzynki i przyjaciółkę, która mieszkała piętro niżej. Jak ona kłóciła się ze swoim bratem...mieszkali w jednym pokoju, tragedia, zazdrosne jedno o drugie, nawet prezenty gwiazdkowe musiały być 100 razy przemyślane. Mój mąż z siostrą poza życzeniami na swięta czy urodziny nie ma żadnego kontaktu więc jakoś nie jest mu ta siostra do szczęścia potrzebna.

Mój syn jest jedynakiem i tak już zostanie. Powody są różne dla których nie chcę mieć drugiego dziecka min nie czuję takiej potrzeby. Mój synek też nie chce miec rodzeństwa, ma dwóch bliskich kolegów (też jedynaków) z którymi spędza całe dnie. Ma również dwie kuzynki w podobnym wieku z którymi też często się widzi więc samotny nie jest. Sama jestem jedynaczką na co nigdy nie narzekałam a wręcz uważam , że fajnie jest;)

Jedno,dwoje czy troje.... każdy ma tyle ile chce. Głupie są opinie,że jedynak to rozpieszczony, a jak dwójka to że te starsze pójdzie w odstawkę i nic nie będzie miało,nie będzie miało poświęcanego czasu itp.... Ja mam rodzeństwo i bardzo się cieszę, co prawda starsze ale i tak świetnie się dogadujemy, nie chciałabym być jedynaczką. Każdy inaczej to widzi:)

potepiaczy jedynactwa jebac w sama dupe ostrym knutem -żeby im kakało rozerwało-rodzicielstwo jest kosztowne a pojeby mowia -rodzcie ile sie da

JEDYNACTWO to totalny s**t , rosnie taki jeden z drogim niedorozwiniety intelektualnie samolub , przewaznie alkocholik ,roztrzepany jedynak bo rodzice musieli inwestowac w siebie ha ha ha , a na koncu tak wychodzi ze gowno maja i do tego jeszcze jedynak co non stop cos od nich chce .Masakra .

Czy jedno dziecko to malo ? Toz to prawie druzyna pilkarska , moim zdaniem najlepiej miec 0.5 dziecka .

Jestem jedynaczka i od okolo 8 roku zycia czulam sie zle z tym ,kazdy mial rodzenstwo a ja nie i zawsze zazdroscilam im tego bo to byli fajni ludzie ,kolezanka miala siostre i byly bardzo fajne i ich rodzice takze ,teraz jestem pewna ze chce miec min 2 dzieci , to zupelnie inny uklad inne zycie .