życie to dzieło sztuki

czy zgadzacie sie z ta nieco uwzniośloną tezą? że trzeba tworzyć, kreować, żeby było piękne, atrakcyjne? ostatnio zabrakło mi pozytywnego nastawienia do tego, co mam, za mało się staram, za dużo czasu tracę, za mało ruchu, za dużo niezdrowej żywności, za mało uśmiechu, za mało zachwytu tym, ze mogę zyć spokojnie, bezpiecznie i po prostu dobrze czy ktoś z Was chciałby jak najszybciej coś poprawić, zmienić na lepsze, podnieść swoje artystyczne kwalifikacje? jak się motywować i czerpać entuzjazm?

wyjełaś mi to wszystko z ust....wiele chciałabym zmienic, niestety brakuje mi motywacji a przede wszystkim odwagi. Odwaga to klucz do sukcesu. Wygląda to tak że chce ale się boje...i tak cale zycie. Reasumując nic nie robie, mam wrażenie że stoje w miejscu, życie mi umyka obok a ja tylko patrze i ciągle na coś czekam (czekam na lepsze, choc wiem że samo nie przyjdzie - to ja jestem za to odpowiedzialna). Gdzieś kiedyś przeczytalam "jeśli nie wiesz, kto jest najbardziej odpowiedzialny za to co dzieje się w Towim życiu, popatrz w lustro". To cała istota problemu.

życie to teatr...czasem jednego aktora:)

Możemy się zmienić. Możemy też niczego nie zmieniać. Ja spróbuję zawalczyć, na zasadzie małych kroków - najpierw zmieniać to, co nie wymaga wielkiego rozmachu, potem może sięgać dalej. Pewnie, ze nie wszystko od nas zależy, ale jeżeli nie zmieniam nawet tych, które w pełni ode mnie zależą, to już mam moralnego kaca, który szczególnie w chwilach większej ilości wolnego czasu mocno doskwiera.

"mam wrażenie że stoje w miejscu, życie mi umyka obok a ja tylko patrze i ciągle na coś czekam (czekam na lepsze, choc wiem że samo nie przyjdzie - to ja jestem za to odpowiedzialna" Czuję bardzo podobnie. A przecież nic nie wróci straconego czasu...

popieram ....

A mialas szczesliwe dziecinstwo? ;)

Dzieciństwo takie średnie, ale wszystko w normie - rodzice wymagali, ale na pewno kochali.

a ja tam pieprze swoje życie koncertowo. Chyba jestem masochistką :o

Masz racje ale nie wiem skad sie to bierze?! Czy nam sie naprawde nie chce czy moze nie jest nam wystarczajaco zle zeby cos z tym zrobic? Temat do przemyslenia

dobre pytanie, skłaniam sie bardziej ku tej drugiej opcji