Jutro założe gówniarzowi pieluchę

Rozmawiałam? Ja nic nie robię tylko z nim rozmawiam. Mówię wam mam najgorsze dziecko na świecie. Żeby nie było to napisze że go kocham. To moje dziecko i życie bym oddała za niego, ale muszę szczerze przyznać, ze jest niemożliwy. W niedzielę podałam obiad i mówię, żeby zjedli ładnie to mamy dla nich niespodziankę i jedziemy na wycieczkę. Mała ucieszona zjadła wszystko, a ten zaczął pluć po kuchni, śmiać się. Mówiłam kilka razy, ze jak nie zje to nie pojedzie, to się śmiał ze mnie i mówił, ze pojedzie. No i co miałam robić. Zacisnęłam zeby zostałam z gówniarzem w domu bo przecież nie mogłam odwołać wycieczki bo córka już się ucieszyła więc pojechała z mężem a my zostaliśmy. Siedział godzinę za karę w swoim pokoju. Wyszedł, przeprosił, powiedziałam mu, że źle zrobił i że ma nauczkę. Wieczorem kolacja a ten znów pluje i się śmieje. Zebrał w dupę od męża klapsa. Poszedł spać bez kolacji. Rano wstał wymazał mlekiem do płatków całe ubranie. Ma ciągle kary. Nic nie robie tylko go pilnuje i jak bije siostrę to każę przeprosić i do pokoju, jak jej coś zabiera to ma oddać. I nic. Zero efektów, a rzekłabym, ze gorzej.

Ale żeby nie było ze to diabeł i nic więcej to napisze, ze potrafi być kochany. Jak się źle czułam to przyszedł, przytulał się, pytał co mnie boli i czy może jakoś pomóc. Byłam nawet zdziwiona, ze taki mały a jak dorosły się zachował. Za siostrę też się zawsze stawia. Jak coś jemu kupuje to zawsze pyta czy siostrze też dam, dzieli się z nią. Ale czasem w niego diabeł wstępuje i mi ręce opadają.

A siostra zawsze jest grzeczna? To aż dziwne że takie różnice w zachowaniu, wychowywałaś/wychowujesz ich w taki sam sposób?

dorób sobie trzecie

Córka jest bardzo grzeczna. Nigdy z nią żadnych problemów nie miałam. Wszystko jak po maśle szło. Więc pewnie dla równowagi na czorta małego trafiłam. Nie na pewno ich nie wychowuje w ten sam sposób bo ona była bezproblemowa i przy niej mogłam sobie na dużo pozwolić, a jego muszę ciągle pilnować i poświęcać max uwagi. Oczywiście staram się córki nie zaniedbywać i jak syn śpi to się z nią bawię, czytam jej książki, uczę ją. Wieczorem też ja ją usypiam, a syna mąż.

Kobieto! Najpierw to trzeba wychować Ciebie! To dziecko ma dopiero dwa latka i właśnie przechodzi okres buntu!!! Moja pierwsza córka też była aniołkiem a teraz mam właśnie urwisa dwulatka,ale daje wiele rzeczy na wstrzymanie. A jak raz zajarzył o co chodzi z nocnikiem to nie znaczy że na zawsze...on ma DOPIERO DWA LATKA! Dobra rada-nie reaguj na jego bunt! Zobaczy,ze nie ma widowni i mu przejdzie>

i niech leje w nia caly dzien i z tym chodzi, to gowniarz zrozumie

Kasiula ale to już tydzień trwa jak sika gdzie popadnie. To ile jeszcze mam czekać i udawać, że nic się nie dzieje?

autorko-co do dywanow:na czas nauki nocnikowania ja zwijałam dywany w całym domu,żeby córka nie sikała na nie-wiadomo,ze smierdzi i kasy trzeba wydac albo na czyszczenie albo na nowe dywany:(( Druga sprawa:załóz mu pieluszke tetrową:w pampersie przez dłuższy czas nie poczuje siusków-jak w tetrowej pochodzi,pupa zmarznie i zacznie szczypac sam siadzie na nocnik:))Mam 10 letnia corke,ktora w wieku 2 lat oduczyłam sikania w pieluchy w ciągu 2 tyg:))Z młodsza idzie kiepsko:((nie kumie wogole,ze nocnik jest do siusiania-trzeba czekac,ale jak widze Twoj maluch jest bardzo bystry:))

Ja też podejmowałam prób nocnikowania przez cały lipiec(jak było ciepło),ale jak zobaczyłam że ja swoje a moja Nastka swoje to zrezygnowałam-tym bardziej że jestem świeżo po remoncie całego domu-nowe tapicerki,dywany...Rozmawiałam o tym z pediatrą na bilansie i mówiła że wszystko robię dobrze,tyle że najwyraźniej dziecko jeszcze nie jest na to gotowe. Może ma i rację,na siłę nic nie Zdziałasz.Moja starsza córka do 3 lat miała pampersa i nie widzę w tym nic złego.