Piekna romantyczna poezja... wklejajcie

: blondyneczka poszukiwana ma byc przez ze mnie zapier**dala*na moze byc solo, moze byc trojkat ma byc mloda byle nie prochno w warszawie pusto, w krakowie tez zreszta to wioski dobrze to wiesz a ja juz pelen nie mam juz sil zaraz wystrzele ze wszystkich sil moze byc czarna moze byc biala byle by nie deska i dobrze sie ru*ch*a*l&a

Alexander Fredro XIII Księga "Pana Tadeusza" - Kochajmy się! Pan Tadeusz wszedł pierwszy, drżącymi rękami Drzwi za sobą zamyka, o! Nareszcie sami. Ach! Zosiu, ach Zosieńko, jak mi niewygodnie Popatrz, jak mi odtaje, spójrz na moje spodnie. Zosia łzy rzewne roni i za pierś się chwyta, Że to była dzieweczka z chłopcem nie obyta, Nie wiedziała zaiste, czy ma się całować Ze swym mężem, czy płakać, czy pod ziemię schować. Stoi tedy i milczy, Tadeusz pomału Jął się przygotowywać do ceremoniału. Od chwili, gdy ich ślubna przywiozła kareta, Tadeusz miał myśl jedną - myśl ta to mineta. (Sztuka wówczas na Litwie nikomu nie znana, Dziś już rozpowszechniona, ale śle widziana Przez strzegące cór swoich sędziwe matrony I księży, którzy nieraz gromią ją z ambony). Tadeusz, że we Francji długie lata bawił, Wielce się w używaniu sztuki onej wprawił, Niezmiernie lizać lubiał, wyrażał mniemanie, Że mineta o wiele przewyższa jebanie, Bo kutas zmysł dotyku zaledwie posiada, Język natomiast smakiem prócz dotyku włada, Poza tym wszystkim zmysły, z wyłączeniem słuchu, Spełniają pewną rolę, kiedy język w ruchu. Na przykład powonienie cipy... wzrok się raczy Tym, czego ślepy kutas nie zobaczy. Tak myśląc jął Tadeusz pieścić swoją żonę. Najpierw z galanteryją ucałował dłonie, Potem na łóżku sadza i macając ręką, Dwa cycuszki jak pączki wyczuł pod sukienką, Wziął też do ręki cycuś, a zaraz i drugi, Oba były jednakie, żaden nazbyt długi. I począł je całować - długo pożądliwie, Wreszcie usta oderwał i w nagłym porywie Suknię swej lubej Zosi zarzucił na głowę, ściągnął na dół majteczki, śliczne, koronkowe, Dar ciotki Telimeny, ku nóżkom się schylił, Najpierw na nie popatrzał, potem je rozchylił, Całując pożądliwie od wewnętrznej strony, Aż Zosia zapomniała zupełnie obrony I dziewicze opory zaraz odrzuciła, Bo Zosia chociaż młoda, ale dziewką była. I chowając w poduszki, zawstydzone lice, Pokazała mężowi całą tajemnicę, Co ukryta głęboko wśród złocistych włosów Różowiała niewinnie, jak kwiatek wśród kłosów. Tadeusz po mistrzowsku rozpoczął minetę, Najpierw lizał po wierzchu, rozpalał kobietę. Jęła więc Zosia wzdychać, jęczeć, wreszcie krzyczeć. Tadeusz rad jej więcej rozkoszy użyczyć, Wsadził głębiej, językiem jak młynkiem obracał, Rękami Zosię z góry aż do dołu macał, Przy tym ruchliwy język coraz głębiej wtykał, Krztusił się, dławił, ślinę i włosy połykał, Obracając językiem coraz żwawiej, głodniej, Wreszcie zajęczał lekko i spuścił się w... spodnie. Chwilę poleżał cicho i odpoczął trochę, tuląc nos oraz usta w zawisłą piśdziochę. Wreszcie podniósł się z łoża, odszedł od Zosieńki I z lekka ocierając wąsy grzbietem ręki, Jął się żywo rozbierać. Zdjął pas z kutasami, ściągnął kontusz i żupan, buty z cholewami, Koszulę zdjął przez głowę, hajdawery złożył, A gacie przemoczone na krześle położył. Wreszcie usiadł na łożu, odsapnął troszeczkę, Po jajach się pogłaskał, spojrzał na żoneczkę: Suknia na twarz rzucona zasłoniła lice, Odsłaniając cycuszki, pępuszek i picę. Widok ten znów krew wzburzył w panu Tadeuszu, Choć się dopiero spuścił, nabrał animuszu. Jął rozbierać żoneczkę, sposobić posłanie, By tymczasem poczekać, aż mu kutas stanie. Zosia zaś odrzuciwszy już wstydliwość wszelką Na chuja spoglądała z ciekawością wielką, Bo dotychczas o chuju niewiele wiedziała - Raz od dziewek służebnych coś tam usłyszała, Drugi raz, leżąc w gaju rankiem, w cieniu drzewa, Zobaczyła przypadkiem, jak się chłop odlewa, W grubej garści trzymając jakiś przedmiot wielki, Strząsnął na świeżą zieleń złociste kropelki. Choć ciocia Telimena już jej tłumaczyła, Lecz Zosia nie słuchała, strasznie się wstydziła. A teraz, żoną będąc, dziewczątko uznało, Że święty obowiązek zbadać sprawę całą, Więc pyta się: co to jest? i do czego służy? Przed chwilą taki mały, teraz taki duży, O! a jak się rozciągnął i jak się rozwija, Długi taki i gładki, niczym gęsia szyja. A cóż go też od spodu tak ładnie przystraja? Rzekł Tadeusz z powagą: Zosiu, to są jaja. To zaś, co cię w tak wielkie wprawiło zdumienie, Obyczajnie nazywać trzeba - przyrodzenie. Kutasem także zwane, chociaż częściej bywa, Że chłopstwo i pospólstwo chujem go nazywa. Ręka, głowa czy noga jedną nazwę mają Ten zaś niewielki wiecheć ludzie określają Tak dziwacznemi nazwy. Sędzia nieraz zrzędzi: Że jak się robi ciepło, to go kuśka swędzi. Podkomorzy zaś wałem kutasa nazywa, A Wojski zaganiaczem go nieraz przezywa, Maciek mówi wisielec, bo już stać nie zdoła, A Gerwazy na chłopskie dzieci nieraz woła: Nie baw się Wojtuś ptaszkiem. Jankiel cymbalista Zwie go smokiem lub bucem, i rzecz oczywista Jeszcze dziwniejsze nazwy ludzie wymyślają, Ułani go na przykład pytą nazywają. Za to uczeni w piśmie, penis - określają. Tak wyjaśniał Tadeusz te sprawy powoli, Chcąc tymczasem pokazać, jak kutas pierdoli. I chcąc naukę poprzeć stosownym przykładem Zaczął wpychać... daremnie, chociaż ruszał zadem. Zasapał się, zapocił, chuj się nie zagłębiał, Zdumiał się tedy młodzian i zwyczajnie zdębiał. Prując dotychczas kurwy w francuskiej stolicy, Nie miał nigdy trudności z włożeniem do piczy, Ta widocznie nie znała kutasa żadnego, Więc gdzieżby mógł się zmieścić taki chuj jak jego. Bo nie było podówczas pośród wszystkich ludzi, Ani w Polszcze, ni w Litwie, ni na świętej Żmudzi, Ani wśród drobne szlachty, ni wielkich dziedziców, Ani wśród Horeszków, ani wśród Sopliców, Ani wśród Radziwiłłów książąt przepotężnych, Ani wśród Dobrzyńskich, znakomitych mężnych, Ni wśród Bartków i Maćków braci doborowej, Ni wśród całej rozlicznej szlachty zaściankowej, Nikogo, kto by chuja takiego posiadał. Dumny zeń był Tadeusz i dzielnie nim władał. A do dumy takowej miał słuszne powody, Bo na chuju mógł podnieść pełne wiadro wody. Chuj Tadeusza mierzył jedenaście cali, Gruby jak ręka w kiści, twardy jak ze stali, Zahartowany w trudzie, co rzadko się kładzie Zdobny w dwa wielkie jaja, jak dwa jabłka w sadzie. Jeden tylko Gerwazy za czasów młodości. Słynął również z kutasa podobnej wielkości. I dziś jeszcze żartując, szlachta się pytała, Co ma większe Gerwazy, Scyzoryk czy wała. Otóż tego to chuja chciał Tadeusz Zosi Na siłę wepchnąć, ona śmiechem się zanosi Zosieńka, tak się bawi, śmieje do rozpuku I jak dziecinka woła: śa kuku, a kuku. Nagle schwyciwszy zręcznie kutasa do ręki, Zanuciła przekornie słowa tej piosenki: Do dziury myszko, do dziury, Bo cię tam złapie kot bury, A jak cię złapie w pazurki To cię obedrze ze skórki. Myszko? - zakrzyknie młodzian A cóż to za myśl dzika Przezywać tu od myszek tego rozbójnika. Jak ci myszkę pokażę, zaraz pożałujesz, Do dziury ją zapędzasz? zaraz ją poczujesz. To mówiąc powstał z łóżka i wyszedł z pokoju Do przedsionka, gdzie stała beczka pełna łoju, Pełną ręką zaczerpnął, przetłuścił kutasa, Że się błyszczał jak wielka, czerwona kiełbasa. Co na Wielkanoc wisi na sznurze w komorze. Do pokoju powrócił, zaraz legł na łoże, Pomacał dziurkę ręką, palcami poszerzył, Przytknął równo kutasa, popchnął i uderzył, Rozwarły się podwoje, coś tam z cicha trzasło I wjechał kutas w pizdę, jak nóż wjeżdża w masło. Zabolało Zosieńkę, aż się popłakała, Rączęta załamując gwałtownie krzyczała: Wyjm pan, wyjm to natychmiast, to okropnie boli! Tadeusz jej nie słucha, lecz jebie powoli, Ręce pod pupke włożył i mocno je złączył, Dymał, rąbał, chędożył, aż nareszcie skończył. Pięć razy tę zabawę radosną powtórzył, Pięć razy też się spuścił, aż się w końcu znużył. Żonę na bok odrzucił niby sprzęt zużyty, Lecz kutas jeszcze sterczał, wielki, chociaż syty. Wnet też świtać poczęło, Tadeusz zmęczony, Jak na męża przystało, legł dupą do żony. Kołdrę na grzbiet naciągnął, w jaja się podrapał, Twarz do ściany odwrócił i głośno zachrapał. Ale Zosieńka nie śpi, leżąc na posłaniu, Oczęta ma otwarte, myśli o jebaniu. Przedtem, dziewicą będąc, tak strasznie się bała, Lecz teraz gdy poznała, to by jeszcze chciała, Chce obudzić małżonka, lecz Tadeusz chrapie, Tuli się więc do niego, za kutasa łapie, Do góry go uniosła, palcami ujęła, Wreszcie główkę schyliła i do buzi wzięła. Jak dziecię przez cumelek ssie z butelki mleko, Tak Zosia Tadeusza drażni tą minetą. I chociaż nie wprawiona, wcale się nie dławi... Zbudził się tedy młodzian i z uśmiechem prawi: Mówił kapitan Rykow, ja powtarzam pięknie, Baby chujem nie straszcie, bo się go nie zlęknie. Póki chuj opadnięty, to się baba boi, Ale weś go na język, a od razu stoi. I mówią, że Suworow rzekł raz: Mili moi, U największych rycerzy chuj się baby boi. Lecz chciałem ci przypomnieć, bez twojej urazy, Żem się tej nocy spuścił równo sześć razy. Trzeba chuja oszczędzać, pozwól mu odsapnąć, Mogę ci, jeśli pragniesz, znów minetę chlapnąć, Lecz lepiej daj mu spocząć, pózniej znów kochanie Weś go troszkę do buzi, a na pewno stanie. I wówczas ci pokażę figle rozmaite, Które to figle kształcą i piczę i pytę: Przed lustrem, na siedząco, albo na stojaka, Lub też konno na chuju, na boku, na raka, A można między cycki, lub też na podnietę, Nie zaszkodzi wykonać podwójną minetę, Jeśli wiesz, co to znaczy... Lecz Zosiu kochana Zanim się zabawimy, zaczekaj do rana. A gdy tak do niej mówił oczęta przymknęła I tuląc się do męża cichutko zasnęła. I śniła o niezmiernych rozkoszach zamęścia, Których zazna przez lata małżeńskiego szczęścia.

Bara, bara i gitara

Murzynek Bambo w Afryce mieszka Czarną ma skórę ten nasz koleżka Czarne ma wszystko tu nikt nie buja Nawet jak sądzę czarnego*****a Uczy się pilnie przez całe ranki Jak dobrze ***ać panny kochanki Aż mama woła Bambo, chłopaku Ty mój malutki czarny ***aku Jak że się synu o ciebie nie bać Ty mi się możesz na śmierć za***ać Lecz Bambo wcale nie słucha mamy Ten mały, czarny ***ak kochany A***** mu sterczy niby rusznica Nie jedna pod nim jęczy dziewica Tak prze******lił wiele dziewczynek Nasz dzielny Bambo, Bambo murzynek Aż w końcu stwierdził to bez zdziwienia Że brak już panien do ******lenia I znów nie słucha Bambo swej mamy Zabrakło cnotek, poszedł do bramy Aż pewnej nocy nasze Bambisko Spotkało Koki, wielkie ****isko Które codziennie, bez mała stale ****a swędziała i co tam dalej Lecz tym się Bambo nic nie przejmuje Sięga pociera,*****a wyjmuje I z miejsca ****ie Koki dorypał Że aż się z ****y snop iskier sypał Już dzień przeminął, ***ie noc całą A Koki woła wciąż mało, mało Aż po tygodniu murzynek miły Stwierdził że brak mu po prostu siły U Koki piersi twarde jak skała Wary na piździe mocno nabrzmiały I jest jak posąg wciąż niezwyciężona A biedny Bambo już prawie kona Wtem słowa matki znowu zabrzmiały " Ty się za***iesz mój Bambo mały " Lecz nie pomogły matki błagania Koki zagania wciąż do ***ania Koki nadstawia cięgle ****zisko Cofa do tyłu, podstawia blisko Pręży się, kurczy jak węża ciało A usta szepczą wciąż mało, mało Na próżno Bambo murzynek miły Chce je wykończyć, lecz brak mu siły Tego też bowiem już nie dokonał gdyż na piersisku u Koko skonał.

*****skie Swaty Wybrał się raz chłop bogaty Na *****skie swaty Wybrał domek z ****ą młodą Obopólną zgodą Ojciec dziewki siadać kazał i córkę pokazał Piękna była, wręcz wspaniała lecz trochę nieśmiała Ojciec jej ściągnął spódniczkę I pokazał piczkę Świat zachwytów w niej się chował Więc zaryzykował Wprawdzie ****a rozwalona I prze******lona Ale dobra do ruchania Jeszcze panna Mania Teraz stanik ściągnąć kazał I cycki ogląda Może kiedyś w ich młodości Miały wielu gości Teraz, trochę napuchnięte I jakoś zwinięte Swat za cycka ręką łapie I pod ścianę człapie Cyc się ciągnie na metr długi Tak, to panna lubi Teraz pora wypróbować *****a nie chować Więc przy ojcu na tapczanie Swat położył Manie A gdy ***ał to się śmiała Nawet udawała Że jej dobrze z takim*****em Że go potrzebuje Teraz Mania jest już w niebie A swat jeszcze ***ie A gdy skończył już ruchanie To pochwalił Manie Ty się ***ać umiesz modnie Z tobą jest wygodnie Teraz mąż ******li Manie W obiad i śniadanie Bo wieczorem jego żona ***ie bez kondona Chuja w buzie sobie wkłada To co spuści zjada

erotyczna kobieta brzmi jak wielka podnieta mozemy sie spotkac, w lozku niezle sprosac posciskasz jajeczka, na buzie maseczka tak to widze ladnie, spootkajny sie normalnie

Rzekła lilia do motyla: "Nikt nie patrzy.Niech pan zapyla";) Marcel podniecony podchodzi do zony mowi sprosnie a ona go drasnie idz se do Kochanki na co zonie twe wdzieki oddajesz mi siebie to co w spodniach podajesz jam Ci wymasuje i wypucuje ... co Ty na to?

chlop ma w spodniach podniete kobiete chlop ma w oczach pokuse dusze chlop ma w nogach szybkosc jak zona przylapie:D

ale ja CIe pragne i chce Cie dotykac bez liku minut pieprzyc i bzykac Najpierw majteczki pozniej staniczek poczekaj chwile chce Cie dotykac polize sutki, lekko posciskam po czy twa cipke mocno wygilgam po tym dupeczke jezykiem polize po chwili stópki kutasem dotykam a Ty co zrobisz ze mna kochana czy bedzie to pieprzenie do rana moj kutas chce byc mocno lizany prosze daj zdjecie to poogladamy

Ja cię całuję, a ty się domyślasz. Ogonek ci pieszczę, zanurzasz się we śnie. zbudz się mój mily weź mnie pod kocyk będziemy się pocic;)

kocyk juz czeka a ja rozgrzany chodz do mnie mala sie poznamy bede Cie dzis zajezdzal w nocy juz o tym mysle co zrobie z mej rosy moj kut&as sie sliny chce sie wycierac a Ty sie mocno chcesz poniewierac juz pragniesz mocno mojego fiuta lepiej go chwyc bo bedzie poruta a co lubisz w seksie kochana? czy lubisz robic to do samego rana? a moze lubisz szybko namietnie ja moge dlugo bardzo rzetelnie

Dotknij mnie dotknij chłodna ręką ja płonę cała całuj mnie, całuj powoli bym się lękać nie musiała nagłych wzruszeń, przypływów gorących drgań rozkosznych, uniesień falujących zapadania w szarosci, wirowania w błękicie dotknij, całuj, ogarnij świętą ciszę czekania dotknij, całuj, wypełnij słodką przestrzen istnienia dotknij, całuj, zapomnij się we mnie westchnieniem

OK, jeszcze raz... Mam myśleć o tym...? o rozbieraniu, muśnięciach, pieszczotach? Mam z e-maili, SMS-ów wyciskać erotyczne inspiracje? pożerać ciało niezobaczone? rozszerzonymi nozdrzami wyobrażać niepoznaną woń? rozgrzewać zmysły zmyślonym ciepłem? Jaki mam być w tych moich wyuzdaniach? Czuły, namiętny?... Może wolisz delikatnie, a może odpowiada ci rola niezaspokojonej dziwki? Może jedno i drugie, po kolei i na odwrót, zależnie od ekspresji, emocji, ograniczeń wyobraźni? Jeśli zechcę, w moim marzeniu zrobisz wszystko. Ze mną, przede mną, bez przerwy, bezwstydnie, z rozkoszą. A co ze wzwodem?... Przecież będę pobudzony myśląc o tym wszystkim. Mam się dotykać, obejmować, położyć na brzuchu, ruszać biodrami?... A co ze spermą, jeśli wyobraźnia nie zawiedzie? A co przytulaniem tuż po? Przytulania nie będzie?... Wspólnego odpoczywania, gorącego buziaka na koniec, smyrania we włosach nie będzie?... Mam myśleć o tym?... Masz myśleć?... Czy zbędna jest niezbędna czułość i miłość? Czy podobnie jak nasz seks, na chybcika, wymyślona będzie?

Ehh tygrysie nudzi mi się. Przyjdź tu do mnie zamrucz skromnie, wejdź pod kocyk i zrob co tylko w twojej mocy ;)

Rzecz to powszechna dosyć W heterogennych sferach Że jemu coś się wznosi, A jej się coś otwiera. Czy temu winien Księżyc, Czy tym się żywią dzieje - Że jemu coś się pręży, A jej coś wilgotnieje? Choć może dość niesmacznie Zagłębiać się w te treści - Kiedy już on z nią zacznie - Ona go w sobie zmieści. I krzycząc wniebogłosy W ud go pochwyci kleszcze... On wkrótce ma już dosyć, A ona wciąż chce jeszcze. We wstydzie potem brodzi I On i Ona - troszkę, Bo przecież nie uchodzi Znać na tym świecie rozkosz. Bo kiedy raz jej już się Poddało i zaznało, To potem znów się musi I ciągle im za mało. A świat ten, wszyscy wiedzą, Nie dla rozkoszy stworzon - Bo jest wieczności miedzą, Uprzężą i obrożą. Kieratem i wędzidłem, Nieodkupioną męką - Wiedz o tym, gdy w malignie Po rozkosz sięgniesz ręką. Poznałem ten dylemat I nieraz w nocy krzyczę - Gdy sił na rozkosz nie mam, Na wieczność już nie liczę. Lecz żyć z nadzieją - znośnie, I na nią chwile trwonię - Że we mnie coś urośnie I znów mnie coś pochłonie! Jacek Kaczmarski 22.7.1999

Tytuł wiersza powyżej to "Potępienie rozkoszy"

W pogoni za dotykiem poszukuje śladów Twoich dłoni na mym ciele. Pragnę poczuć wilgoć Twych pocałunków składanych na mojej twarzy. Chcę byś odkrył ciche sekrety mych myśli, byś drażnił me zmysły swym pożądaniem. Podróżując po wzajemnej intymności oddajmy sie pełni rozkoszy, smakujmy won pożądania, wsłuchujmy się sie w rytm naszych ciał. Niech me pragnienia zdominują Twe ciało choćby na chwilę, by bóstwo zawładnęło mą duszą, byś ty poczuł sie spełniony. Będąc złączeni w tej chwili bez końca, sprawmy by żywym pozostały w naszych sercach te chwile!!!!!