bylam na spotkaniu klasowym i sie podlamalam

oplaca sie isc na studia tylko na kierunki dajace szanse duzego zarobku, majac spore znajomosci, bedac mistrzem w jakiejs dziedzinie plus znajomosci w innych przypadkach nie warto zaczynac nawet!!!! wystarczy bogaty maz, slodka minka i jestes ustawiona na cale zycie wraz z dziecmi...moze zabrzmialam jak wyrachowana suka ale jak zyje to widze ze takie laski maja tysiac razy lepiej w zyciu

oplaca sie isc na studia tylko na kierunki dajace szanse duzego zarobku, majac spore znajomosci, bedac mistrzem w jakiejs dziedzinie plus znajomosci w innych przypadkach nie warto zaczynac nawet!!!! wystarczy bogaty maz, slodka minka i jestes ustawiona na cale zycie wraz z dziecmi...moze zabrzmialam jak wyrachowana suka ale jak zyje to widze ze takie laski maja tysiac razy lepiej w zyciu

Odnośnie wykonywanej pracy idąc do sklepu mam wielki szacunek dla takich ekspedientek co wkoło mnie skaczą i dziękuję życiu że to nie jestem ja . A księgowa to dobra praca :)

dziewucha. niby fajna,niby zabawna,na dwójach ,trójach jechała. teraz pani mecenasowa. on 8 lat starszy , zakochany po uszy ona tak samo zrobiona,ubrana,dwie córeczki -rozpieszczone na maxa mieszkanie w centrum łodzi i co ? I wiedziała za kogo sie brać

życie. koleżanka -miss szkoły, cukiereczek taki,jedynaczka z dwójami na swiadectwie mimo wszystko cwana,wyrachowanaale też i spoko koleżanka, wygadana też wyszłą za mąż za chłopaka i też oczywiście straszy 7 lat prowadzi jakąś wytwórnię warzyw, ona jest nauczycielka w przedzkolu pracuje, bo chce być niezależna mż ją chwali ,co z tego,że zarabia 10 razy mniej niż on żyje jak w bajce i pierdoli wszystko w czapkę pole,wutwórnia i ludzie tam pracujący ja nie obchodzą - tyum zajmuje się mąż.

Sądzisz, że praca w przedszkolu to łatwy kawałek chleba? A co do tych pań, które opisujecie, ja bym taka pewna swego na ich miejscu nie była. Nie wiadomo, co los przyniesie, dobrze mieć cokolwiek swojego, a nie wciąż tylko żoną pryz mężu być.

a ,która zaczęłą chodzić ze sobą w 3 klasie. piękni ,młodzi i bogaci. też dorobili się domu i dwójki dzieci,ale ja im nie zazdroszczę. każdy żyje inaczej,no chore by było gdybym płakała z tego powodu. on ma dobrze prosperującą firmę,ona jest katechetką. niech se żyją jak chcą,może i do mnie los sie uśmiechnie. zadbana była całe życie,elegancka i modna. ładna też -takzę nie ma nad czym dumać.

a ja skonczylam 28 lat, skonczylam studia ale co z tego jak w pl nie mialam dobrej pracy, siedzialam w podzednym biurze turystycznym za najnizsza krajowa a teraz siedze w anglii i tez tu nie jest kolorowo, jedynie tylko dobre jest to ze nie mam teraz do czynia z ludzmi z ktorymi otaczlam sie na codzien w polsce, nie utrzymuje kontaktow z klasy lo, nie wiem co robia i jest ok, a przyjaciele z studiow to wiekszosc siedzi albo w uk albo w usa

ale miejcie na uwadze ze to wszystko mogly byc pozory. Wlasnie tylko dlatego ze ci wszyscy ludzie maja cisnienie na takie impry jak spotkania klasowe, z pozoru wszystko pieknie bogaci, cudowni, sliczne dzieci ale tak naprawde nikt nie wie co tam sie dzieje;) I taka jest prawda, znam duzo pozorantow co wyzej sraja niz glowe maja

do autorki: zawsze będą lepsi i gorsi od Ciebie....Nie ma sensu porównywanie się do innych...Masz zły nastrój bo uzależniasz swoje samopoczucie od posiadania faceta , a to jest już poważny błąd...Masz niskie poczucie własnej wartości i nad tym popracuj...Powodzenia!

Tez byłam ostatnio na spotkaniu klasowym - 10lecie matury. I chociaż nie mam rodziny - męża żadnego (ani nawet biednego :P) ani dzieci własnych, to wcale się nie podłamałam, a wręcz przeciwnie! Mam 30 lat, pracę może nie jakąś super imponującą i dającą kokosy, ale za to całkowicie zgodną z moim wykształceniem - pracuję w przedszkolu - zawsze chciałam właśnie to robić! Tak więc dzieci mam ok. 20-stu, zamist swoich własnych ;) W szkole byłam raczej przeciętną osobą - dobrą uczennicą, ale nie jakąś super przebojową. I to, co mnie zaskoczyło, to właśnie obraz tej klasowej "elity" - straszliwie spoważnieli, dziewczyny porodziły dzieci, mają nudne, przeciętne biurowe prace (dla mnie właśnie taka księgowa - może i bardziej prestiżowa niż "przedszkolanka", ale toż to szczyt nudziaaarstwa! To ja już wolę moje wesołe, kolorowe przedszkole!). Chłopcy zapuścili brzuszki i generalnie mocno zgnuśnieli. Ja dla odmiany rozkwitnęłam po liceum, a jeszcze bardziej po studiach. Przypadkowo znalazłam się w mocno przebojowym towarzystwie, zaprzyjaźniłam się z ciekawymi ludźmi, głównie artystami i nabrałam pewności siebie. Wysubtelniałam i wyładniałam - co mi powiedzieli koledzy z klasy ("z szarej myszki w gwiazdę!"), bo koleżanki raczej patrzyły z zazdrością na figurę - jako jedyna schudłam, reszta dokładnie przeciwnie. I to właśnie ja błyszczałam na tym spotkaniu - bo choć nie mam super fortuny, zarobki przeciętne i nie stać mnie na ekstra ekskluzywne wakacje czy ciuchy, to jednak jestem szczęśliwa, wesoła i uśmiechnięta. Mam mase przyjaciół, spędzam w ciekawy sposób swój wolny czas, mam pasje i wyglądam 10 lat młodziej, niż koleżanki ze szkoły! Ktoś pisał o logopedii - że wszyscy się śmiali a okazało się, że koleżanka świetnie sobie radzi. Otóż to - na logopedów jest teraz olbrzymie zapotrzebowanie i otwierając stosunkowo niewielkim nakładem pieniężnym mały prywatny gabinet można zrobić niezłą kasę. Dlatego jestem właśnie w połowie studiów podyplomowych z tej dziedziny! Potem otworzę gabinet, a w dalszych planach marzy mi się prywatne przedszkole i wtedy to już wogóle będę szczęśliwa! :D

olazprzedszkola----no tak ale ty chociaz czyms tam zablysnelas. u mnie sporo kolezanek wyladnialo schudlo i mimo ze urodzily dziecko czy dwa maja figure nie zbrzydly itp. kumpele z podstawowki roztyly sie po ciazach zbrzydly itp ale te z lo raczej nie no moze 2 czy 3 ale ich na zjezdzie nie bylo

U mnie jedynie fason trzyma koleżanka, która została architektem wnętrz - wygląda i zachowuje się super! Zresztą spotykamy się czasami w klubach. Reszta - ewidentnie zgnuśniała, tekie "ciotki Klotki" się z nich zrobiły!

ja też się czuję nikim. Od września, kiedy to straciłam bardzo dobrze płatną pracę szukam pracy i nic. Jedno wilekie g.... I ostatnio dopadła mnie jakaś deprecha chyba, bo uświadomiłam sobie, że nic w życiu nie osiągęłam :( Mam 29 lat, wykształcenie średnie, nie mam pracy, ogólnie mizernie. Jedyne czym mogę się pochwalić to wspaniały mąż :) Ale gdybym miała iść na spotkanie klasowe, to napewno bym nie poszła, bo wiem, że większość moich koleżanek ma skończone studia i dobrą pracę, a ja taka kura domowa. Ehh, mam nadzieję, że szybko znajdę jakąś fajną pracę, niekoniecznie dobrze płatną, może być nawet za najniższą krajową, aby nie być bezrobotną...

Up

o prosze i facettt zniknal :-D

Jj

Plapla-Tak jak Ty nie mam pracy i od kilku lat zajmuję się dziećmi i domem. I na spotkaniu klasowym byłam jedyną kurką domową. Nie ukrywałam tego i wiesz co? Conajmniej połowa koleżanek przyznała,że zazdrości mi swobody,bo one ''nie pracują lecz zapier* i to za grosze''. Dobrą,satysfakcjonujacą pracę udało się zdobyć nielicznym.Tak,że nie ma się czego wstydzić. Bezczelnym mówię,że nie pracuję,bo mnie na to stać:) I jeszcze coś;Przed tym spotkaniem niepotrzebnie mizdrzyłam się pół dnia przed lustrem. I bez tego wyglądałam najlepiej:) Uszy do góry! Wolny czas wykorzystaj na rozwijanie się(ja ukończyłam już kilka kursów i jesienią zaczynam zaoczne studia:)),realizuj pasje i marzenia(kto ich nie ma?) i dbaj o swoje zdrowie:) Czy ktoś tu powie,że tak wygląda kura domowa???

trzeba być umysłowo chorym żeby chodzić na takie spotkania.