przeprowadzka z miasta na wies

Lena....:):):)

Dokladnie, opalac sie nie wolno, bo sasiadzi patrza. Czytac, nie za duzo....bo juz czas na rodzenie dzieci...Wyjsc gdzies z kolega, kolezanka - zle, jak to bez meza??? KOSZMAR!!!

najszybciej, nie marnuj życia sobie i swojemu mężowi.

moim zdaniem, jeśli korzystasz z dobrodziejstw odródka, kur (jajka, mięso) to chyba powinnas pomóc teściowej. Ale powinnaś uzgodnić z mężem, nazwijmy to dyżury, aby i on się udzielał, a nie tylko Ty. Twój mąż ma pasje - w porządku, ale nie kosztem Twoim żebyś tylko Ty była zobowiązana do pomocy teściowej.

co prawda ja nigdy nie mieszkałam na wsi, więc podziwiam ludzi, którzy podejmują taką decyzję jak Ty. Wiem jedno- na pewno bym sama nie zapierniczała "w obejściu", kiedy mój mąż cały swój czas poświęca na swoje pasje. Chyba rozmawiaj z nim na ten temat.

wyprowadzcie się od teściów ! Ja miałam podobnie z miasta na wioske teściowie wykańczali mnie psychicznie niby nie chceli źle ale zawsze ja robiłam wszystko źle bo obiad ona gotuje inaczej bo inaczej sprząta bo ja wydaje za duzo na kosmetyki bo ona uzywa tanszego lepszego proszku wiec niby dlaczego mam trwonic pieniadze, koszmar ! po 2 latach wspolnego mieszkania powiedziałam mężowi że albo budujemy dom albo ja wracam do miasta . No i mam teraz piekny domek z ogródkiem, teściowa się nie wtrąca i bardzo powoli i spokojnie płynie mi czas. Już się przyzwyczaiłam w miescie zycie toczy się w ciągłym biegu a u mnie na wiosce moge sobie spokojnie usciasc na hustwace, wypić kawe i pomyśleć , życze powodzenia!

Kurcze, ile problemów bierze się z tego, że ludzie ze sobą nie umieją rozmawiać.... I nie potrafią tego robić asertywnie....

dokładnie tak jak wypowiedź wyżej. Trzeba zwyczajnie usiąść z mężem i .. słuchaj kochanie, tak dalej być nie może .. itd A tu problem, bo on ma pasje, zajęty, a teściowa oczekuje drugiej gospodyni w obejściu. Kasiu, bądź asertywna, powiedz tego nie będę robić, natomiast to i to - będę robić tak i tak!

popieram wpisy wyżej...rozmowa i ewentualnie przeprowadzka, dążcie do tego aby mieć swoje ..

w środku bardzo dużego miasta przy ustronnej uliczce w budynku otoczonym pięknym ogrodem na poddaszu wynajętego mieszkania z kotkiem przygarniętym z podwórka poniewieranym przez lata przez życie jeżdżę do pracy samochodem codziennie On przychodzi po mnie i razem wracamy do domu robiąc po drodze zakupy późnym popołudniem wychodzimy na spacer od lat nie spotykam się z żadnymi znajomymi dzieci odwiedzają nas w miarę regularnie rodziców odwiedzamy systematycznie koresponduję za pośrednictwem internetu z kilkoma koleżankami i kuzynkami nasi niektórzy krewni i znajomi dziwili się że zostawiliśmy wszystko i zaczęliśmy życie od nowa czasami czuję się jakbym mieszkała na końcu jakiejś wsi tylko brakuje mi tych łąk i pól jestem szczęśliwa bo On jest ze mną Więc, Kasiu, jeżeli Jego nie ma przy Tobie, to jak masz być szczęśliwa? Gdziekolwiek byś była z TYM Mężczyzną nie zważałabyś na teściów, sąsiadów, "złe języki czy oczy". Tobie ma być dobrze z Sobą Samą. I z Nim.

Ja cale zycie mieszkam w miescie i to nie malym-Warszawa.Aktualnie ucze sie i pracuje w Mediolanie i wiecie co...marze o wsi... Sama mysl o dawnych wakacjach u rodziny na mazurach wprowadza mnie w melancholijny nastroj, tak bardzo uwielbiam te poranki, zapach lak, lasow...ludzie na wsi maja inne problemy, zupelnie nie z tego swiata i nie chodzi mi o to ze sa wscibscy-bo sa ale to akurat dla mnie nie jest istotne.Echh co ja bym dala zeby moc mieszkac w tych stronach w ktorych spedzilam cudowne wakacje, niestety nie moge zostawic tego wszytkiego co mam tutaj, na ta chwile i na okolo kilkanascie lat jest to nie mozliwe :( I to mnie tak bardzo dobija w tym roku wies widzialam zaledwie z okna samochodu-przykre.

wieś fajna ale na chwilę, na wakacje właśnie...letnie weekendy. To uwielbiam ale mieszkać na co dzień...zdecydowanie nie!!

czekam na emeryturę [jeszcze 7 dłuuuuuuuuuugich lat] i marzę, żeby wrócić na wieś :O

doliczyć jeszcze półtora roku, jeśli się nie ockniemy i czegoś nie zrobimy, żeby było inaczej

przeprowadziłam się z miasta na wieś 15 lat temu, wszyscy mi odradzali, nie posłuchałam, bardzo tego żałuję, bo nie mogę się przyzwyczaić, miasto od wsi dzieli wielka przepaść, zupełnie inna mentalność, inni ludzie, kultura, nie mogę zostawić męża i dzieci ale duszę się tutaj :(

http://dorzeczy.pl/id,2247/Zdelegalizowac-PSL.html Hejty na polskich rolnikow. A schabowego koles żre

Jestem zażenowana tym co tu znalazłam, kobieta użalająca się nad swoim życiem na wsi.... Moim zdaniem to co tu zostało napisane to totalnie przesadzone. W dzisiejszych czasach wieś to już prawie jak małe miasteczka, co kawałek sklepy nawet supermarkety, ludzie raczej nie siedzą za płotem, a raczej każdy ma swoje życie. Ponadto rodzin wielodzietnych na wsiach już też nie ma, jest to porównywalne do MIAST. Ciekawe czy po 6 latach Pani pisząca posta dalej mieszka na wsi z mężem czy już dawno uciekła do miasta i jest "wolną niezależną kobietą"...tak to jest sarkazm.