Potrzeba miłości czasem przeszkadza mi funkcjonować

no nie mam nic do roboty, tylko ma byc zimno w sobote, 20 stopni...

Zimno to jest przy -5 :P, 20 stopni to temperatura całkiem znośna ;).

tak czy srak kożuch trzeba wziąć...

ale on jakis taki lelawy ten koles... jak chcialam przyjechac wczesniej to nie byl zbytnio zadowolony... no sama nie wiem kurde no nie wiem...

Ja tym bardziej nie wiem :P. Pomyśl w kategoriach zysków i strat. Więcej zyskasz jak pojedziesz (nawet zakładając, że jest lewawy) czy więcej jak zostaniesz?

nie no zdecydowanie jak pojade, bede sie dobrze czuc! :)

Zatem znalazłaś odpowiedź na kolejne pytanie :).

niema to jak zwracac sie bezposrednio do lekarzy! :) wiedzialam,ze znajde pomoc u WHO, no kto jak kto ale on mi pomoze! :D

I jak? Pomocny ze mnie chłopina? ;)

a ze chłopina to jestem zdumiona, toż to myślałam, ze to sztab chłopów! :D

Generalnie to tak :P, ale teraz pomagałem tylko ja jeden ;).

dyżur masz? :P

Tak, niebawem zmiennik przyjdzie :P.

ok,to ja sie zmywam, zmiennik moze ginekolog to jakos nie chcialabym miec z nim do czynienia :P

Wiesz, ja jestem proktologiem i doradzić byłem w stanie :D.

bo to były do du*y problemy a nie problemy :P

LOL :D, to wszystko wyjaśnia :D.

3maj sie cieplo,w razie problemow wykrece 112 :P

Ty również :), narazicho :)

racjonalny- racjonalnie rzecz ujmując, a raczej cały ten wątek stwierdzam, i Ty tez powinienies to stwierdzic- kazdy potrzebuje drugiej osoby, bliskosci kogos. Nie pozbedziesz soe takich mysli i jak sam piszesz "rozkojarzeń" angazując się ambitnie w prace, w to co robisz, czym sie zajmujesz bo prędzej czy pozniej to i tak Cie dopadnie, wiec nie ma co przed tym uciekac, tylko znalezc tego "kogos"-KOGOS odpowiedniego, z kim bedziesz mogl ulozyc sobie zycie, miec dzieci-wtedy Twoje pragnienia stana sie racjonalne

Widzisz cały problem jest w zazielenieniu tej osoby. Tylko tak sobie myślę, że szukanie na siłę jest przeginaniem w drugą stronę. A wiesz jak jednak wolę unikać skrajności. Nie mnie nie jest tak, że siedzę na pupie. Coś tam sobie po cichu kombinuje...Powoli, małymi krokami staram się działać w tym kierunku. Co z tego wyjdzie już nie zależy od mnie.

racjonalny - a może po prostu jest tak, że w życiu za dobrze Ci się powodzi: realizujesz się w pracy, żyjesz sobie po swojemu, może problemów zdorowtnych lub finansowych nie masz, więc szukasz dziury w całym i za bardzo szukasz tej miłości, której póki co przy Tobie nie ma?

Jestem kobietą i chyba niestety mam podobnie.. to nie ułatwia. Tak, mam wszystko, oprócz tego, czego najbardziej pragnę.. więc staram się rozwijać swoje pasje, wypełniać czas, mam ciekawą pracę, znajomych.. i jakoś leci.. czas mija..

nie ma co szukac na sile, z drugiej strony czekac "az ktos sam nas znajdzie" jest dla mnie zbyt plytkie i w grubsza bez sensu...dlatego rozumiem Cie racjonalny..

Ja nie mam i nie miałem wielkich wymagań w stosunku do drugiego człowieka bo sam nie jestem doskonały. Jednak nie mam na to wpływu czy ludzie będą mnie chcieli. Nie mam pretensji do nikogo o to, że tak mam w życiu. Jest jak jest i muszę się z tym pogodzić. Wydaje mi się, że człowiek rodzi się i umiera sam. Czasem po prostu niektórzy idą przez życie sami. Ot tak. Z racji tego, że odróżniałem się od rówieśników nie byłem zawsze akceptowany przez ludzi. Owszem zawsze ktoś tam był. Jednak z wiekiem to grono się wykrusza. Każdy idzie w swoją stronę. Zakłada rodzinę, ma swoje sprawy. I w sumie nie jest to coś nienormalnego. Wręcz przeciwnie. Ktoś tutaj odniósł wrażenie, że moje żyje jak pączek w maśle. Tak nie jest. Nie jest też źle. A wracając do głównego tematu czyli potrzeby miłości to wydaje mi się, że po prostu jestem już na to gotowy zarówno fizycznie jak i psychicznie. Natomiast tak jak mówiliście to nie powinno zdominować mojej egzystencji. I tego się będę trzymał. Kiedy byłem nastolatkiem wykorzystywałem to, że miałem sporo czasu ucząc się i pogłębiając swoje zainteresowania. Z perspektywy czasu uważam, że dobrze robiłem. Wiele osób (czego przykładem jest to forum) bardzo miota się w życiu. Raz tak z jednym/jedną a potem tak. To nie moja sprawa ale ich życie. Mnie po ostatnich przebojach z dziewczyną doświadczenie uczy, że tak jak na drodze tak w życiu musi obwiązywać zasada ograniczonego zaufania. Ale dygresji i rożnych wątku w jednym poście. hehe. collage myśli.

"że tak jak na drodze tak w życiu musi obwiązywać zasada ograniczonego zaufania. " Popieram, ja to nazywam "ufać i kontrolować".

Szkoda tylko, że często kobiety odbierają to jako całkowity brak zaufania. W sumie to nie tylko one. Jak dla mnie nie ma związku w którym ludzie coś tam udają, kręcą, mają sekrety. To jest głupie i chore. Powoduje tylko obumarcie relacji ich łączącej. Martwicę uczuć. A teraz trochę bardziej optymistycznie :) Jak mawia mój znajomy - życie jest jak sinusoida. Raz spadek a raz wzrost sygnału. Czasem to trwa długo ale nie chce mi się wierzyć, że zawsze jest źle.

I tak chyba właśnie jest. Wkrótce pewnie znów uśmiechnie się do Ciebie szczęście:).

"Jak mawia mój znajomy - życie jest jak sinusoida. Raz spadek a raz wzrost sygnału. Czasem to trwa długo ale nie chce mi się wierzyć, że zawsze jest źle. " Z naszej perspektywy (ludzi żyjących we względnym dostatku )jest to generalnie prawda... jednak dla wielu ludzi na świecie niestety nie. Tzn. jeszcze wszystko zależy od punktu porównania. Dla jednych owym szczytem szczęścia może być deszcz (np. w miejscach suszy i wyjątkowej biedy), dla nas jest on zaś generalnie problemem.

Tak. Masz racje. Zawsze może być gorzej hehe, Tylko czy musi? Wydaje mi się, że jak człowiek jest i czuje się kochany to naprawdę wiele jest w stanie znieść.