Zwiazek na odleglosc-dziwna sytacja

korbelka ok. Myślałam,że ktos sie podszywa, bo raz napisałas,że za granicą, a drugi raz ,że 100 km od Ciebie. :)

Moze to nie bylo to a moze nie bylam na tyle dojrzala I jeszcze dobijal mnie fakt,ze tak bedziemy mieszkac nie wiadomo ile On tam tulajac sie po stancjach ale majac abitna prace-jednak kiepsko platna ja tu ale na swoim Gdzies trezba bylo isc na kompromis

zosia-poznlismy sie w sumie jak on byl tutaj jeszcze tzn on pisal a ja olewalam przyjezdzal co weekend do mojego miasta caly lipiec i pisal,ze jest,ze moze sie spotkamy,pozniej,ze pojechal i bedzie za tydzien tak caly miesiac w koncu mu odpisalam i tak sobie tydzien pisalismy i ja liczylam ze w piatek przyjedzie wiec piodgaduje a on-ale ja jestem za oceanem juz widocznie tak mialo byc wczesniej sie nie chwali,ze wylatuje

chcialabym wierzyc, ze to jest mozliwe. u mnie taka znajomość ciągnie się już 3 lata. z przerwami. okresy intensywnych kkontaktów przeplatają się okresami ciszy. teraz od 2 miesiecy milczymy, ale wiem że niedługo któroś się odezwie.. myślę, że z kimś takim jak On mogłabym być. dzieli nas 500km i dwa lata przez ktore nie moglibysmy jeszcze np mieszkac razem. a ja czekam, chyba podswiadomie. tlumacze sobie, ze przeciez tu tez jest tylu fajnych facetow. i wiem, ze mam powodzenie i takie tam. a jednak.. nie potrafie myslec o nikim innym.

korbelka, jesli masz odwage, cierpliwosc i zaufanie - idz jak w dym.

redvelvet ale skoro zdarzają się tak długie przerwy w kontakcie, to chyba nie nazywasz tego związkiem...przynajmniej ani nic to stabilnego, ani pewnego...raczej przybiera kształty toksycznego

ależ skąd! nie sprecyzoowałam :) nigdy nie widzieliśmy się na oczy. a ten 'kontakt', to telefony, smsy, skype. ja wiem, że to brzmi komicznie. moemntami czuję się jak chora psychicznie. ale tak to niestety wygląda.

po prostu internetowy związek... :) też jakaś forma...współzależności pewnie nie Ty jedna ;)

Ja wlasnie nie chialabym,zeby to byl zwiazek wirtualny \boje sie cierpienia