Czy ja naprawdę przesadzam? Mąż twierdzi, że bardzo.

Chodzi o kwestię mieszkaniową. Kilka lat temu kupiliśmy i teraz wyremontowaliśmy duży dom w podmiejskiej miejscowości. Dom jest wygodny, mamy małe podwóreczko. Do najbliższego miasta (takie małe ok. 30 tysięcy mieszkańców) mam 7 km...ale: -do przedszkola dowożę dziecko w jedną stronę -potem muszę się wrócić tą samą drogą bo dojeżdżam w drugą stronę -wszelkie zakupy, rozrywki, zajęcia dodatkowe w przyszłości będą się odbywały w tym większym mieście -większość znajomych tu mieszka, a teraz musimy do siebie dojeżdżać Zaczęłam mieć wątpliwości, czy dobrze zrobiliśmy wyprowadzając się do tej miejscowości pod "miastem". No i starsznie mi brakuje życia w dawnym mieście, nie sądziłam że byłam tak zżyta z tym miastem. Mąż się denerwuje, bo tu mamy dom, każde z dzieci będzie miało własny pokój, ogólnie jest mnóstwo przestrzeni...co z tego, jak tu nic się nie dzieje, nawet spacery mnie nudzą, brakuje mi ludzi, szumu, gwaru. Szkoda domu, bo w naszej miejscowości będzie nas stać na mieszkanie 3-pokojowe, no ale czy warto. Przesadzam? Powinnam dać sobie więcej czasu? Mieszkamy już 4 miesiące i cały czas mam takie odczucia.

kobieto ja i wiele innych osob marze o wlasnym domu z ogrodkiem w spokojnej okolicy..a ty to masz i narzekasz..oby los cie za to nie ukaral..

Jeżeli jesteś zmotoryzowana to wielki plus. Daj sobie trochę czasu. Mieszkamy w bloku, a wakacje spędzamy na działce na wsi - i gdyby nie to, że nie mam prawka, to chętnie bym się tam przeniosła. Cisza, spokój, blisko przyrody, własny (nawet mały) ogródek, a więc przestrzeń dla dzieci, domek zamiast blokowiska... Ja bym nie rezygnowała tak szybko.Rozumiem, że może ci brakować ludzi i gwaru, ale wasza sytuacja ma więcej plusów. Warto poszukać jednak jakiegoś towarzystwa w okolicy, byś miała z kim pogadać i dziecko w przyszłości z kim się bawić. Bo domyślam się, ze większość kolegów szkolnych będzie z tego miasta. Dodatkowym plusem będzie kwestia nocowania - domek daje wam większe możliwości zaproszenia kolegów i koleżanek dziecka na np.jedną noc czy zorganizowania mu imprezy urodzinowej.

7km to naprawdę niedaleko, szybciej to samochodem pokonasz niż 1km z mieście w korkach; ja bym w życiu nie zrezygnowala z tego domu; a znajomych możecie zapraszać do siebie na imprezy

Na waszym miejscu przy podjęciu decyzji zostajemy/przeprowadzamy się zwróciłabym uwagę na dziecko - jak radzi sobie w relacjach z rówieśnikami - czy brakuje mu towarzystwa (bo wiadomo,że dzieci mieszkające kolo siebie widują się również popołudniami na placu i w domach) - czy ma bliskich kolegów Zawsze decyzję o ew.przeprowadzce możecie podjąć wraz z pójściem dziecka do szkoły - by miał bliżej i by ułatwić mu kontakt z rówieśnikami.

7 km to żadna odległość, ja mieszkam w dużym mieście i do pracy mam 14 km a i praca i dom w mieście. Mieszkanie w bloku. Nie wiem zupełnie gdzie problem. Chciałabym mieć taki

nigdy bym nie zamieniła domu na mieszkanie te blokowiska, dzieci plątające się - poza tym dzieci ze wsi są inne: jakieś spokojniejsze a jednocześnie lizniejsze

7 km to tyle co nic - nie narzekaj juz raz podjeliscie decyzje o przeprowadzce i teraz trzeba poniesc jej konsekwencje

przesadzasz :) do wszystkiego mozna sie przyzwyczaic zwlaszcza ze teraz masz lepiej niz moglabys miec wiec tym bardziej

Autorko przyzwyczaisz się, zobaczysz. Póki co minęły dopiero 4 miesiące, co to jest. Pomyśl że dla dzieciaków o wiele lepszy jest spokój , prywatne miejsce do zabawy niż miejski gwar. Pozatym 7 km to nie tak dużo, ja 14 km dojeżdżałam na uczelnię samochodem a wszystko w tym samym mieście ;D i nie było to dla mnie jakieś męczące bo większość tak miała. Wiadomo że jak się ma naturę typowego mieszczucha, lubi się gwar i ludzi to ciężko jest się przestawić ale myślę że dasz radę:). A co do znajomych, o wiele bardziej się cieszymy na ich widok jak troszeczkę rzadziej się spotykamy ale to jest moje zdanie i takie odczucia zawsze mi towarzyszyły. Będzie ok, nowe miejsce zawsze wymaga pewnej adaptacji :)

Może spróbuj się skupić na plusach sytuacji: - brak irytujących sąsiadów tuż za ściną - większa przestrzeń - cisza - mniej smogu - brak zasiuranych bram kamienic - większa czystość okolicy - bliżej przyrody ... i co ci tam jeszcze przyjdzie do głowy O życie kulturalne się nie martw - te 7km to niedużo (parę minut jazdy), więc nic was nie ominie. Moim zdaniem więcej zyskujecie niż tracicie :) Nastaw się pozytywnie i daj szansę temu miejscu :)

heh ja mieszkam w Krakowie i z domu (mieszkamy w bloku) do pracy mam 23 km - czasem jadę 20 min a czasem 2h przez całe miasto, znajomych też mamy rozrzuconych po całym mieście. czasami za taksówkę od przyjaciół płacimy 70 pln... 7 km to nic

7km to rzeczywiscie nic. nie rezygnuj. przyzwyczaisz sie. ciezko sie przyzwyczaic tak od zaraz. mieszkasz tam dopiero 4miesiace. nie rezygnuj z domu! wiele rodzin o tym marzy, a Ty chcesz uciec? no cos Ty:) tym bardziej, ze masz auto...

A ja uwazam , ze niekoniecznie przesadzasz - nie kazdy nadaje sie do zycia w domu pod miastem - co innego dom w srodku miasta:) - mam znajomych , ktorym tez sie wydawalo, ze szczytem ich marzen bedzie dom pod miastem - wyprowadzili sie i co - po 3 miesiacach wrocili do miasta i juz sie stad nie ruszyli - co innego marzyc o domu pod miastem i mieszkajac w bloku myslec, ze taka sytuacja to raj na ziemi - co innego doswiadczyc na wlasnej skorze codziennych dojazdwo, podmiejsciej izolacji itp. - mam jeszcze inna znajoma , ktora tak jak ty zamieszkala pod miastem i owszem ma wielki dom , cisze spokoj , las pod nosem i tego wszystkiego po dziurki w nosie, bo wszedzie musi dojezdzac - co innego spacer z dziecmi i kolezanka jak mieszkacie tuz obok, a co innego umawianie sie i dojezdzanie a tam na tej swojej wsi to ona towarzystwa nie ma - wszyscy i tak sa calymi dniami w pracy w miescie, dzieci innych nie ma i pozstaje jej samotne wloczenie sie po ogrodzie i lesie - wiosna , lato to jeszcze jakos to jest, ale jak juz nadchodzi jesien , dni robia sie krotsze , drogi mniej wygodne do jezdzenia to ten jej piekny dom czasem bardziej ze zlota klatka jej sie kojarzy niz przystania - nie mowiac juz o problemach ze znalezieniem opiekunki do dzieci - bo tez nikomu sie nie chce dojezdzac a dzieci sa jeszcze za male na przedszkole, ktorego tez nie ma w okolicy o zlobku nie wspominajac - tak, ze nie niekoniecznie przesadzasz.

a ja Cie rozumiem, mieszkam w Krakowie i z chęcią bym sie przeniosła do znacznie większej metropolii, kocham gigantyczne miasta a wies mnie nudzi jak mało co... i wolałabym małe mieszkanie w duzym mieście niz hacjendę na wsi

ps. na dodatek Ci powiem, ze ja wlasnie mieszkam w 49metrowym 3pokojowym mieszkaniu w bloku 4 pietrowym budowanym za komuny i marzymy z mezem o wlasnym domu...mam nadzieje, ze kredyt splacimy w z 12-14lat wczesniej i mieszkanie zostawimy corkom, a sami wyniesiemy sie za miasto, u nas wlasnie ludzie uciekaja na obrzeża 5-10km za miasto - tam stoja najpiekniejsze domy, sliczne ogrody, jest cisza,spokoj, raj na ziemi:) tu, gdzie mieszkam to szare,nijakie blokowiska, a w centrum to wlasnie obsikanie i obdrapane kamienice, bo mieszkaja tam najgorsze lumpy w tych starych kamienicach -nie wszyscy, ale zdecydowana wiekszosc. no a jesli mialabym wybierac miedzy nowymi blokami na osiedlu zamknietym, a domem to oczywiscie lepsze to drugie w 100% :) ps. gdzie mieszkasz? chodzi mi o tą wieksza miejscowosc, bo ja mieszkam w 120tys dosc biednym i malo rozwinietym miescie;/

Mieszkamy na wsi i to była najlepsza decyzja :) 7km ja mam do przychodni. Samochodem jadę 10minut, a czasami idę na spacerek z wózkiem i zajmuje nam to około 40minut

Daj spokoj, co to jest 7 km? To tyle, co z jednego punktu w miescie do drugiego. Inna sprawa, ze to niby miasto w poblizu to jakies specjalnie atrakcyjne raczej nie jest, ledwie 30 tysiecy, wiec jedno kino na krzyz , dwie restuaracje i tyle. No ale nic - tym bardziej nie masz takiej wielkiej roznicy. Jak chcesz wyjsc ze znajomymi, to cie maz moze zawiezc, przywiezc, ty mozesz sobie nawet popic, jesli o to ci chodzi, a jak nie , to sama mozesz dojechac. Jak dla mnie to zadna przeszkoda. Mieszkalam we Wroclawiu i na spotkanie ze najomymi tez mniej wiecej tyle musialam pokonac, to naprawde zadna przeszkoda

xxxxxxyyy - rozumiem Twoje zdanie, ale przecież 7km to nic! toć to nie koniec świata, nie dziki zachód:) 7km autem można pokonać w kilka minut i już się jest w mieście. właśnie jedna osoba też napisała, że mieszka w krakokwie i dojazd do pracy jej dalej i dłużej zajmuje.

To zalezy od Ciebie. Jesli interesuja Cie takie rzeczy, jak zakupy, miejskie zycie, moda itp - bedziesz sie meczyc. Ja lubie fotografie i kontakt z przyroda i na wsi, 7 czy 15 km od miasteczka, nawet bez samochodu, daje sobie spokojnie rade i prowadze ciekawe zycie (czasem tak spedzam wakacje)

Ale z drugiej strony tez cie rozumiem. Nie kazdy jest stworzony do zycia w izolacji. Owszem, mozna dojechac, ale trzeba sie zebrac. Jak mieszkasz w miescie, to po prostu wychodzisz przed dom i juz jestes.

na wsi też żyja normalni ludzie, tylk otrzeba sobie dać trocheczasu żeby ich poznać i się zaprzyjaźnić chociaż ja mieszkam u meza juz3 lata a jakoś nawet koleżanki tu nie mam, ale w sumie jakos szczególnie nie szukałam........

Dziękuję za wasze opinie. W tym "większym" mieście nie ma nawet kina, zamknęli bo nie było dochodowe, więc do najbliższego mamy 55 km :o Sali zabaw nie ma, bo też nie była dochodowa, dojeżdżamy do najbliszej w innym mieście 20 km. No, basen jest ;) Chyba po prostu potrzebuję więcej czasu, właśnie przeczytałam umowę kredytu hipotecznego i mogę najwięcej spłacić 30%, więc siłą rzeczy muszę tu mieszkać 5 lat ;) No i chandra jesienna może... Fakt ja bardzo się przywiązuję do miejsc/ludzi, więc jestem ciężka do zmian. Nawet na wakacje staram się jeżdzić w podobne miejsce, bo źle się aklimatyzuję.