pytanie przede wszystkim do mężczyzn

Tak, jestem z kimś, ale takie coś zostaje w człowieku.

oczywiście, że to trudne - zachować zdrowy rozsądek jak się straciło głowę ;) jednak w tym szale trzeba być na tyle silnym, by się zatrzymać i pomyśleć. Nic nie tłumaczy braku myślenia. Czy gdyby Wasz przyjaciel/pryjaciółka/mama/brat powiedzieli, że jest piękny i wysoki most i jak cudownie byłoby z niego skoczć do strumyka to powiecie im: lepiej spróbować i potem żałować niż żałować, że się nie skoczyło? Nie kochani. Zrobicie wszystko by ich zatrzymać. Z kolei to pobudzi w nich jeszcze większe pragnienie skoku. Więc w takiej sytuacji lepiej iść z nim/nią na ten most, trzymać za rękę i kazać się zmierzyć. To wtedy jest przyjaźń i dobra rada. Więc autorko zatrzymaj się za chwilę, złap kogoś za rękę i powiedz co czujesz, niech ta zaufana (i mądra) osoba ci odpowie co na ten temat myśli.

Najgorsze są decyzje podejmowane pod wpływem emocji...! Przemyśl wszystkie scenariusze, zastanów się i zrób to co uważasz za stosowne :)

Myślę o tym od dłuzszego czasu, zastanawiam się jak sobie wmówić to, żeby nic nie robić, ale idzie mi to ciężko. Miałam już wiele okazji (mniej i bardziej dobrych) na wcielenie planu w życie, ale rozsądek bierze górę. Najbardziej dobitne jest to, że on załamie się moim zachowaniem :) z tym, że to bardzo wartościowy facet, istnieje ogromna szansa, że mnie zrozumie, ale właśnie dla mojego własnego dobra ograniczy kontakt. Zerwać się nie da, ciągle jesteśmy razem na studiach chociażby.

nie porównujmy strumyka i mostka do takich spraw, bo to jednak nie to samo..

Dziękuję Wam za rady, przemyślę to :) a co do rozmowy z kimś bliskim to już to przeszłam i dostałam radę, że jeśli to mnie tak męczy to warto spróbować. Teraz uciekam, ale jeszcze będę zaglądać.

ale to bardzo podobne. Bo to ma takie same konsekwencje. Może sobie kark/serce złamać. Trudne, jednak do przetrawienia. Ja autorce odradzam taki wyskok.

ja odwrotnie, chociaż to nie musi się wcale dobrze zakończyć, jeśli podejmie to ryzyko musi uważać na konsekwencje..., więc to jej decyzja.

prawda jest taka, że jak facetowi zależy to jest w stanie góry przenosić i zrobi dla kobiety (prawie) wszystko. Jeśli dostaa jasny komunikat, że chemii nie ma i on nie widzi tej relcji z sensie związku - to znaczy, że tak jest. dziewczny i kobiet są dużo bardziej emocjonalne niż faceci i tu jest zasadnicza różnica.

dlatego, tak jak mówię, autorka zrobi co postanowi. Będą konsekwencje. Obyś naiwna miała rację ;) i oby był mój błąd. Bo złamane kobiece serce leczy się długo.

Ej, ej, ja nie mówię, ze mój pomysł to dobra decyzja i na pewno nie bedzie załować! Chodzi mi o to, ze jeśli wydusi to z siebie wreszcie, może poczuć się lepiej. Jak już mówiłam skoro wczesniej jej powiedział, ze nic z tego nie bedzie, może i teraz ją odrzucić..., a może i nie, tego nie wiem. Tak to prawda, kobiety bardziej emocjonalnie podchodza do pewnych spraw niż faceci. I zgodzę się z tym, że jak facet jest zakochany to zrobi wszystko dla swojej wybranki :)

tylko niektórzy faceci to po prostu takie dupy...nie chodzi mi tutaj o tego kolezanki..

Dzisiaj też się widzieliśmy, nadal mam ochotę - chyba w tej kwestii nic się nie zmienia. Tak przyszło mi do głowy, żeby ograniczyć ten kontakt - to będzie bardzo trudne, jak można nie rozmawiać w dziesięcioosobowej grupie? Nie da się tak. Zresztą on strasznie poprawia mi nastrój, przeżywamy razem dużo dobrych chwil, szkoda mi to odrzucić. Ale gdyby wiedział czemu tak się zacznę zachowywać to przynajmniej zrozumiałby to. Z tym, że przed tym ograniczeniem wolałabym jeszcze spróbować w ten sposób o którym pisałam ;) Ogólnie sama nie wiem czego chcę w tej sytuacji.

eeee ja nie wiem nad czym ty sie zastanawiasz to facet, wiadomo ze cie nie odepchnie :P o ile paszczurem nie jestes:P

Spróbuj, jak tego nie zrobisz to się nie przekonasz...a tak potem będziesz żałowała..

Z moim wyglądem raczej wszystko w porządku, jak każdy człowiek mam wady, ale źle nie jest ;) Przed zrobieniem tego powstrzymuje mnie to, że nigdy nie zaczynałam pierwsza całować po raz pierwszy faceta :D Strasznie boję się tego odrzucenia, nawet nie tego, że potem powie nie, tylko że będzie stał jak słup soli albo mnie odsunie, poczułabym się wtedy jak śmieć i nie wiem czy to potem przetrawię.

Mówię Ci upij go :D

hah wiem, że tak będzie mi łatwiej- będę odważniejsza, potem od biedy można zwalić to na %, ale to strasznie brzmi - upij go bo tak cię nie chce :O Jakieś pół roku temu mieliśmy mały incydent po alkoholu, nawet się nie całowaliśmy bo wtedy nie byłam w nim zakochanai wiedziałam, że z nim nie wolno ;)

Eeej nie, ze Cię nie chce, spokojnie :) Ale on Ci dał jasno do zrozumienia, że nic między wami nie będzie? ;>

a z tym alkoholem to wiesz...nie na poważnie ^^

Tak, jasno. Wiele razy już się zastanawiałam co ze mną nie tak, ale deprecha mnie dopadała więc dałam sobie spokój z tym.

Ale taka jest prawda, a ja nie umiem dać sobie spokoju mimo wszystko i męczę obcych ludzi na forum :)

To skoro Ci to powiedział to może rzeczywiście odpuść?

Już próbowałam, nawet miałam caaały tydzień w którym myślałam, że już mi przeszło, aż bałam się cieszyć z tego powodu. Tylko jak ma mi przestać zależeć skoro zależy? Jako tako odpuściłam, nie rozmawiamy na ten temat, nie pokazuję mu, że coś się dzieje, staram się zachowywać normalnie. Tyle, że w głowie różne rzeczy się dzieją.

Myślisz, że Ci ulży, poczujesz się lepiej, jak z nim o tym porozmawiasz?

Nie wiem, ulży mi jak przestanie mi zależeć. Jeśli on dowie się wprost, że nadal darzę go uczuciem to będzie pewnie źle. Co mi może powiedzieć? Na dobrą sprawę nic co powie nie pomoże oprócz sytuacji, w której jednak mu się odmieniło.

Oby się tylko nie wystraszył...wiesz, bo może być tak, że nie będzie wiedział jak ma się zachować, będzie zmieszany...Nie będzie wiedział na ile może pozwolić sobie w waszych relacjach, zebyś Ty przypadkiem nie odebrała czegoś jako sygnał zachęty. Może być, również tak, ze mu się odmieni, ale jeśli by tak było, to nie dałby Ci jakiegoś znaku? Myślę, że mimo wszystko poczujesz się lepiej jak mu o tym powiesz...albo jak go będziesz chciała pocałować, a on się odsunie to po prostu powiesz 'przepraszam' i tyle. Głupio się nie zachowasz, jesteśmy tylko ludźmi, proszę Cię :)

Myślę, że kiedyś zrobię to wszystko razem, tzn najpierw napadnę na tego biedaka a potem zacznę przepraszać, mówić mu to wszytsko i ryczeć w międzyczasie - wiem, że będzie zmieszany, nie dziwię się. Może i jesteśmy ludźmi, ale ja się nigdy tak nie zachowywałam, czuję się i tak jak idiotka. Już wtedy myślałam, że daje mi znaki, on się po prostu sympatycznie zachowuje, ale nie robi nic jednoznacznego, tak po prostu, normalna relacja między przyjaciółmi, pożartuje, sypnie czasami jakimś zdaniem z podtekstem, czasem przytuli. To wszystko.

Skoro tak mówisz to ja nie wiem czego oczekujesz..;p

Nie zaprzątaj już sobie w głowie, zdecyduj się albo robisz ten krok albo nie. Krótka piłka.