zatrzymałam sie w miejscu... nie wiem co dalej

Może chwila muzyki? Polecam na kiepski nastrój: http://www.youtube.com/watch?v=rvI_EsGZtZc

ehh ja dzisaj cały dzień słucham raczej czegoś takiego http://www.youtube.com/watch?v=WkxyDSWWySk&feature=fvst

nie czuje zadnego sensu do zycia

Kapitalne. A jak na ciebie działają filmy? Takie ambitne, psychologiczne lub dramaty?

no własnie ostatnio żle sobie radze z takimi filmami bo sie rozklejam i załamuje ale uwielbiam tego radzaju filmy, nie znoszę komedii romantycznej

Tak myślałem, że się ostro rozklejasz ale lubisz. To bardzo dobrze.

a dlaczego dobrze ?

nie bede pisala na forum tutaj o moim problemie,wyslalam meila do Babeczki juz 3..bo co rusz cos dopisuje.. slucham tej muzyki, zalana lzami.. no i czekam na odpowiedz..

Bo masz zdrową psychikę. OK. Przeczytam wszystko i odezwę się.

nie ja raczej normalna nie jestem ale dziękuje ze ze mna popisałeś trochę mi lepiej ale to chwilowe pójdę juz spać, strasznie głowa mie boli od tego płakania dziękuje

Wypisz się na mailu jak znajdziesz trochę siły.

doszly meile?

ej poszukaj szybko pracy i zacznij zarabiac kase to od razu wrócisz do żywych i staniesz mocno na ziemi! Gwarantuję.

Tak, niedawno skończyłem czytać ale dużo do przemyślenia i nie odpiszę od razu. Jeżeli będziesz chciała coś uzupełnić to śmiało.

straczatella wiesz,ze ja tez tak mysle? mialas podobny problem?

co do filmow.. mam to samo!

przeczytalam tylko pierwsza wypowiedz autorki posta, ale chyba miałam. ato wynikalo z faktu, że miałam za dużo czasu na myslenie, oderwałam się przez to od rzeczywistości i myślałam o jakichs urojonych problemach. przez to zaczely sie jakies stany lękowe- poważna sprawa. ale postanowilam obronic licencjat, wyjechalam z miasta, szukam pracy itd i czuje że żyję. każdy problem w realu jest do pokonania, a te urojone nie. dlatego trzeba się zmusiac do wyrwania z letargu

Masz sporo racji. Ale w niektórych stanach depresji ciężko wstać i umyć się, a ty mówisz o obronieniu pracy i znalezieniu sobie pracy. To jest jak szczyt wysokiej góry dla ludzi w depresji.

nie rozumiesz, ja mialam depreche grubą, ale zmusilam sie do zrobienia czegos i wtedy okazalo sie, że te lęki nie miały żadnych podstaw. pracowałam jak wół, a jak to wracało to krótka załamka i spowrotem do swiata żywych. płakałam ale postanowilam być silna, oczywiście bez przesady, ludzie w depresji powinni byc dla siebie bardzo wyrozumiali i wszystko robić w tempie którego wymagają

no tak pewnie to prawda z praca.. ale wiesz, my jestesmy chyba teraz w stanie ze nie da nam sie przetlumaczyc, bynajmniej ja.. czasem mam chwile olsnienia,ze wszystko jest ok,ze ludzie zyja powoli,ze maja gorsze problemy,ale to chwilowe.. wiec coz droga straczatello gratuluje Ci,ze wyszlas z tego.. sa ludzie silni,slabi i jeszcze slabsi,wiec dla kazdego z nas nasz problem ma swoja wielkosc..

dopisalam... czy moge liczyc na dalsze nasze rozmowy niekoniecznie tutaj? hm.. chcialabym tez,zebys napisal cos o sobie..

napisz jaki to problem i na czym polega, moze przechodzilam przez cos podobnego i bede mogla pomoc

szczerze mowiac ja mam na chwile obecna mase problemow! bezsennosc a raczej zmiana trybu zycia poprzez kompletne nic nie robienie.. obsesja jesli chodzi o jedzenie,walczenie ze swoim mozgiem ktory mowi Ci nie,a cos Ci podpowiada tak! bezsilnosc,nuda,brak pracy,lenistwo.. masa! odciecie sie od swiata,kompleksy, zawirowania.. wypisalam sie na meilu koledze.. teraz slucham muzyczki,przestalam plakac.. raczej leze wgapiona w laptop,odpisuje.. nawet nie mysle o niczym.. a wy dlaczego nie spicie?

wiesz, z nudy i nic nie robienia to najsilniejsza osbowośc popadnie w otepienie a jeśli stan się przedłuży to w depreche. nie ma co sie uzalac. dlaczego podczas wojny, glodu nikt nie popelnia samobojstw a w krajach dobrobytu ludzie lecza sie z depresji i popadaja w stan " nic nie ma sensu" ? bo mają za dobrze, nie musza walczyc o życie, o jedzenie, o swoje prawa. taka jest natura ludzka, jesli nie masz o co walczyc, nie mamsz problemów do pokonania, to wszystko traci sens. wiesz ze najbogatsi najpiękniejsi itd, ludzie ktorzy maja wszystko, nie kochaja życia. Ty popadles w otępienie bo nic nie musisz.

hm, tylko to nie koniecznie jest szybkie do naprawienia,bo ja na prawde chcialabym pracowac,zyc jak kiedys.. moze nie do konca,ale miec zajecie.. tylko jak narazie nie jest to do konca mozliwe..dlugo mialas depreche,ze tak to nazwe? a co do mnie, mam to nie od dzis, u mnie trwa to rok ponad.. hm.. prawda jest,ze kiedy mialam zajecie jakos inaczej podchodzilam do sprawy, bylam na tyle nie zamotana,ze nie dalam sie wpakowac do pscyhiatry po leki...

powodzenia