BŁAGAM NIECH KTOŚ ZE MNĄ POROZMAWIA OD SERCA-BEZ OBELG... :(

ja na jego miejscu bym cie w dupe kopneła , gdybyś mi tak lamentowała...Ty jestes od niego najnormalniej w swiecie uzalezniona:O

zachowujesz się jak pewna dziewczyna która kiedyś do mnie "startowała" wystarczyło że się stało coś co ona nie przewidziała lub było jakieś zaliczenie na studium to od razu wielka panika, stresy, pytanie się każdego co może być na teście (tak jakbyśmy znali pytania...), i jest ona chodzącym kłębkiem nerwów.

będzie dobrze ;)

tam są kobiety i mężczyźni w tej szkółce, a w tym roku z tego co wiem wiele kobiet starało się o przyjęcie nigdy nie miałam powodu by martwić się o zdradę z jego strony, zawsze bym wierny i kochający... ale kobiety są różne, same mogą wskoczyć do łóżka, a ja i tak pewnie się prawdy nie dowiem... na pewno mnie rozumiecie, że będzie mi ciężko beż niego zasypiać i w ogólne oduczyć się tego co na co dzień było dla nas jak chleb powszedni...

Dziewczyna, przesadzasz, poza tym jesteś straszną egoistką. Wiedziałaś już dawno, że chłopak chce iść na szkolenie, że chce pracować w policji. Nagle Ci się odwidziało bo TOBIE będzie przykro...a myślisz, że jemu nie? On będzie w tym gorszej sytuacji, że jak sama powiedziałaś nie będzie go mógł nikt odwiedzać, tylko obcy ludzi ze szkolenia. Nic przyjemnego.

no faktycznie a jak one wskoczą to on będzie się opierał już to widze

na pewno Cię zdradzi...jak nic , nie zdarzy tam dojechać a już bzyknie jakąs laleczke w pociągu...zobaczysz :D

a może on dlatego jche tam jechać spokój bedzie miał co nie?

:))) - no wiesz, w końcu policjantki - zaatakują z zaskoczenia, założą chwyt i zgwałcą :P

użyją kajdanek a on będzie się bronił swą wielką pałką:D

no i mamy odpowiedz czemu chłopaka tam tak ciągnie hehe

dobrze, ja Was też rozumiem, że w jakiś sposób próbujecie do mnie przemówić, jestem Wam wdzięczna... boli mnie to, że on jest taki nerwowy, że nie usiądzie ze mną, nie porozmawia spokojnie, może nie ma już cierpliwości do mnie, ale niech mnie też zrozumie, że jest dla mnie kimś więcej niż tylko facetem z którym jestem, chcę z nim być do końca życia, obojętnie co by nie było, nie musi dużo zarabiać, dlaczego akurat wybrał policję, przecież musi mnie zostawić, wyjechać...

jesteście okrutni, albo nabijacie się z tego jak ja myślę albo piszecie prawdę...

zrób mu majty z żelaza na kłódkę

musisz troche wyluzować sama go poproś o rozmowe i nie czekaj aż on z tobą zacznie rozmawiać

"i proszę nie obrażajcie mnie od razu... " A po jakim czasie juz możemy?

wydaję mi się , że już możemy zacząć :P

Wybrał bo chciał iść do policji, a Ty o tym wiedziałaś dawno. Nagle Ci się odwidziało. dojrzałość polega na tym, że trzeba się czasem poświęcić. wyjazd z domu i siedzenie w szkółce policyjnej przez pół roku to żadne wakacje, wierz mi, że on jest w gorszej pozycji i na jego miejscu też byłabym nerwowa. Mało, że pewnie sam się zastanawia czy da radę to jeszcze Ty mu głowę suszysz.

teraz pojechał na jakieś szkolenie, więc go nie ma... jak wróci to mu powiem by na spokojnie ze mną porozmawiał... :( ale czy to coś da... już teraz czuję się fatalnie, a co dopiero jak on wyjedzie... :(

bezrobotny w domu? postaraj sie jakos przezyc wiem , ze bedzie cięzko ale dasz rade

Moorland napewno tak jest... ale on jest zdolny, zawsze sobie radzi w każdej sytuacji, może ma jakieś szczęście, jemu zawsze się wszystko udaje... szczerze mówiąc już dawno się zastanawiałam nad tym, że jak się dostanie, to mnie musi zostawić tu samą... ale dopiero teraz doszło do mnie jak bardzo będę cierpiała z tego powodu... :(

dziękuję niektórym, że potraficie mnie zrozumieć, że nie naskakujecie na mnie... nie piszę tak bo jestem jakaś nawiedzona... prowadzimy normalny, spokojny, kochający związek... taka rozłąka to dla mnie totalna nowość, więc oczywiste jest że się boję i nie mam pojęcia jak się zachować i jak sobie z tym poradzić... :( jest mi źle

Tylko jak wróci niech zrobi badania w kierunku chorób wenerycznych:P

dajcie już dziewczynie spokój, może faktycznie to przeżywa

przeżywam to bo szczerze go kocham i zależy mi na nim... nie chodzi o samą zdradę... tylko o tą rozłąkę...

To jest tylko pół roku, zleci szybko, więc się aż tak nie przejmuj. I może dla odmiany pomyśl trochę o nim.

dasz rade głowa do góry

nie widzę tego... nie potrafię sobie wyobrazić!!! miejcie mnie za jakąś idiotkę-obojętne mi to... ale ja usycham na samą myśl, robię się zazdrosna i chora psychicznie, tak już teraz się czuję... :( źle mi okropnie :(:(:(

widzę, że już też nie macie na mnie siły....

A co mamy jeszcze zrobić? Ty już nic nie poradzisz, musisz zacisnąć zęby i tyle