Boję się wychodzić na uczelnię

Chętnie, ale to dopiero na magisterce. Teraz jestem na III roku i priorytetem jest licencjat. Niemniej sytuacja wyżej opisana bardzo mnie zniechęca. Denerwuje mnie w dodatku pewien synek z roku. Ciągle się patrzy w moim kierunku, a jego spojrzenie niemiło mi się kojarzy...

Dziewczyno no przeczytaj ze dwa razy co piszesz - to zakrawa o paranoje. Facet na ciebie patrzy bo ładna jesteś i chce sobie zapełnić miło czas. Nie doszukuj się w zachowaniu płci przeciwnej jakieść głębi :D:D. Kochana weź się w garść, też jestem nieśmiała i nie lubie obcych :P, ale musisz z tym walczyć. Bądź silna, w życiu spotkasz jeszcze wielu chujowych ludzi którym przyjemność sprawi dokuczanie ci, ale to nie powód żeby się załamywać. Pokaż im wewnętrznego fucka i będź szczęśliwa. Nie pozwól im wygrać ;)

Masz fobię społeczną:(. Przeczytaj uważnie, co napiszę niżej. Zapisujesz się do psychologa na rozmowę o swoich problemach, mowisz mu wszystko, jak się czujesz wśród ludzi, co myślisz i jak reaguje Twoje ciało. Psycholog zapewne skieruje Cię do psychiatry, który przepisze Ci odpowiednie leki, które wyeliminują przykre objawy ze strony organizmu i częściowo z psychiki. To Ci bardzo pomoże. Dalej zapisujesz się na psychoterapię, aby rozwikłać, skąd ten problem. Wiecznie leków nie będziesz brać i trzeba będzie to rozpracować, a to wymaga czasu i wysiłku. Zrób tak, jak Ci napisałam, gdyż marnujesz swoje najpiękniejsze lata lękami nieadekwatnymi do sytuacji:(. Jesteś młoda i fajna, studiowanie, poznawanie ludzi i kontakt z drugim człowiekiem to wielka radość - dlatego nie odbieraj sobie tego i naucz się cieszyć życiem:). Trzymam kciuki!