jak wy potraficie sie usmiechac na codzien majac tyle zmartwien w zyciu?

bo mi trudno:o

co ma byc to będzie , nie na wszystko ma sie wplyw:D optymizm !

staram się uśmiechać i żyć normalnie bo inaczej bym zwariowała ....teraz jestem w takiej sytuacji że czekam na bardzo ważny dla mnie wynik biopsji i albo wyjdzie że jestem poważnie chora albo nie.... jestem kłębkiem nerwów i każdy tel z nieznanego mi numeru przyprawia mnie o mdłości bo mają zadzwonić kiedy będzie wynik ale cóż co ma być to będzie

Dobrze aktorzę :D

same nie wiem ja to robię, albo jakiś wielki dar od losu, albo dysfunkcja osobowości ;)...ale ja bardzo szybko godzę się z tym, co mnie spotyka, szybko szukam sposobów na rozwiązanie powiedzmy jakiegoś kryzysu, no kocham, że taka jestem :D

Mnie takie głupoty śmieszą, że aż czasem mi głupio :D

nie wszyscy maja zmartwienia, uwierz mi, sa ludzie, ktorym glownym zmartwieniem w zyciu jest wybor butow do sukienki

od zmartwień. :-)

Dystans dystans dystans i jeszcze raz dystans do życia trza mieć :P

ja sie nie usmiecham prawie wogole i juz sie wszyscy przyzwyczaili choc uwazaja mnie za "inna"

na chwilę łapę doła jak mi się nazbiera ale życie za krótkie na zmartwienia no to idę do przodu