Nic mnie nie cieszy , nie sprawia radosci.Dlaczego?

Borykałam się z podobnym problemem. Przez 3 lata żyłam jak cień, w pustce, zupełnym bezsensie. Było ciężko, wycofałam się z życia towarzyskiego, wracałam z pracy i zaszywałam się w domu. Coś we mnie pękło i udałam się do psychologa. Sama o tym decydowałam, nikt mnie nie namawiał, zresztą mało kto wiedział o tym, jak się czuję, nawet mój narzeczony. Psycholog mi pomógł, byłam w takim stanie, że sama nie potrafiłabym sobie już pomóc. A, chodziłam do bardzo dobrej poradni wrocławskiej http://psycholog-ms.pl/poradnia/, zawsze każdemu będę ją polecać, bo tam wyszłam z tego okropnego marazmu życiowego.

Mogłaś się zaburzyć psychicznie, ja tak miałam. Poźniej, mimo tego że wyszłam ze stanow depresyjnych i wogóle było dobrze, ten stan dalej trwał. Nadal jeszcze trwa, ale coś sie zmienilo. Samo musi minąć.

Mi pomógł zen coaching. Trzeba się wyciszyć i zadać sobie parę szczerych pytań. Chodzę do pani Andrzejewskiej z Psychologgii i jestem więcej niż zadowolona. Naprawdę powoli odnajduję szczęście, którego dawno już nie zaznałam.

Mam tak samo... od kilku miesięcy nic mnie nie cieszy,ani zdanie egzaminu końcowego w szkole a nawet takie drobne przyjemności jak zakupy które zawsze sprawiały mi radość. Wychodzę do ludzi,poznaje nowych znajomych i nic.. jest bez zmian. Nie mam problemów żadnych, mam faceta i przez to że tak się zachowuje ostatnio nam się nie układa. Nawet nie mam ochoty na sex. Mam 22 lata.. co się dzieje ?

Czy są tu takie osoby które przez to przechodziły i poradziły sobie. Ja mam podobnie brak chęci do czego kolwiek widzę jak się w tym zatracam!